Flying With Destiny

Chapter 7

Zia's POV

I felt someone's hand on my back. Pinahid ko muna yung namumuo kong luha at tumingin sakanya.

Kallie smiled at me sadly while rubbing my back.

When I noticed that everyone's eyes were on me napa yuko nalang ako.

"Z-zia I'm sorry I didn't mean to—" Josh said apologeticly.

I looked at him and smiled. "It's fine Josh, don't worry."

"Excuse me," tumayo ako at umalis sa table na yun at nag ask ng directions sa isa sa mga staff kung asan yung rest room.

When I got in, I looked at my self in in the mirror and that's when my tears started to fall and I started feeling the pain that I felt before.

I wiped my tears and washes my hands pagka tapos lumabas na ako sa comfort room pero hindi na ako bumalik sa table namin instead lumabas ako at pumunta sa hotel garden.

Umupo ako sa bench na nandon at pumikit. Hininga muna ako ng malalim bago ko binuksan uli yung mata ko.

Tumingala ako at nakita ko ang mga magagandang bitwin sa langin.

"Mommy.. kamusta na po kayo dyan? I'm sure you're happy because you're already at peace," nag simula na namang mamasa ang mga mata ko at binalot na naman ng sakit yung puso ko. "Mom don't worry about me, I'm fine. I'm strong remember? HHAHAHA mom flight attendant na po ako just like you, mom I really really miss you."

Yumuko ako at doon na nag simulang tumulo yung mga luha sa mata ko.

"M-mom I-i miss y-you.." Pahagulhol at mahinang sabi ko.

"You know crying won't bring her back right?"

Napatigil ako sa pag iyak at nakita ko si angry bird na naka tayo sa harapan ko at tinitognan na naman ako ng walang emosyon.

'Not now please..'

Yumuko ako at pinahid yung luha sa mata ko at tumingin ulit sakanya.

"What are you doing here?" Tanong ko sakanya.

Umupo sya sa tabi ko tumingala. "Did you know that other people believe that starts are their loved one's who passed watching all over them? but the truth is, they're just ball of fire floating at outer space." Sabi nya at tumingin sa akin at tumulo na naman yung luha ko at pinipigilan ko ito gamit ang pag pahid ng mga ito.

"Here," aniya sabay abot sa akin nang panyo. "You look stupid while doing that with your hands."

Sinamaan ko sya ng tingin at padabog na inabot yung panyo nya!

'Leche kikiligin na sana ako kaso ininsulto ako!'

"Oh!" sabi ko sabay tapon ng panyo sakanya.

"Keep it, it has your germs on it."

Inabot nya sa akin yung panyo nya at kinuha ko naman yun!

"Tangina nito akala ko pa naman nag mamagandang loob ka, mang iinsulto kalang pala!" singhal ko sakanya. "So what are you doing here?"

"Kawawa ka kasi kanina so I thought you might need company."

"Waw ah salamat!" sigaw ko sakanya.

"You're welcome." Sarcastic na sagot nya saakin.

"I'm not that cold hearted like what you think though" sabi nya at nag smirk pa.

Tumingin lang ako sakanya at hindi na sumagot pa. Para naman akong tinanggalan ng buhay nang bigla nya akong nilingon.

'Jusko Lord'

"Stop staring at me, you might fall."

Bigla kong inalis ang mga mata ko sakanya at yumuko pa dahil sa pagka pahiya.

"Sorry." Naka yukong sabi ko.

"Come with me."

Nipa lingon ako sakanya nang sabihin nya yun.

'Lord anong nangyayari sa puso ko bakit lumalakas yung tibok???'

"W-why?" nauutal na sagot ko.

"I wanna show you something." sagot nya sabay tayo at inabot yung kamay nya sa akin at napa titig lang ako doon at tumingin na naman sa mga mata nya.

"W-why?"

"Stop asking why! Just come with me."