BEING THE CEO SECRET WIFE(COMPLETED)

BTCSW-07

Kira

Past 8 o'clock na pero ayaw ko pang bumaba baka kase maabotan ko pa yung haliparot na yon sa baba baka kung ano ang magawa ko.

Sabagay ano ba nga ako dito diba?. Isang lang naman akong palamunin dito dahil pinipilit ko ang sarili ko sa taong malabong magbago para sakin.

*tok.. tok.....*

Napabangon ako dahil sa lakas ng kalimpag sa pinto ko.

"Ano Kira! Wala ka na bang balak lumabas diyan?!"sigaw ni Zack

"Lalabas na po!"sigaw ko rin pabalik kase naman po makasigaw eh nagpapahinga pa ang tao.

May nakalimutan ako hindi pa pala ako nakakahingi ng permiso sakanya doon sa balak ko sa isa naming katulong.

"Make it fast, I'm hungry!"padabog itong umalis sa labas ng pinto ko. Grabe ha! Galet na galet gustong manaket.

Nakatawa na lang ako ng mahina at ginawa na lang ang morning rotates ko.

Bumaba ako at ang tahimik ng buong kabahayan. Asan na ang mga katulong dito? Bakit wala akong makitang naglilinis oppsss Sunday pala ngayon day off nilang lahat.

"Ano tutunganga ka na lang diyan?! Kakain na"sigaw ni Mr. Zack maka sigaw talaga tong tao na to nakakainis na ah.

"You don't need to shout! Nandiyan na"kumain na lang ako ng tahimik ang duga ng lalakeng to Kala mo kung sino sarap tirisin noh.

"Ah Zack may sasabihin sana ako"nakayuko lang ako baka kase sigawan naman niya ako nakakarindi ma rin sa tainga.

"Spill"

"Gusto ko sanang pag-aralin si Klara at para matustusan ko ang pag-aaral niya papasok ako bilang empleado sa kompany mo"napatigil ito sa pagkain.

Bumalot sa akin ang lungkot at hiya baka hindi siya pumayag.

"I'll let you work at my company and support Klara studies but in one condition"sumeryoso ito at nakatitig lang ito sakin ng deretso sa mga mata ko ni hindi ko na maibaling ang tingin ko sa iba.

"A-ano?"kinakabahan na ako

"Marry me first"agad akong napasinghap dahil sa kondisyon niya.

"Okay"walang batid na pag-aalinlangan na sabi ko. Wala akong marinig na sagot niya kaya nagpatuloy ako sa pagsasalita.

"Payag ako sa gusto mo. Doon din naman patungo ito iba. Ikakasal rin naman tayo saka malapit mo na akong ipakilala sa buong angkan mo dahil malapit na rin naman ang kaarawan mo"walang halong pait sa lahat ng binigkas kung salita.

"Good to be heard then. I'm full I'm going up-stairs finished your food."naiwan akong tulala sa hapag kainan.

Ewan pero nakaramdam akong sakit at lungkot ganon na lang ba sakanya yun ang haba ng sinabi ko at napaka-seryoso tapos ganon lang ang sasabihin niya.

Sabagay anong aasahan ko sa lalakeng yun eh wala naman yung damdamin hindi naman siya yung tipo ng tao na marunong mandama.

Tinapos ko ang pagkain ko at linigpit ang pinagkainan namin, naghugas na rin ako baka sabihin niyang donya-donya ako dito sa pamamahay niya.

Natanaw ko ang ganden ng sumilip ako sa bintana hindi ko alam kung bakit pero dinala ako ng paa ko sa ilalim ng puno kung saan may upuan doon.

Parang kailan lang nasa bahay amponan pa ako at hindi pa ako nakatira sa malaking bahay na to.

Isang simpleng dalaga lamang na ni walang problema sa buhay kundi ang iniisip lang ay ang kakainin ko sa araw-araw hanggang sa nalaman ko ang sakit ko.

Napaluha na lamang ako. Bakit ang malas ko yata sa buhay na to pero alam kung pagsubok lang ito ng Diyos.

Mananatili akong kakapit sa kanya at sa abot ng makakaya ko ay hindi ako sususko.

Napahikbi na lamang ako dahil habang tumatagal mas lalo humihirap ang set up namin ni Zack dapat bang ipagpatuloy pa? O dapat bang sumuko na ako habang maaga pa? Habang hindi pa niya alam na mahal ko na siya.

Hindi ko yun maipag-kakaila dahil hindi sana ako luluha kahapon kung wala pa akong nararamdaman sa kanya.

Ang hirap pala ng ganito yung mahal mo nga pero hindi mo alam kung mahal ka rin niya.

Yung nasasaktan ka pero wala ka naman siyang alam.

Yung hindi siya maronong makiramdam.

Ngumiti ako ng mapatiit at tumingala.

Malamig na simoy ng hangin ang sumalubong sa buong mukha ko.

"Panginoon ko, alam kung pagsubok lang ito at alam kung malalampasan ko ito. Pagsubok na susubok sakin OO maaaring lumuluha ako ngayon pero hindi ko nasasabing kinabukasan ganon parin , maaaring kinabukasan naka ngiti na ako at masaya na sa buhay. Ikaw na ang bahala sakin, ikaw na lang ang pwede kong sandalan sa bagay na ito. Sana'y hindi ako mawala sa iyung landas sana'y hindi ako mapunta sa maling dereksiyon. Salamat po panginoon ko."pa bulong kung saad.

Kung kanina ay maaraw pero ngayon na ay madilim na ang kalangitan.

Mukhang nakikisabay ang kalawakan sa aking kalungkotan ko, napatawa na lang ako.

"Ano tawa-tawa ka na lang diyan hindi ka pa sisilung?!"bulyaw ng magaling niyong lolo charr si Zack pala yun.

"Oh, mamaya na gusto kung magpaulan eh"singhal ko dito

Alam kung hindi niya mapapansin ang mata kung kakaiyak lang kanina dahil nabalot na ito ng ulan.

"Pumasok ka na sa loob, baka magkasakit ka!"nako po sumigaw na ang mahal na hari.

"Mayana kase"

"Pabilang ko ng tatlo kapag hindi ka pa nakapasok sa loob paparusahan kita!"ramdam kung hindi na siya nag nakikipagluko dahil nagdugtong na ang mga kilay niya.

"OO na po papa---”

"ISA!"

"OO na!"

Dali-dali akong pumasok kahit basa na ako dumeretso na ako sa kwarto ko.

"Maligo ka para kang basang sisiw diyan!"Ho! Concern ba siya? Nako po mas lalo akong nahuhulog niya eh.

"Opo mahal na hari"

Binalibag ko ang pinto ko at agad na sumandal sa pinto.

"Don't call me mahal na hari, it should be "HUBBY" baby"

"Che! Che! Tumigil ka diyan kairita ka"

Narinig ko na lang ang tawa niya malakas.

"KAINIS KANG LALAKE KA"sigaw ko rin pabalik.

Tumawa kang siya ng tumawa kaya napangiti na lang ako.

Hindi ko na lang pinansin at pumonta sa banyo para gawin ang dapat kung gawin haha pttss.
Quiet kayo ah kinilig lang naman ako hehehe.

P*tik lalo tuloy akong nahuhulog.

Mali to huhuhu.

||

CHAPTER 07: DOWN