"Gecenin o saatinde orada ne yapıyordun?" dediğinde açık yeşil gözlerindeki kırgınlığa baktım. Zorlukla nefes alıp kollarımı vücuduna sarıldım. "Yapmam gereken şeyi yaptım değil mi?" dediğimde duraksadı. "Ne yaptın Valerie?" Çekilip gözlerine baktım. Dudaklarımı hafifçe aralayıp ıslattım. "Onları hapsettim." Kaşlarını çattı ve eliyle yanağımı hafifçe kavradı. Yüzümü eline yasladım. "Kimleri hapsettin?" dediğinde içimde tuttuğum her şeyi bıraktım.
Tüm hislerimi serbest bırakıp gözyaşlarımın akmasına yavaşça izin verdiğimde dizlerimin üzerine çöktüm. "B-ben." Yüzümü elime gömdüm. "Yanlış bir şey yapmadım değil mi?" dediğimde yanıma eğilip sırtımı yavaşça sevdi. "Ne yaptın?" Eliyle yüzümü kavrayıp ona bakmamı sağladı. "Onları göle hapsettim." dediğimde gözlerini yavaşça kırptı. "Neden yaptın bunu?" dediğinde gözlerimi yumdum.
"Benim yaşadıklarımı yaşasınlar istedim." Gözlerimi aralayıp yüzüne yaklaştım. "Ama onları öldürmedim." Başımı iki yanımda salladım. "Ben onlar gibi yapamadım." dediğimde başını salladı. "Yapamazdın." Saçlarımı hafifçe sevdi. "Peki onlar nerede şuanda?" dediğinde elimle dışarıyı işaret ettim. "Kuyuda." Gözleri şaşkınca açılsada beni hafifçe çekip sakinleştirmeye çalıştı. "Tamam sorun yok." Derin bir nefes aldı. "Onları kuyuya mı attın Valerie?" dediğinde başımı hafifçe kaldırdım. "Canavar gibi davranıyorum değil mi?" dediğimde başını iki yanında salladı. "Ben de senin gibi öfkeme yenik düşmüştüm." İç çekti. "Çok eskiden." Başımı salladım. "Yine de biz onlar gibi değiliz." dediğinde gözlerine baktım. "Ölmediklerini biliyorum. Ölmemelerini sağladım." Başını salladı. "Kuyuya taşıdığın samanları gördüm." Kaşlarımı kaldırdım. "Gördün mü?" Tekrar başını salladı.
"Ama böyle bir şey yapacağını sanmamıştım." dediğinde duraksadım. "Kötü biri değilim değil mi?" dediğimde derin bir nefes alıp saçımı sevdi ve yüzüme eğildi. "Öfkenin insana neler yaptırdığını biliyorum. Sorun değil." Hafifçe çekilip sarıldı. "Sadece masum ve mutlu görünen yüzünün ardında ne kadar öfkeli olduğunu görememişim." Saçlarımı hafifçe öptü. "Sorun değil. Yanındayım." Tekrar etti.
"Yanındayım küçüğüm."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Lake gxg
Kurzgeschichten"Nasıl ona bu kadar benzediğini düşündüm, yaşananların üstünden yıllar geçip gittikten sonra, nasıl ona bu kadar benzeyen birinin çıkıp gelebileceğini düşündüm."
