Arc (1.9) End

10.8K 847 19
                                    

Unicode

မြေအောက်ခန်းတစ်နေရာတွင် အော်ဟစ်သံပေါင်းများစွာကို ကြားနေရသည်။

ဝမ်ရီပေါ်သည် အော်နေတဲ့နှစ်ယောက်အား အရေးမစိုက်စွာ ဖြင့် အစောက ကြာပွတ်နဲ့ရိ ရိုက်ခံထားရတဲ့ နောက်ကျောအား ဆားရည်ဖြင့်လောင်းချခိုင်းလိုက်ကာ သူအေးစက်စွာကြည့်ပီး..

"ဘယ်လိုလဲ အရသာက...''

ရှောင်ချင်းချင်းရော ကောင်းရှပါ အတော်ကို နောင်တရနေပီဖြစ်သည် ဝမ်ရီပေါ် အား ထိုကဲ့သို့ ကြောက်စရာကောင်းမှန်း မသိခဲ့ချေ သူတို့ရှောင်ကျန့်ကို လုပ်ခဲ့သည်ကိုလဲ နောင်တရနေပီဖြစ်သည်။
သူတို့နှစ်ယောက်သည် ရလိုရငြား

"တောင်းပန်ပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ် သေခွင့်ပြုပါ သေခွင့်ပြုပါတော့''

"တောင်းပန်ပါတယ် အမှားကိုသိပီမို့ ပေးသေပါတော့''ဆိုကာငိုယို၍ပြောတော့သည်။

ဝမ်ရီပေါ်လဲ ရွံစရာမြင်ကွင်းကို မမြင်ချင်တော့သည်မို့ သူတို့ဆန္ဒအတိုင်းသတ်ပေးလိုက်သည်။

ကောင်းအိမ်တော်လား?စိတ်ပူမနေပေ ကောင်းအိမ်တော်က ကောင်းရှအား အမွေပြတ်စွန့်လွှတ်ကြောင်း ကြေငြာထားပြီးသားပင်...

သူလဲ သူ့ချစ်ရသူလေးရဲ့ အခန်းကို ဖြေးညဥ်းစွာဖွင့်ပြီး ဝင်လိုက်တော့ ယခုထိ ဖြူစင်စွာ အိပ်နေတဲ့ကလေးး သူလဲ ကလေးနားထိုင်ကာ ကလေးရဲ့ ဆံပင်လေးတေကို နမ်းလိုက်သည် သူ့ကလေးရဲ့ဆံပင်လေးတေဟာ နူးညံ့နေကာ မွှေးသည်။ ပျော့ပျောင်းသည် ဒါကြောင့် သူကလေးရဲ့ဆံနွယ်တေကို မြတ်နိုးသည် ကလေးရဲ့ကိုယ်သင်းနံကိုချစ်သည်။...

သူလဲ ကလေးကို တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေရင်းမှ...

"လူကြီး ဘယ်အချိန်ထဲကရောက်နေတာလဲ''

"ကိုယ်ရောက်နေတာမကြာသေးဘူး ကလေးအိပ်နေလို့ မနှိုးရက်ပဲ ကြည့်နေတာ''ဆိုကာ နှဖူးလေးအားဖွဖွလေးနမ်းလိုက်သည်။

"ဟိဟိ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ''

"ဒါပေါ့ ကလေးယောက်ျားပဲဟာ ကလေး''

"ဗျာ''

"ကလေးမေ့နေတာလား''

ရှောင်ကျန့်သည် အူကြောင်ကြောင်မျက်နှာလေးနဲ့မေးလိုကျသညျ
"ဟင် ဘာကိုလဲ''

ကြာပန်းဖြူတေကို ဖြုတ်ချမယ်/ၾကာပန္းျဖဴေတကို ျဖဳတ္ခ်မယ(System)Zawgyi/UnicodeWhere stories live. Discover now