Us ~[oneshot collection ] || Namjin ||

~ His last Message ~

" අනේ ඔම්මා... සීයා හැමදාම කාවද මේ බලන්න එන්නේ "

ජින්ගේම නොවුනත් ජින්ගේ තනි උනු ජීවිතේ එලිය කරන්න ජින් හොයා ගත්තූ නේහා තමා ජින්ගේ හැමදේම උනේ....ජින් හිටියේ ලස්සනට හදපු සොහොන් කොතක් ඉස්සරහා... ඒ දිහා බලාගෙන නේහාගෙ අතේ එල්ලිලා මේ කෑ ගහන්නේ නේහගේ දගකාර පුතා කිම් ටේහ්‍යුන් ....

" ඒ තමා පුතේ සීයා ආදරේ කරපු කෙනා "

" ඉතින් එයා සීයව දාලා ගිහිල්ලද "

" අකමැත්තෙන් උනත් ... එයාට යන්න වෙලා.. "

" අනේ මට කියන්නකො ... ඔම්මා... සීයගේ කතාව මට කියන්නකො "

ටේහ්‍යුන් ගේ පෙරැත්ත නිසාම ටේහ්‍යුන් වත් උකුලට අරගෙන වාඩි උනු නේහා ජින්ගෙ ආදරනීය නමුත් වේදනාබර ආදර කතාවේ මතක අවදි කරන්න පටන් ගත්තා...

Flashback ~

වෙලාව හවස හයයි.... මුලු පරිසරයම වෙනදටත් වඩා ලොකු අදුරකට අසු වෙලා තිබුනා.. කවුලුවෙන් එහා පැත්තේ ලාවට වැටෙන හිරිපොද දිහා ජින් බලාගෙන හිටියේ හරිම සාමකාමි මනසකින්.... චූටි චූටි දිය බින්දු මීදුමෙන් වැහුනු කවුලුවට වැටිලා ලස්සන ලස්සන රටා ඇදලා තිබුනා.... ඒ දිහා ගොඩක් ආසාවෙන් බලාගෙන හිටපු ජින් මීදුමෙන් වැහිලා තිබුනු වීදුරුව උඩ ඇගිලි එහා මෙහා අරගෙන ගියේ මූන පුරා ආදරනීය වගේම පෙම්බර හිනාවක් මවා ගන්න ගමන්...

" N + J "

ජනෙල් පියන උඩ ලියවිලා තිබුනේ එහෙමයි... ඒ අකුරු දෙක වට වෙන විදිහට සීතල ඇගිලිතුඩු වලින් හාට් එකක් ඇදපු ජින් කෙලින්ම හැරුනේ ඔරලෝසුව දිහාට....

" එයා තාම නෑනේ "

රාජකාරි අවසන් වෙලා තමන්ගේ ආදරනීය සැමියා ගෙදර එනකන් බලන් ඉන්න තවත් ආදරනීය සැමියෙක්... ජින් මීට අවුරුද්දකට කලින් හැබෑ කර ගත්තේ තමන්ගේ ජීවිතෙ තිබුනු ලස්සනම හීනෙ ... ඒ තමයි " කිම් නම්ජූන් " අවුරුදු ගානක ආදරයක් විවාහය කියන සංකේතයෙන් අච්චු ගහන්න එයාලට ගොඩක් අමාරු උනා.... කුඩා කාලයේදිම නම්ජූන් එක්ක ආදරේක පැටලුනු ජින් ... දෙමාපියන්ගේ දැඩි අකමැත්ත මැද නම්ජූන් එක්ක කොහොම හරි විවාහ උනා...