1

174 10 6
                                    

"Seungmin lütfen yapma bunu, uzaklaş oradan" Changbin bininci yalvarışında da reddedilmişti.

Seungmin, Jeongin ve Hyunjin'i öğrendiğinden beri aynı haldeydi. Yazmayı bıraktığı kitapları, gitmediği psikolog randevuları ve onu intihar düşüncesinden vazgeçirmeye çalışan Changbin.

"Sen kolay yıkılacak biri değilsin, gel eve gidelim ve uyuyalım. Her şey geçecek. Kalp kırıklığı yaşamından önemli değil." köprünün demirlerindeki narin çocuk, nemli gözlerini kırpıştırmıştı.

"Bana nasıl baktığını görmedin. Miniğim benden nefret ediyor! O güzel gözleri hayatından yok olmam için yalvarıyordu!" O bunları söylerken dikkati dağılmıştı. Etraftaki kalabalık artarken Changbin bundan faydalanıp Seungmin'i kolundan yakaladığı gibi köprünün iç kısmına çekmişti. Tehlikenin geçmediğini bilen Changbin, yorgunluktan tükenmiş bedeni kucakladı ve eve doğru yürümeye başladı.

Seungmin'i böyle görmek onu da çok tüketmiş, fazlaca kalbini kırmıştı. Eve vardığında tüm bunları düşünmeyi bıraktı. Seungmin'i koltuğa yatırıp üstünü örttü ve mutfağa geçti.

Ocağı açıp az önce aldığı tencereyi koydu ve çorba yapmaya başladı. Göz yaşlarına bulanmış, kalp kırıkları çorbası*.


***


*kaşarlı domates çorbası
Gülmeyinn kaşarlı domates çorbası yazsam garip gözükürdü.

Öncelikle bu bir iyileşme hikayesidir. Şu an Seungmin'in durumunu yüzeyselce gördük.

Her hafta bölüm atmaya çalışacağım yani umarım.

Görüşürüz~~

Kitap hakkında sorunuz varsa yazabilirsiniz gerçi ilk bölüm ama olsun

Heal MeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin