The Chosen One [ON GOING]

/6/ Trouble + Them

XYVE'S POV

After noong encounter kaninang umaga ay agad na akong dumeretso sa classroom. Syempre back to uniform ulit ako. And as ussual discuss ng discuss ang prof sa unahan pero hindi ako nakinig bagkus ay itinuon ko nalang ang atensyon ko sa bintana. After two subjects ay recess time na. Nag-order nalang ako ng  in can na juice at papunta na sana ng classroom ng merong humarang sa dinadaan ko. As I look up, meron akong nakitang mga payaso.

Pa'no ba naman kasi, yung mga mukha nila ay parang mga sinampal kaliwa't kanan. Yung uniform naman nila ay mga nakulangan. Kulang nalang ibenta nila ang mga kaluluwa nila sa demonyo at magpaalipin dito. Tiningnan ko naman sila isa isa at nahagip naman ng paningin ko ang isang classmate ko na babae. Siya yung nakasagutan ko sa classroom kahapon. Nakalimutan ko na ang pangalan niya. I'm not good with names.

I boredly look at them at lalagpasan na sana ng itapon nung nasa gitna ang iniinom nitong ice tea sa'kin. Bigla nalang natahimik ang buong canteen dahil sa nasaksihan. Umugong na din ang bulong-bulongan sa paligid ng dahil sa mga bubuyog.

"Oh my god. She messed with the queen."

"Patay na siya ngayon. Paharang-harang kasi sa daan ni Queen eh."

"Oo nga, mukha pa naman siyang weak."

"Pare, mukhang may nahanap na naman ang grupo nila Roxell ah."

"Oo nga. Sayang maganda pa naman."

Iilan lang iyan sa mga naririnig ko mula sa kanila. Tiningnan ko naman ang babae sa harap ko na sa tingin ko'y Roxell ang pangalan base sa narinig ko kanina. Pangisi-ngisi na siya ngayon at gayun din ang mga alipores niya.

"What do you want?" I said in a calm manner. Anytime now kasi sasabog na'ko sa sobrang inis. Just wth did I do para tapunan niya ako ng f-cking juice na'yon ha?! Nananahimik lang akong naglalakad dito. Packing tape naman oh.

She just smirked at me.

"Just nothing. Trip ko lang," she said while twirling some strands of her hair.

I heaved a sigh and closed my eyes before passing through her. Hindi pa ako nakakalayo ay meron akong naramdaman na bagay na bumubulusok papunta sa'kin. Agad ko naman itong sinalo kahit nakatalikod pa ako using my pointing and index finger. Bigla nalang natahimik ang paligid ng dahil dun. Hinarap ko kung sino man ang mapangahas na tumapon noon at nginisihan.

In a blink, nasa likod na niya ako. Itinapat ko sa leeg niya ang dagger na inihagis niya kanina at bumulong.

"Messing with me is like meeting your own death. Welcome to my humble abode," I said with a cold sweet voice that can sent shivers down your spine. Naramdaman ko naman ang pagnginig niya ng dahil sa takot.

Sa sobrang pagdiin ko ng dagger at pagnginig niya ay nadaplisan ang leeg niya at tumulo bahagya ang dugo niya. Pagkakita ko noon ay lumayo agad ako sa kanya, seeing blood hunts down my memories that I buried deep into the tartarus. I brushed the memories away not wanting to go to that lane.  Binitawan ko na siya't tinalikuran and with one last glance at her, I said, "I've warned you," with that umalis na'ko ng canteen.

But before I could get out, merong grupo ng estudyante na nakaharang sa daan. Siyam silang lahat. Four girls and five boys. I am quiet familiar doon sa isang lalaki. Oh, his the jerk from back then. I looked at their arm and noticed something. Crown crests with their corresponding colors to it and the element crests also. That's the only thing that you can differentiate from a royalty to a commoner. Well for them they're all Royalties.

There looks are scrutinizing. Pero binalewala ko nalang iyon at nang nakarating ako sa harap nila ay huminto ako. They all look at me with questioning look.

"Make way," I boredly said at them and not minding that they're royalties. Wala akong pakialam. At mukhang natauhan naman ang iba sa mga ito at binigyan ako ng daan. Tsk.

After that, umalis na ako ng tuluyan. Hindi na din muna ako papasok. Nakakawalang-gana na naman kasi ng dahil sa eksena kani-kanina lang. Nakakadrain ng energy.

Pupunta nalang ako sa ilog para matulog. And with that decision, I headed my way there not minding the people around me.

-30-

Minding someone's business is not mandatory.