BEING THE CEO SECRET WIFE(COMPLETED)

BTCSW-55

Zack's PoV

"My Cherie" tawag ko sa asawa ko habang hinahalo ang itlog, magluluto ako ng pancakes kase iyon ang gusto niya.

Limang buwan na mula ng mangyari ang mga masasamang bagay na iyon, mula sa pagpasok ni Seline sa buhay namin hanggang sa na-coma ang asawa ko.

Gising na nga siya pero hindi naman niya ako kilala. Tanging ako lang ang hindi niya kilala. Sa loob ng dalawang buwan na nagsasama ulit kami mula ng magising siya, sobrang ilap niya sa akin pero mas grabe noong unang buwan.

"Ano? Tapos kana ba?" Galit na galit ito habang papasok sa kusina kung saan ako naroroon at ng makita niyang sa paghahalo palang ng itlog ako ay mas lalo pa itong nagalit.

Padabog siyang lumapit sa akin ngunit may halo itong ingat sa bawal galaw niya. Limang buwan na itong buntis, malaki narin ang kanyang tiyan. Dahil nga nacoma siya noon, sa unang tatlong buwan sana siya maglilihi pero ngayon na siya naglilihi.

Kahit kalagitnaan gabi ay gigisingin niya parin ako para lang kumuha ng niyog na gusto niya pero kapag naibigay ko na, bukas na daw niya kakainin.

Minsan nauubos na pasenya ko dahil sa ginagawa niya pero I don't have choice dahil kapag hindi ko siya sinunod si Josh naman gugolhin niya. At saka asawa niya ako at ama ng dinadala niya, responsibilidad ko na alagaan siya.

"Ako na nga diyan,ang bagal mo gutom na ako pati sina Zia at Ryle nagaalboruto na ang tiyan." Inis na inis niyang inagaw sa akin ang panghalo ng itlog at siya na mismo gumawa.

Pagkatapos niyang maihalo ay agad kong iniabot sa kanya ang naka pack na ready to cook pancakes, kinuha niya at muling hinalo.

"Gatas?"

"Here" ibinigay ko ang gatas pagkatapos ay hinanda ko na ang non-stick pan para paglutoan.

"Ohh ikaw na, titignan ko mga  baka pumunta sila sa dagat at nang mapano pa sila." Umalis siya habang nagmamadali ng bigla siyang na out balance kaya agad akong nagmadali para salohin at alalayan siya.

"Careful naman My Cherie." Saad ko habang may inis na tono pero mas nangingibabaw ang pagaalala.

"I'm sorry." Tugon niya at tumango na lamang ako, nagpatuloy siyang umalis para tignan ang mga bata.

Sobra yung kaba ko hindi lang para sa anak ko kundi para rin sa kanya. Hanggat maaari ayaw ko ng may mangyari pa sa asawa ko at mga anak. Ikakamatay ko na ata kapag nangyari iyon, they are my life and I can't lost them. I just can't, they're my everything,my life.

Tinapos ko ang pagluluto ko sa pancakes at lumabas dala-dala ang nakatray na juice at pancakes.

Nandito kami ngayon sa Curimao Subli-Subli Beach Resort magmula ng magising siya. Sinabi niya sakin noon bago pa man mangyari ang trahedya na gusto niya raw bumalik dito at ng magising siya napagisip ko na dito na lang kami pumunta para malayo sa lahat at nang gumaling na rin siya agad.

I watching them while they're busy and happily creating castle using the sand. Mahina ako tumawa ng lumapit saka nila ang isang malakas na alon at tinangay ang kanilang pinatayo.

Nakabusangot ang mga mukha ng lumapit ako at inilapag ang pagkain sa harap nila.

"Here's yours my princess and to you my prince." I gave their pancakes ng mapansin kong hindi pa kinuha ni Kira ang sa kanya at nakatitig lamang ito sakin.

"Is there something wrong My Cherie?" I worry ask her and she just smiled at me.

"Nothing Mine"

I'm shocked what she called to me. Hindi ko naman sinabi na "Mine" ang tawag niya sa akin pero paano niya nalaman? Ibig bang sabihin bumalik na alaala niya?

"How did you know?"

"What do you mean I do know?" Nagugulohang tanong niya habang kinakain ang pancakes niya.

"Na "mine" ang tawag mo sakin." Nabilaukan siya kaya agad kong iniabot ang juice niya para makainom. Tumikhim siya bago nagsalita.

"Ewan ko bigla na lang na iyon lumabas sa bibig ko , malay ko bang iyon ang tawag ko sayo eh nawala nga alaala natin sa isipan ko." Saad niya at nagpatuloy sa pagkain.

Kakaiba ang mga galaw niya na para bang may mali sa bawat galaw at pagsasalita niya. Maging sa unang buwan niya noon, para bang may pilit siyang tinatago at kapag kaharap niya ako parang pinipigilan niya ang sarili niya.

"Kumain kana rin, wag kang tumulala diyan kinakain na ng dalawa yung sa'yo."

"It's okay, kids you can have it basta hati kayo." Masayang tumango ang dalawa habang kumakain.

I watch Kira while she's eating, tumaba siya at dahil tumaba siya mas lalong kumurba ang katawan niya.

I don't give a care kahit tumaba pa siya ng tumaba as long as asawa niya ako ay di ko siya susukuan, kahit pa di niya na ako maaalala gagawa na lang kami ng bagong alaala at sisiguradohin kong mas masaya at maganda na.

"Zack hindi kaba nagsasawa sa akin?" Tanong niya bahang naka tanaw kami sa bintana.

Gabi na kaya nasa loob na kami ng bahay ang mga anak naman namin ay tulog na dahil sa pagod kakalaro sa tabing dagat kanina.

"And why should I? At sa anong rason bakit ako magsasawa?" I ask her back at humarap sa kanya.

"Dahil hindi kita maalala at minsan masungit narin ako sayo."

"I don't give care kahit masungit ka pa sakin o hindi mo na maalala ako sa nakaraan natin. Ang importante ay ikaw at ang mga bata kasama ko." Ngumiti siya and she hold my face.

"What if I lied?"

"Lied? Bakit ka magsisinungaling? At ano naman?"

"Wala" binitawan niya ang mukha ko at tumanaw ulit sa labas.

"Come on, kahit ano pa yan mananatili ako sa tabi mo, sa inyo ng mga bata dahil pamilya ko kayo at kayo ang buhay ko. Kumbaga kayo ang hangin, kung walang hangin di na ako mabubuhay at kayo iyon. Kung mawawala kayo sa akin, parang patay na buhay narin ako. Wala ng silbi pa. I love you so much My Cherie, ikaw/kayo ang buhay ko. And I'm willing to do everything para hindi na kayo malayo sa akin."

I smiled and cuddle her waist tightly after that I kissed her forehead.

"I don't loss my memory Zack."

(☆▽☆)
_________________________________________
Chapter 55 DONE!

5 more chaptersss
_____________________________________
Do you want me to write special chapter?
Comment your answer pohh!
_____________________________
VOTES & COMMENTS
are
HIGHLY APPRECIATED!

Stay safe and healthy!

Agyamannak!

Lv: queenroses