Şehr-i Aşk (ցἶ̇բ)

Şehr-i Aşk 1E

 "Seninle iki mavinin arasında buluşsak ne güzel olurdu sevgilim..."

Bölüm Şarkısı ☘🎶❤

https://youtu.be/ARbMLXDdaVU

~~~

İyi okumalar...

~~~

Ege'nin Ağzından:

Hani herkesin mutlu olduğu bir şey vardır ya. Benim de gecenin o güzel sessizliğini dinlemekti. Geceyi seviyordum. Ee, tabi sessizliği de... Bazen sırf bu yüzden uyumadığım bile oluyordu.
•••
Yine uyuyamamıştım. Elimde kahvemle pencereden dışarıyı seyrediyordum. Bir kaç adım atıp odadaki masaya doğru yürüdüm. Elimdeki kahveden bir yudum alıp kupayı masaya bıraktım. Masadaki zarfı elime alıp tekli koltuklardan birine ilerledim. Neredeyse iki hafta önce koymuştum bu zarfı masaya. İçinde ne olduğunu bilmiyordum. Zarfı açarak içindeki kağıdı elime aldım.
•••
Okuduklarımın gerçek olup olmadığını tartmakta epey zorlandım. Baya şaşırmıştım. Kağıtta yıllardır hayalini kurduğum üniversiteyi kazanmış olduğum yazıyordu. Hem de hayalini kurduğum şehirde, İstanbul'da...
•••
Kendime gelir gelmez dedemi aradım. Dedem benim tek varlığımdı. Annem ve babam ölünce, bana yıllarca o bakmış. Büyüyüp bu yaşıma getirmiş. Eğer bir şeyler başarıyorsam, bu onun sayesinde... Dedem telefonu açtığında ona sevinçli haberi verdim. "Seninle gurur duyuyorum evlat." dediğinde benden mutlusu yoktu.
•••
Okul için araştırma yapayım diyerek bilgisayar başına oturdum. Yarın kayıtların son günüymüş. Ee tabi 2 hafta önce açmam gereken mektubu şimdi açtığım için bundan yeni haberim oluyordu. Şu an tek düşüncem 'İstanbul'a nasıl gideceğim?' di. Acaba otobüs bileti var mıdır? Yoksa uçakla mı gitsem? Telefonu elime alıp otobüs biletlerine baktım. Neredeyse bütün biletler doluydu. En altlarda gördüğüm son kalan bileti aldım. Sabah saat 7'de yola çıkacaktım. Çok heyecanlıydım. Çünkü İstanbul' ilk kez gidecektim. Saat 5.30'a geliyordu. Tamamen hazır olmak için 1.30 saatim vardı. Hemen duşa girdim. Daha sonra bavulumu hazırladım. İlk defa bu kadar uzun bir yolculuk yapacaktım. Şansa bak ki, oturma yerim cam kenarındaydı ve yol boyunca sıkılmayacaktım. Evden çıkar çıkmaz geri içeri girdim. Çünkü telaştan cüzdanımı evde unutmuştum. Cüzdanımı alıp kapıyı kitleyerek merdivenleri üçer beşer indim. Yolda gördüğüm bir taksiyi çevirip otogarın adresini verdim. Otogara geldiğimde ücreti ödeyip taksiden indim. Son anda yetişmiştim otobüse.
•••
Koltuğuma oturup başımı cama yasladım. Sırt çantamdan kulaklıklarımı çıkartıp bir şarkı açtım. Derken; yan taraftan gelen seslerle kafamı oraya çevirdim. Yanımda oturan kadın muavine bağırarak bir şeyler söylüyordu. İlk başta neyden bahsettiğini anlamadım, fakat daha sonra konunun benimle ilgili olduğunu anladım. Kadın muavine "Ben bir erkekle yan yana oturmam!" diyordu. Sessiz kalmayı tercih ettim. Muavin nasıl ikna etti bilmiyorum ama kadın aramızda çantayla gitmeyi kabul etti. Çok saçma bir durumun içerisinde bulmuştum kendimi...
•••
Yolculuğumuz başlamıştı fakat ben hiç rahat değildim. Kadına dönüp "Hanımefendi çantayı aradan alsak ikimizde rahat etsek, olmaz mı?" dedim. Kadın bana doğru dönüp "Beğenmiyorsanız inin otobüsten!" dediğinde tam umudumu kesip önüme dönecektim ki... Arka taraflardan gelen bir kadın sesi duydum. "Hanımefendi! İsterseniz siz benim yerime geçin. Ben beyefendiyle oturabilirim." Kim bu güzel sesli diye düşünürken sesin sahibi yanıma gelmişti bile...

~~~

Ben Ege,

Diğer bölümde sizlerle görüşmek dileğiyle...

~~~