10. Bölüm

72 4 98
                                    

Eight: önemli değil Ekmek. Sen çok özelsin bizim için.

Nadia: İyi geceler.

Audrey: İyi geceler.

~

Nadia

Audrey' in doğum gününden beri genel olarak yorucu bir hafta geçiriyordum. Okula git gel derken test çözmekten kendimi yatağımda on iki saatlik bir uykunun pençesinde bulmuştum

Uyandığımda saat sabahın beşiydi. Arkadaşlarım beni çok merak edip durmadan aramışlardı. Öldüm sanmışlardı. Ama ne yazıkki yaşıyorum.

Audrey'in doğum gününden sonra Aidan'a ne olduğunu merak ediyorsunuzdur. Hiçbir şey olmadı ben uyandığımda evine gitmişti. Peki şimdi gelen bu ses neydi?

Aidan: Günaydın!

Nadia: Hık!

Aidan: pardon ürkütmüş olmalıyım.

Nadia: evet şurda hık diye gidiyordum öteki dünyaya valla

Aidan: özür dilerim korkutmak istememiştim ee napıyorsun?

Nadia: kahvaltı yapıyorum da seni eve aldığımı hatırlamıyorum hangi delikten çıktın?

Aidan: mutfak kapısından tabiki

Nadia: haa anladım. Böyle izinsiz girmen hoşuma gitmedi.

Aidan: tamam da kapıyı çalmak istesem ön kapıyı kullanırdım.

Nadia: iyi öyle olsun.

Aidan: bizim Five'ı gördün mü bugünlerde?

Nadia: hayır Eight de yok iki üç gündür

Aidan: iyi birlikteler o zaman

Nadia: bence de

Audrey: Kesin başına bir şey geldi!

Nadia: Hık!

Aidan: yavaş ol Audrey! Nadia çok korkuyor.

Nadia: hayır ödüm patlıyor

Audrey: ben olmasam insanları kimse merak etmeyecek zaten.

Cole: hey!

Nadia: Hık!

Audrey: bence artık bu korkma meselesi değil. Hıçkırma meselesi.

Aidan: haklı olabilirsin.

Nadia: sen nerden çıktın Cole!

Cole: yardımınızı istemeye geldim.

Aidan: ne yardımı?

Gallagher / Hargreeves TımarhanesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin