Güneş'e Giderken

6: "ADIM"

"İkisi de birbirine tutuldu.
Ama iş fazla hızlı gidiyor;
Araya biraz engel koyalım.
Malum, kolay kazanılan ödülü,
Hafife alır insanoğlu."
Fırtına, W. Shakespeare

***

Bir Hafta Sonra

"Arkadaşlar tekrar alacağız, toparlanalım! Efe!"

"Geliyorum hocam!"

Efe kafasına diktiği su şişesini atıp sahneye koştu. Masaya bıraktığı defterini aldı, sahneyi son kez gözden geçirdi.

"Efe, bir dakika konuşalım mı?"

Efe başını kaldırıp kendisine işaret eden hocasına baktı, kağıtları rulo yapıp koltukta oturan hocasının yanına ilerledi. "Buyurun hocam?"

"Nasılsın, iyi misin?"

"İyiyim hocam, sağ olun..."

"Bana pek öyle gelmiyor da, ondan soruyorum. Bir derdin varsa eğer paylaşabilirsin, oyunda hoşuna gitmeyen bir durum, rol arkadaşlarınla yaşadığın bir sıkıntı, ya da ne bileyim... Karakteri mi içselleştiremedin, çelişkiler mi var?"

Efe hocasını dinlerken kaşlarını çattı. "Hayır hocam, bir sorun yok. Gayet iyi her şey."

"Emin misin?"

"Eminim hocam..."

"Ben değilim ama."

Efe dudaklarını ısırırken gözünü ayağının altında gıcırdayan zemine çevirdi. Ne deseydi?

"Sen de farkındasın bence. İyi gitmeyen bir durum varsa buradayız. Paylaşabilirsin."

"Hocam... Yeni alışıyorum... Mezuniyetten sonraki ilk oyunum olacak biliyorsunuz."

"Biliyorum... Bu yüzden seninle konuşmak için bir hafta geçmesini bekledim. Belki toparlanırsın diye... Ama gittikçe sıkıntı büyüyor Efe."

Efe başını salladı usulca.

"Ha bu halinin sebebi oyun ve burası ile ilgili değilse, o zaman yanlış yoldasın evlat. Bu tiyatronun eşiğine bastığın an benliğini bırakacaksın orada. Burada Efe yok, Lysander var."

"Haklısınız hocam..."

"Haklı olduğumu onayla diye söylemiyorum, en kısa zamanda şu haline bir çözüm bul diyorum, dikkatin dağınık, repliklerde kayboluyorsun, yüksek sahneler var, düşük kalıyorsun..."

Efe sıkıntıyla eğdi başını. Durumun farkındaydı, ama nasıl düzeltecekti? Cevabını biliyordu ama bilmiyormuş gibi yapmayı tercih etti.

"Ben Lysander karakteri için seni istiyorum Efe. Daha önce bitirme oyununda izledim seni. Performansını biliyorum, seni biliyorum. Tam odak çalıştığını ve tiyatroyu çok sevdiğini de biliyorum. Ama hayatında ters giden her ne varsa bir an önce çöz, bak günler ilerliyor. Bugün dördüncü provayı alacağız. İyi bir performans bekliyorum senden. Bu ilk ve son uyarım. Anlaştık mı?"

"Anlaştık hocam."

"Güzel."

Efe başını sallayıp derin bir nefes alarak ağır adımlarla sahne doğru yürüdü. Beynindekileri bir kenara bırakıp sadece sahneye odaklanmalıydı. Sadece sahneye.

***

"Abi yeter artık, abartmıyorum bir saattir yan masadaki kızla bakışıyorsun!"

"Niye kızıyorsun lan! Bekar adamız sana ne oluyor?"