Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
»»———— ➹ ————««
İlk yıllarda alışveriş merkezinde bir gün, okuldaki hastane koğuşundan çıktıktan sonra yaptığınız ilk şey buydu. İkinci yılların geri kalanı uyumuş olsa da şikayet etmiyordun.
"Orada! İşte aradığım şey!" Nobara bağırdı ve telaşla bir mağazaya koştu, diğerleri de onu takip etti, her ihtimale karşı bir kargaşaya neden olabilir.
"Hiçbir şey almadığına emin misin. [Y/N]?" Sen gözlerini telefonundan çekerken Nobara sana sordu, diğer elin Megumi'nin elini tutuyordu.
"Evet, iyiyim" diye ona el salladın ve o omuz silkti.
"Senin kaybın" dedi ve sen hafifçe gülerken gitti.
Yuji ve Nobara gözden kayboldu, Megumi yapışkan bebek olduğun için sana arkadan sarıldı.
"Yanlış olan bir şey mi var?" ona bakarken mırıldandın.
"Bundan sonra yemek alabilir miyiz..?" yüzünü omzunun üstüne sakladı.
"Tabii, canın bir şey mi istedi?" o hala sana sarılırken onunla tamamen yüzleştin ve evet, ikiniz de ayaktaydınız.
"Ramen" diye yanıtladı. (ichiraku no raaamen~)
"Yine mi? Dürüst olmak gerekirse, aynı" diye yanıtladın ve ikisinin alışveriş çılgınlığını bitirmesini bekledin.
Erkek arkadaşına bir göz attın, bir kot pantolonla beyaz baskılı bir tişört gidiyordu, kırmızı kulaklıklarını boynuna dayadı.
Sen ise gri bir balıkçı yaka, açık kahverengi kısa bir ceket ve beyaz bol bir pantolon giymiştin.
"İşimiz bitti~!" Nobara şarkı söyler gibi bir sesle seslendi.
"Hadi yemeğe gidelim!!" Yuji bağırdı.
"Ha..? Megumi-chan..?" Hepiniz sizden birkaç santim daha küçük, çilek sarısı saçlı bir kızla tanışmak için döndüğünüzde, yakınınızdaki biri sordu.
"MEGUMI-CHAN! ÇOK UZUN OLDU!" dedi kız, grubunuza doğru atlayarak.
"Hmm... Seni tanıyor muyum?" diye mırıldandı Megumi, eli seninkini biraz daha sıkı tutarken.
"Benim, aptal! Takinue Ichigo! Ortaokuldan!" kıkırdadı ve açıkçası sen onu küçümsedin.
"Seni suçlayamam. Şimdi ortaokuldan farklı görünüyorum, değil mi?" Saçının bir parçasını parmaklarıyla kıvırdı, utangaç davranarak.
İlk yılların geri kalanı, sen kıza zihinsel olarak ağzını tıkarken gülmemek için çok uğraşıyorlardı.
