حكايتى مع من لا يرحم

البارت 17

حكايتى مع من لا يرحم
البارت 17
فايزه مرات اشرف: يلا يا عروسه   بعدها بصت بصدمه يلهووو راحت فين ده وبدور لقيت الفستان على السرير  لطمت على وشها يلهو يلهو يلهوو  يا اشرف يا اشررررف

هو طلع على صوتها: فى اى
فايزه: بنت اخوك هربت مش موجود وفستانها اهو
اشرف بغضب: هربت ازاى كل حاجه مقفله والبوابات عليها حراسه
فايزه: وانا اش عرفنى يا خويا لتقولى انا. هنقول اى لناس اللى تحت ده
اشرف: انتى همك الناس مش همك الاملاك االى كنا هناخدها ماشى يا بت شريف هلقيكى وهكسرك هخليكى تقولى حقى برقبتى  انا اروح اجمع الرجاله وادور عليها 
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ميرولا تعبت من كتر الجرى: شكرا قوووى يا سامر انا متشكر
سامر: لا شكر على واجب يا بت عمى احنا اخوات وانا ميرضنيش ان حد يعمل فى اختى كده
ميرولا: لولا ساعدتنى كان زمانى بين ايدين عمى
فلاش
ميرولا قاعده تعيط  فجاء لقيت الباب اتفتح ودخل منه وجاى  سامر نظرت له بخوف
ميرولا: انت عايز اى
سامر: اهدى انا مش عايز حاجه غير انى اساعدك بس ميرو انا مش بحبك ومش هقبل اتجوز حد انا مبحبوش انتى زى اختى وجاى علشان اساعدك تهربى
ميرولا بعدم تصديق: وى اى اللى يخليك تعمل كده انت لو اتجوزتنى هتاخد الاملاك كلها
سامر: لانى انا ميهمنيش الاملاك والحجات ده انا بحب واحده تانى ومش هقدر احب غيرها انا مش عارف هى بتحبنى ولا لا ولا هى اصلا هتحبنى بعد اللى سمعتو على اللى حصل فيكى
ميرولا باستغراب: هى مين ده
سامر بتنهيد وحب: مورا.. مورا بنت خالتك بحبها قووى  بس هى مش حاسه بيا واكيد مش هتوافق تتجوزنى بعد اللى حصل فيكى
ميرولا بتعجب: مورا  
سامر: ايوه ويلا بقا بسرعه غيرى الفستان ده وخدى البسى الجلبيه ده علشان اطلعك ومحدش يشوفك بسرعه
ميرولا: ماشى هات وذهبت ابدلت فستانها ولبست الجلبيه
وهى بتجرى وراء حتى يخرجها: طب كريم
سامر: متخفيش هو تحت عند الباب الخلفى مستنينا  يلا وونزل من سلالم لى تحت الارض وقام بى المشى فى نفق تحت الارض واخره طلع من وراء البيت على الشارع  
سامر: ده كده اخرى انتو كملو وانا هرجع علشان محدش ياخد باله يلا  ده تلفون وده مفاتيح العربيه ده تقدرو تستغدموهم  يلا بسرعه
بااك
كريم: شكرا يا ولد عمى
سامر: انت اخويا يا كريم ولازم اساعدكم يلا بسرعه يلا بسرعه امشو وهما خدو مفاتيح العربيه ومشيه  ميرولا رنت على مورا
مورا:الو
ميرولا:الو مورا انا ميرولا انا برن عليكى هربت  من الفرح وانا فى طريقى ليكى اطلعلى انتى وربمون استنونى بره انا اسفه على اللى حصل مع ريمون بس غصب عنى
مورا بفرحه:بجد طب هستناكى وانا اصلا كنت عارفه ان فى حد جبرك تقولى كده  وقفلت معاها وذهبت حتى تخبر ريمون والمجهول بهذا الخبر
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فى بيت اشرف  يدخل فارس ورجالته بكل عظمه وهو غاضب على ما يحدث لى ميرولا
فارس بغضب وصوت زى الرعد:يا اشرررف
اشرف جه على صوتو:انت مين وبتزعق كده ليه
فارس بغضب وصوت مثل فحيح الافاعى:انا قدرك الاسود اللى انت وقعت فيه علشان حاولت تلمس حاجه من ممتلكاتى
اشرف باستغراب:انا اعرفك يا جدع انت علشان المس حاجه من ممتلكاتك
فارس بصوت زى الرعد:فين ميرولا
اشرف:معرفش
فارس وهو يضع مسدسه على راسه:فين ميرولا والا هفضى ده فى راسك ومحدش هيقدر يعملى حاجه
اشرف بخوف:معرفش والهى  انهارده كانت هتتجوز ابنى ولما مراتى طلعت تجيبها ملقيتهاش ولقيت فستانها بس وهى هربت
فارس:انا مش بحب الكدب
اشرف:والله ما بكدب بعدها تلفون فارس رن
فارس:الو
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فارس:تمام انا جاى بعدها بص لى رجالته هاتو معانا
اشرف بخوف:هتاخدنى فين
فارس:على جهنم امشى وانت ساكت كل هذا وكان سامر يقف بعيد ويراقب ما حدث حزن على والده لكن هذا هى نتيجه افعاله وهو كان بيسمع كلامه لانه كان مهدده انه يقتل مورا لو معملش اللى عايزو

فارس ركب سيارته وانطلق باقصى سرعه نزل وجد ميرولا ذهب اليها بسرعه
فارس بقلق وخوف عليها:انتى كويسه عملو ليكى حاجه
ميرولا باستغراب من وجوده:انا كويسه بس انت اى اللى جابك وعرفت ازاى
مورا انا هقولك عرف ازاى
فلاش
مورا:انا عندى فكره
ريمون:اى هى
مورا:نرمين صحبه ميرولا الى من القاهره انا معايا رقمها وممكن تساعدنا
ريمون:وده هتساعدنا ازاى
مورا:انا سمعت ان اخوها اللى جه معاها العزاء من اكبر رجال الاعمال ومحدش يقدر يقف فى وشه انا ارن عليها واحكيلها اللى حصل واطلب منها مساعده اخوها
ريمون:واى اللى هيخليه يساعدها ويجيلها مخصوص من القاهره لى المنيا
مورا بخبث:علشان شوفت نظره الحب فى عنيه لى ميرو واهتمامه بيها استنى بس وقامت بالاتصال على نرمين
الو يا نرمين انا مورا بنت خالت ميرو انتى فكرانى
نرمين بابتسامه: ااه طبعا فكراكى  عامله اى وميرو عامله اى
مورا: انا تمام لكن ميرو مش كويسه
نرمين: ليه حصل اى تانى
مورا:انا هحكيلك  وحكتلها كل حاجه  
نرمين:هو ازاى يعمل كده هى الدنيا سايبه اقفلى انتى وانا هقول لى فارس  قفل معاها ونرمين ذهبت لى فارس
نرمين:فارس عايزه مساعدتك بسرعه
فارس بقلق:فى اى يا نيمو
نرمين:ميرولا وحكتله وهو الغضب تتاير من عينه كيف لى غيره ان يتجوزها
فارس:انا هسافر حالا
نرمين:خدنى معاك
فارس:لا انتى خليكى  هنا وانا هجيبها هنا وابقى اطمنى عليها بعدها رن على ساهر
ساهر عايز طياره لى خاصه بسرعه هنروح الصعيد وقفل معاه قام واخذ اشياء ورجالته وذهب عند بيتها 
بااك
ميرولا:شكرا علشان جيت المسافا ده كلها علشان تنقذنى
مورا:انتى طلعتى ازاى
ميرولا حكتلهم كل ما حدث لكن بى الطبع لم تخبرها على حب سامر لها
ريمون:طب اللحمد الله انه طلع واحد فى العيله ده كويس
فارس:انا حبست عمك وهعلمو الادب
ميرولا:هتعمل اى
فارس:ملكيش دعوه 
ميرولا:ممكن ملكش دعوه بى سامر لانه هو ملهش ذنب وانقذنى
فارس:تمام يلا علشان هتسافرى القاهره انتى واخوكى هتعيشى معانا فى القصر
ميرولا:لا طبعا مش هقعد معاك انا هاجر شقه
فارس:وانا مش بطلب منك ده امر  يلا وذهب وقف عند الطائره
وهى احتضنت مورا وهى تودعها
وذهب الى ريمون واحتضتها بشده:هتوحشنى يا ريموو
ريمون:وانتى كمان يا قلب ريمو وباسها من خدها ولكنه فجاء بى لكمه قد اطاحت به
فارس بغضب:انت ازاى تلمسها
ميرولا:انت مجنون ازاى تعمل كده ريمو انت كويس وقربت عليه لقيت اللى بيسحبها من اديها يوقفها جمبه
ريمون:ااه ايدك تقيله ده اختى فى الرضاعه وهو سحبها وراء وركبها وبعدها ركب كريم وانطلقو الى مصر

بقلم/ميرنا ميلاد
ولسه اللى جاى تقيل