SEVEN

3. Bölüm

Ağzım beş karış açık kutuya bakıyordum.

"Tövbe bismillah," diye mırıldandım.

Bu hediyeyi buraya kimin koyabileceği hakkında en ufak bir fikrim yok. Fakat sadece dört seçeneğim var zaten;

A) Nergis Teyze
B) Güneş
C) Selin
D) Yağız

Başka kimse buraya geldiğimi bilmiyordu zaten. Ama hiçbirini kanıt olmadan suçlayamam. Bu yüzden sessiz kalmaya karar verdim. Kutuyu dolabıma koyup uykuya daldım.

-

Sabah uyandığımda geçiş yapmam gerektiğini hatırladım. Bu yüzden üniversitelere bakmaya başladım. Daha sonra saatin daha 6 olduğunu fark ettim ve bir küfür savurdum. Sonra bunu avantaja çevirerek ders çalıştım ve duş aldım.

Her gün rutin, her gün sıkıcı mı olacaktı?

Belki de arkadaş edinmeye çalışmalıyım, diye düşünürken gözüme Selin ve Güneş takıldı. İyi kızlardı. Ahenk gelene kadar boş durmak aptalcaydı.

Kahvaltı bitince odama çıktım.

"Güneş! Selin!" diye aşağıya seslendim bir süre sonra. Geldiklerinde ve tanıştığımızda çok iyi kızlar olduklarını anladım. Onlara deli konusunu anlatmalı mıyım, diye düşünürken birden anlatmaya başladım.

Onlara güvenmek istiyordum. Sırtımı yaslayabilecek birileri olmalıydı artık hayatımda. Biraz daha lafladıktan sonra gittiler.

Kesinlikle iyi anlaşacaktık.

-

Yağız:

Kız çok güzeldi. Yani ondan gözümü alamamıştım. Çekiciydi.

Asel'e aldığım takımı yastığının altına koyarken yüzümde istemsiz bir sırıtış oluştuğuna eminim. Asel buna kızmaz çünkü ona onlarca aldım zaten.

Akşam odasına çıktığında onu yavaşça takip ettim. Kapıyı tam kapatacakken hafifçe tuttum ve tam kapanmasını engelledim. Onu izlemek istiyordum. Kesinlikle çok komik olacaktı.

Kafasını sertçe yastığa koydu ve birden inledi. Yavaşça doğrulurken kutuyu eline alıp açtı.

Gördüğü şey karşısında ağzı açık kaldı. Gözlerini pörtletti. Hayır, kesinlikle böyle çekici değildi. Gülmemek için kendimi zorlarken oradan hızla ayrıldım. Yoksa kahkahamı duyacaktı.

Salona indiğimde bir deli gibi aniden gülmeye başladım.

Sare Aymaz'ın yeni sapığı olarak Yağız Taner karşınızda.