حكايتى مع من لا يرحم

البارت 18

حكايتى مع من لا يرحم
البارت 18
وصلو الى مصر  وذهبو الى القصر نظر كريم الى القصر بانبهار شديد فهو اول مره يراء مكان مثل هذا
فارس: انزلو يلا
ميرولا: على فكره انا هقعد هنا لحد ما الاقى شقه وامشى
كريم: ايوه لان مينفعش نقعد هنا
فارس: خلصتو كلام اسمعو مفيش حد هيطلع من البيت ده  ده بيت اختك يا كريم 
كريم باستغراب: بيت اختى
فارس بخبث: طبعا بيت اختك هو انا مقولتلكش  ان انا هتجوز اختك
شهقت واردفت  بصوت عالى: ده مين ده اللى تتجوزها
فارس بابتسامه: انتى
ميرولا بغصب: هو حد قالك انى انا موافقه وهو اهرب من واحد يطلعلى واحده ده اى هو القرف ده انا مش هتجوز حد
فارس ببرود: لا هتتجوزينى انا برضاكى او غصب عنك
كريم: انا مش فاهم اى حاجه خالص
فارس  ناده: ياداد فتحيه
الداد: ايوه يا فارس بيه
فارس: خدى كريم على اوضته علشان يرتاح
كريم روح مع الداد هتوريك اوضتك ارتاح وبعد شويه انزل علشان الغداء
كريم: تمام يلا يا داد انا تعبان 
ميرولا: ممكن تفهمنى بقا انت عايز اى
فارس: اتجوزك وده مش طلب ده امر لان فارس النمر مش بيطلب حاجه من حد واللى عايزه بيجيبو
ميرولا بنرفزه: متعصبنيش  هو حد قالك انى شغاله عندك اى اتجوزك ده اللى مسكلى فيها  انا مش هتجوز
فارس: ميرو متحوليش تستفزينى علشان متعصبش عليكى 
ميرولا:هتعمل اى ياعنى انا مش بخاف من حد
وهو بيقرب منها:مش بتخافى
ميرولا بتوتر:هو انتى بتقرب كده ليه
فارس بخبث:انتى مش بتخافى.وهى كانت هتجرى بس لحقها ولف ايدو حول خصرها وجذبها ليه
فارس بخبث:كنتى بتقولى اى بقا ولا هو كلام فى الهواء
ميرولا:كلام فى الهواء يا باشا    وهو لم يتمالك اعصابه وضحك بصوت عالى وبعد عنها وهى تاهت بين ضحكته
فارس بخبث:عجبتك 
ميرولا بتوهان:انت قمر قووى لما بتضحك
فارس:رائفتاً منى مش بضحك كتير
ميرولا:مغرور سكت بعدها اتكلمت   هى فين نرمين
فارس:تعالى معايا اوريكى اوضتك غيرى وانزلى ناكل كلنا وابقى شوفيها
ميرولا:ماشى يلا  ذهب معاها حتى يدلها على غرفتها
فارس:لو عزتى حاجه نادمى  على الداد
ميرولا باحراج:احم هو يعنى مفيش حاجه البسها لانى جيت من غير حاجه والجلبيه ده وحشه قووى
فارس:هجبلك من نرمين وانهارده هاخدك ونجيب لبس جديد
ميرولا:انا هبقا اشتغل وارجعلك الفلوس
فارس بعيون غاضبه :مين اللى هيشتغل سمعينى كده
ميرولا:انا
فارس مسك ايديها جامد وقربها ليه وبصوت غاضب:مفيش شغل انا مش هسمحلك بد
ميرولا بغضب:وانت مالك اصلا  تسمح ولا متسمحش انا هشتغل واحقق حلم بابا بى ان اكون جراحه كبيره
فارس:خشى جوو يااا ميرولا علشان مزعلكيش
كانت هتعارض لكن لاحظ غضبه خافت ودخلت قفلت الباب  بعد قليل احضرت لها الداد ملابس  وقامت باخز شور وارتمت على السرير
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
خرج من القصر وملامح وشه تغيرت وتحولت لى البرود والغرور  ركب سيارته وذهب الى مخزن  دخل وعلمات الغضب تحل على وجه  دلف الى الغرفه
فارس بغضب:بقا انت عايز تجوزها ابنك وكمان حبستها
اشرف:انت مين وعايز اى
فارس: انا فارس النمر واللى هيتجوز ميرولا  اما بقا عايز اى فا انا هلعب معاك لعب بسيطه جدااا
نظر له اشرف بخوف   قام باحضار ميه نار وقعد على الكرسى اللى قباله
فارس بهدو:عارف اى ده ده مايه نار علشان احرقلك ايديك ده اللى اتجرت وشديت حبيبتى من شعرها  نظر له بخوف شديه.اى ده انت خايف لا لا متخفش ده حجات بسيطه
اشرف بخوف:لا يابنى متعملش كده ده انا قد والدك
فارس ببرود:عارف  انا مش بتاثر بى الكلام ده  ولى الاسف وقعت فى طريقى وانا مش برحم  اى حد  يمسك حاجه تخصنى وميرولا تخصنى لانها حرم النمر  وانت اتجرت وى مديت ايدك عليها يبقا لازم اعاقبك وانا بصراحه بقالى كتير ملعبتش مع حد وحابب العب. ومسك مايه النار وكبها على ايدو الاتنين واشرف كان بيزعق بصوته كله ومش قادر يستحمل الالم