Us ~[oneshot collection ] || Namjin ||

~ My Everything ~

" බේබී...... වේකප් ප්ලීස්... හොදටම පරක්කුයි "

" අනේ...... තව ටිකක්...... ප්ලීස් ....."

" බෑ බෑ.... අද මීටින් එක....... කෝ නැගිටලා ලෑස්ති වෙන්න"

" ජින් බේබී.........නැගිටින්නකෝ............ මිස්ටර් කිම් ගෙන් මට තමා බැනුම් අහන්න වෙන්නේ...... "

මේ ඉන්නේ මගේ ජූන්...... කිම් නම්ජූන් එයා ගැන කීවොත් එයා තමා මගෙ ලෝකෙම..... ඇමරිකා වලම හැදුනු මම ගොඩක් සැපට හැදුනු කෙනෙක්... ඉතින් කොරියා වලට ආවාට පස්සේත් අප්පා මට කිසිම අඩුවක් කරන්නෙ නැතුව හැමදේම දුන්නා... මම කැමති හැමදෙයක්ම..... මම අප්පා එක්ක ඉන්නෙ නැතුව වෙනම අපාට්මන්ට් එකකට ආවේ මම ගොඩක් තනියම ඉන්න කැමති කෙනෙක් නිසා.... ඩිග්‍රී එක කම්ප්ලීට් කරපු ගමන් අප්පා මාව මෙහෙට ගෙන්න ගත්තේ කම්පනි එක භාර දෙන්න කියලා මම දන්නවා... ඒකට අකමැති වෙන්න තරම් නම් හේතුවක් මට තිබුනේ නෑ.... හැබැයි ඒ ජුනීව හම්බෙන්න කලින්....

ජුනී ව මම දැක්කෙ මුලින්ම අපෙ ගෙදරදි... එයා අපේ ගෙදර මේඩ් කෙනෙක්....  ඒ ඇස් දැක්ක ගමන් මට හිතුනේ පරිස්සමින් මගේ ලගින් තියාගන්න... මට හිතුනේම ඒ සිනිදු අත් දෙකට ඕනවට වඩා වැඩ පැටවිලා කියලයි.... මට ඕන උනේ එයාව මගේ ලග තියාගෙන පරිස්සම් කරන්න...දැක්ක ගමන්?? ඔව් දැක්ක ගමන්..... මූනට වැටුනු ඝන කලු පාට කොන්ඩේ..... හිනා වෙද්දි වල ගැහෙන කම්මුල්..... මට ඕන උනේ මගේ කර ගන්න..... අමුතුයි වගේ නේද? ඒත් ඒක එහෙමයි... මට ඕන උනේ මගේම කර ගන්න....

මම අප්පත් එක්ක කතා කරලා කොහොම හරි එයාව මගේ අපාට්මන්ට් එකට එක්කගෙන ආවා... අප්පත් එකපයින්ම කැමති උනේ මම එහෙ තනියම ඉන්න නිසා..... කොච්චර සැපපහසුකම් මැද්දේ හැදුනත් මම දැකලා තිබුනේ බිල්ඩින් අස්සේ සිමෙන්ති අහසක ගොඩනැගුනු ජීවිතයක් විතරයි..... අලුම අලු පාට ඒ ජීවිතේ එක එක ජාතියේ පාට කූරු වලින් පාට කරන්න පුලුවන් උනේ මගේ ජුනී ට විතරයි......

" ජිනී.............................. වේ.......... ක...........ප්................ප්..........ලී..............ස්..................."

අයියෝ මගෙ ලස්සන හීනේ කෑවා....... මම එක පාරට උඩ ගිහින් නැගිට්ටේ ජුනී ගේ කටහඩට......... මදැයි සිමෙන්ති අහස පාට කරන්න ගියා..... මටම හිනා.... කොච්චර අහිංසකයා වගේ ඉන්න හැදුවත් ජුනීට තරහ ගියපු වෙලාවටනම් ඒ අහිංසකකම කොහෙන් යනවද මන්දා... හැබැයි ඒ වෙලාවට නම් මාර හොට්.... අයියෝ මොනවද ජින් හිතන්නේ.......