SEVEN

2. Bölüm

Yeni bir hayat benim için çok zor. Ben her zaman dışlanan, hep istenmeyen taraf olmuştum. Fakat burada öyle olmamalıydı. Çaba göstermeliydim. Değişmeliydim.

Eve uzun bir süre bakıp içeri girmiştim. Bizim evden daha küçük olmasına rağmen devasa bir yapıydı.

Beni karşılayan görevlilere baktım.

Benim yaşlarımda iki kız, bir genç çocuk ve 40 yaşlarında bir teyze.

"Merhaba." dedim içten olmaya çalışarak.

Bana en yakın olan kız:

"Adım Güneş, Sare Hanım." dedi.

Öncelikle bana hanım denmesinden hoşlanmam, demedim tabi ki. Samimi olmadığım kişilerin bana 'hanım' demesi hoşuma gider çünkü bana saygı duydukları anlamına gelir.

Diğer kız da, "Adım Selin Sare Hanım." dedi.

Yanindaki teyze ise, "Ben de Nergis hanımefendi." dedi içtenlikle.

Son olarak da beni bu kısacık sürede gözleriyle 10 parçaya ayıran genç ise, "Adım Yağız Sare." dedi.

Hanıma ne oldu şimdi?

Hemen kendime geldim. "Teşekkürler. Bana odamı gösterir misiniz, biraz dinlenmek istiyorum da."

Bunun üzerine Yağız beni önüne katarak üst kata ittirmeye başladı. Odaya geldiğimizde odanin gayet büyük olduğunu gördüm. Dolabı yerleştirmek, kitaplığı doldurmak, çarşafları değiştirmek vb. bir sürü işimin olduğunu düşündüm. Kapıda bekleyen Yağız'a dönerek, "Çıkabilirsin teşekkürler." dedim.

-

Dolabımı yerleştirmiş, kitaplığımı düzenlemiştim. Çok yorulduğuma değen bir oda olduğu kesindi.

Kapım çaldığında "Gir." dedim. Gelen Güneş'ti ve yemeğin hazır olduğunu söylüyordu. Acıktığım için hemen aşağıya indim. Masada bir tek ben oturacağım sanırım. Ama öyle de olmaz ki.

Evdeki herkesi çağırdım ve güzel bir akşam yemeği yedim.

Nergis Teyze, Güneş'in annesiymiş. Selin ve Yağız kardeşlermiş ve Nergis Teyze onlarin teyzesi oluyormuş. Güneş ve Selin temizlik ile, Nergis Teyze yemeklerle ve son olarak Yağız ise şoförlükle ilgileniyormuş. Ayrıca Yağız evin uşağı gibiymiş. Hepsi bu evin alt katında kalıyorlar.

Yeni bilgilerin bir anda yüklendiği beynimde sorunlar yaşandığını hissedebiliyordum. Başımda karga tepiniyor gibi.

Hemen odama çıkıp kendimi yatağa bıraktım. Yastığa başımı hızla koyduğumda kafam kırılacak sandım çünkü yastığın altında bir şey vardı sanırım. Kafamı ovuşturarak doğruldum. Yastığı kaldırdım. Altında bir kutu vardı. Açsam mı diye düşünürken kutuyu açmaya başlamıştım bile. Kutuyu tamamen açtığımda gözlerim adeta yuvalarından fırlayacaktı.

Kutuda bayan iç çamaşırı ve bir not duruyordu;

Yeni evine hoşgeldin Sare. Bu da hediyen. Sana çok yakışacak :)