Gay Friends +Jikook Texting

༺3༻

"Ooo universitemizin gül çocuğu Park Jiminde gelmiş"
Çantamın askılıkların sıkıp gözlerimi kapatıp yoluma devam etmek istediğimde çantamdan tutulup arkaya çekilmem bir oldu. Bedenim yerle buluşurken acıyla inledim.

Bahçede ne kadar Yugyeom ve tayfasına gözükmeden gitmeye çalışsamda beni yakalamıştı. İşte yine başlıyoruz. Tüm universite bizi izlerken hiçkimse çıkıpta müdahele etmiyor tam tersi eğlenerek Yugyeomun bana yaptıkların izliyordu. Yerde oturmuş korkuyla Yugyeom ve etrafımı çevrelemiş arkadaşlarına bakarken kendimi olacaklara hazırlıyordum.

"Zavallı sessiz sessiz gidiyor sanki görmeyeceğiz"
Gözlerim dolarken konuştum
"Yugyeom yeter artık rahat bırak beni. NE İSTİYORSUN BENDEN!"
Yüzüme inen sert tokatla gözyaşlarım yanaklarımı ıslatmıştı.
"Bu universiteden siktirip gitmeni"
Yüzüme vurduğu için dudağım patlamıştı. Dudağımdaki kanı tükürüp nefretle ona baktığımda yakamdan tutup yumruğun kaldırdığında araba freni sesi duyuldu.

Herkesin bakışları lamborginisinden inen bedeni bulduğunda ağlamak istemiştim. Sevdiğim çocuğun önünde böyle küçük duruma düşmek ölmem için yeterliydi. Bize doğru hızlı adımlarla yürürken Yugyeom yakamdan itip sırıttı. Belim sertce yeniden çimenlerle buluşurken acıyla inledim.

Jungkookunda Yugyeomlara katılacağı korkusu bedenimi korkuyla titretmişti. Ya o da Yugyeomla birlikte bana yapmadığın bırakmazsa? Jungkook öyle birimiydi yoksa? Universitede herkes ondan korkar aynı zamanda severler. Şimdi Jungkook ne söylerse Yugyeomda onu yapacaktı.

Yanımıza yaklaştığında Yugyeomun yakasından tuttuğu gibi yüzüne yumruk geçirdi. Yugyeom neye uğradığını şaşırırken bedeni yerle buluştu. Ağzım açık şekilde ona bakıyordum. Sadece ben değil bütün herkes kaskatı kesilmişti. Jungkook beni koruyor...

"SEN NE YAPTIĞINI SANIYORSUN LAN?!"
Jungkookun gür sesiyle irkilmiştim. Yugyeom kanayan dudağını silip mırıldandı
"J-jungkook ben sadece-"
"Kes! Dağılın hepiniz! Siktirin burdan"
Herkes korkuyla universiteye koşarak girerken Yugyeom bana öldürücü bakış atıp o da gitti. Bahçe yavaş yavaş boşalırken ben olduğum yerde hala şaşkınca sinirden burnundan soluyan bedene bakıyordum.

Jungkook yukardan aşağı bana bakarken bir an bakışlarının altında ezileceğimi düşünmüştüm
"Kalk ayağa. Git revire dudağın kanıyor"
Elim dudağımı bulduğunda çatık kaşlarıyla yüzümü inceliyordu
"Ben teşekkür ederim"
Ayağa kalktığımda o artık universite binasına doğru yürümeye başlamıştı. O gerçekten beni mi korudu?

***

My:
Hey selam nasılsın?

Mochi:
İlk kez sen yazıyorsun?
İyiyim sen?

My:
İyiyim
Bugün bahçede olanları gördün mü?

Mochi:
Sende ordamıydın?

My:
Evet
Sende mi?

Mochi:
Evet
Yoksa Yugyeomun çetesinin içindemiydin?

My:
Saçmalama Tanrı aşkına

Mochi:
Madem ordaydın neden yardım etmedin peki?

My:
Ben sonradan geldim
Sen neden etmedin?

Mochi:
Benim ondan farkım yok
Birşey yapamazdım o yüzden
Neden bu konuyu açtın şimdi?