CatMinho |Minsung|

~Açıkla!

-7-

Uyandığımda akşam saatleriydi. Saate baktığımda 8 olduğunu gördüm. Yavaşça kalkıp banyoya girdim. Kalçam cidden acıyordu fakat yine olsa yine yapardım. Hayatımda geçirdiğim en güzel sabahtı.

Banyoda işlerimi halledip odaya geçtim. Minho bıraktığımda yatakta uyuyordu, şimdi ise yatak bomboştu.

İçeri gittiğimde bana arkası dönük duruyordu. Gülümseyip arkadan sarıldığımda beni itti. Ben şaşkınlıkla ona bakarken o elindeki not defteri ve telefonu havaya kaldırdı.

"Açıkla!"

"Neyi?"

"Chan hyung sana mesaj atmış. Yazı tamam mı diye. Ben de merak edip konuşmayı devam ettirdim. Yazdığı mesajda 'hani Minho'yu araştırma için aldın ya, yazı tamam mı?' yazıyordu. Cidden beni araştırmak için mi aldın?"

Kafamı önüme eğdim. Onu anlıyordum.

"Evet."

Sesim çok fazla kısıktı.

"Peki sana sorduğumda niye yalan söyledin bana?"

"Birbirimizi bir daha görmeyecektik. O kadar güzel zaman geçiriyordun ki, bozmak istemedim."

"Bu bir şey değiştirmez!"

Bağırdığında yerimde sıçradım. Tüm kızgınlığı onu araştırmak için aldığıma değil, ona yalan söyleyip kullanmamaydı. Doğal olarak haklıydı.

Derin bir nefes aldığında, gözlerimi kaçırdım. Elindeki telefonumla bir şeyler yaptığında sorgulamadım. Birini aramıştı.

"Alo?"

...

"Benim Minho."

...

"Gelip beni burdan al Changbin hyung. Yalvarırım."

...

Kafasını aşağı yukarı sallayıp telefonu kapattı. Şuan onun gitmesini istemiyordum ve buna izin veremezdim. Gidip kollarımı beline sardığımda gözyaşlarım kendini bırakmıştı.

"Lütfen gitme, lütfen."

"Sizin tek amacınız, bizi kullanmak. Sana güvenmekle hata ettim."

Bir süre itmeye çalıştı fakat kollarımı daha çok sıktım. İzin veremezdim.

Beni itip evden çıktığında koşarak peşinden gittim. Dışarı adım attığımda bir arabaya binip gittiğini gördüm.

Gözyaşlarım akarken sildim. Geri dönüp eve geçtim. İş felan umrumda değildi. Tek istediğim Minho'ydu.

•••

Geçiş bölümü gibi düşünün. Diğer bölüm Chanmin'e bir de Changlix ve Hyunin e özel başka bir bölüm daha atmak istiyorum.

Sizi seviyorum ve bu okul mevzusu yüzünden yorulduğunuzu anlayabiliyorum. Ben de öyleyim ama mecburuz. Ama yorulmaktan çok korku var, virüs yüzünden. Herşey geçecek bebeklerim, sabredin😊