"Babyyyyyy... "
"ඔහ්.. ඔමෝ.. ප්‍රින්සස්.. ඔයා මොකද මෙතන.. තනියම චන්ඩියා වගේ ආවද ආහ්.. "
මං කියන ගමන් මගේ පැත්තට දූවගෙන ආපු පුංචි නිකීව වඩාගත්තා..
"අනී.. අප්ප එත්ත ආවේ.. "
"අ.. අ. අප්පා.. අ අප්පත් ආවද ප්‍රින්සස්ගෙ.."
මගේ හාර්ටුව ගැහෙන්න ගත්තා දෙසිය පනහට.. දෙයියෝ මාව බේරල දෙන්න මං අහිම්සකයි
" බේබී.. අල එන්නෙ අප්පා ... අප්පා.. අප්පා.. මං මෙතල.. "
ආයිශ්.. ප්‍රින්සස් වැඩේ කෑවනේ.. මං හිමීට කෙල්ලත් වඩාගෙනම හැරුනා..
ආහ්.. මගෙ හාටුවට මේ දකින දේවල් බරපතල වැඩී දෙයියනේ මගේ පපුව ගැලවිලා වැටෙන්න වගේ..
"මදේ අප්ප ලත්තනයි නේද බේබී.. "
ලස්සනදත් අහනවා.. මේ තරම් හැන්ඩ්සම් කොල්ලෙක් මම ජීවිතේට දැකලා නෑ.. හාහ්..
එයා දිහා බලන් මං කල්පනා කරා..
කිම් නම්ජුන්.. බෙයිජී කම්පැනි එකේ සාඩම්බර හිමිකරු.. පට්ට හැන්ඩ්සම්... එච්චර වයසක් නෑ.. විසි පහයි.. උස මහත ගානට.. මං ඉතිම් බටු ඇටේ වගේ එයාගෙ පපුව ගානට විතරයි උස..
කොල්ල අඩු වයසෙන්ම තමයි කසාද බැදලා තියෙන්නෙ.. ප්‍රින්සස්ව හම්බවෙලා අවුරුද්දක් යද්දි නමට වයිෆ් වෙච්ච ගෑණි වෙන එකෙක් එක්ක ගිහින්..කොල්ලා ගොඩක් ආදරෙන්ලු හිටියෙ වයිෆ්ට.. පව්.. එදායින් පස්සෙ ජුනී අප්ප මේ චූටි ප්‍රින්සස්ව තනියම හදාගෙන.. මං පැණිය වක්කරන් හිටියට මේ නපුරා මාව අදුරන්නෙවත් නෑ..
මං.. මං කොහොමද ප්‍රින්සස්ව දන්නෙ කියලද අහන්නේ.. ඒක දිගගගගග....... කතාවක් මං වචන පනහට අඩුවෙන් කියන්නම්කො..
මං මින් යොන්සුල්.. යාලුවො & මගේ ප්‍රින්සස් මට කතා කරන්නේ මීසු කියලා.. වයස විසිතුනක් දාගන්නකො.. මට ඉන්නෙ ඔම්මා විතරයි.. අපි සල්ලිකාරයො නෙවෙයි ඉතින්.. second class..
මං artist කෙනෙක්.. මගේ වැඩේ හැමවෙලාවෙම කටත් ඇරන් ඔය මොකක් හරි ගහක් මලක් ගඟක් අල්ලන් චිත්‍ර අදින එක.. මං ලගදි solo exhibition එකකුත් තිබ්බා.. එතනදි තමයි මගේ මේ පුංචි ප්‍රින්සස්ව අදුරගත්තෙ.. අප්පත් එක්ක ඇවිදින්න යන් කිව්වම ඒ මෝඩයා කෙල්ලව exhibition එකට එක්කං ඇවිත්.. අවුරුදු තුනේ පුංචි කෙල්ලෙක්ට මේව බැලුව කියල තේරෙනවද අනේ..
සුදු බෝල මූණ එල්ලන් ඉන්නවා දැකලයි මං ගිහින් කතා කරේ.. ඒකෙන් පස්සෙ හැමදාම කෙල්ල මාව හොයන් හන් ගඟ ගාවට එනවාමයි.. මොකද කෙල්ලගෙ ඩේකෙයා එක තියෙන්නෙත් එතනමයි..
