Aidan: ağlama artık! Sana ağlamak hiç yakışmıyor. Hep gülmelisin.
Nadia: bak işte! Bana ağlamak bile yakışmıyor...
~
Aidan: öyle demek istememiştim.Nadia: sorun değil. Yakışmayan şeylere alışığım.
Aidan: aşağı gelsene
Nadia: neden?
Aidan: partiyi kaçırıyorsun. İnsanlar gitmeye başladı bile
Nadia: napim?
Aidan: domæl
Nadia: yok artık!
Aidan: hadi ısrar ettirme işte gel dahaa!
Nadia: hayır gelmek istemiyorum!
Aidan: öyle mi?!
Aidan beni kucağına alıp aşağı doğru koşturmaya başlamıştı. Bu çocuktan daha inatçı olabilirdim ama sanırım daha güçsüzdüm.
Nadia: bırak beni! Gitmek istemiyorum diyorum anlamıyor musun?!
Aidan: hı hı
Nadia: ya bırak beni yalvarırım! Ne istersen yaparım ama aşağı inersem rezil olurum.
Aidan: her şeyi mi?
Nadia: her şeyi ama kötülük yaptırma lütfen
Aidan: kendim için bir şey istesem?
Nadia: olur söyle
Aidan: bir kere sarılsan?
Nadia: tamam
Aidan beni kucağından indirmişti. Beş dakika sarılmanın ardından sonunda Aidan'dan ayrılabilmiştim. Tam gidecekken Aidan kolumdan tutup kendine çevirdi. Yavaş yavaş yaklaşırken bir ses duyuldu.
Ryan: Nadia! Nerdesin?!
Aidan: sktir!
Nadia: burdayım lan kerata!
Ryan: siz burada napıyorsunuz? Dışarda olmanız gerekmiyor mu?
Aidan: sana ne kardeşim? Biz burada rahatız ve buradan ayrılmayı düşünmüyoruz.
Ryan: bari boş bir odaya geçin aq.
Nadia: ne demeye çalışıyorsun Ryan?!
Ryan: bir şeyler olacağı belli yani
Nadia: bir şeyler olmayacak!
Aidan: olabilir de olmayabilir de...
Nadia: ne?! Aidan inanamıyorum sana!
Aidan: yani-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gallagher / Hargreeves Tımarhanesi
FanfictionHepsinden var karışık sardım iyi okumalar~arkadaşlarıma ithafen yazılmıştır