"Dün ne oldu anlatacak mısın artık?"
Jungkook bakışların kenetlediği noktadan ayırmadan konuştu
"Gittim oraya. Ama o başkasıyla gitti"
"Anlamadım?"
"O çocukla birlikte biryere gittiler işte! Neyin anlamadın?!"
Namjoon sinirden dudakların yiyen bedene baktı. Jungkooku ilk kez böyle görüyordu
"Sevgili olmuşlar demekki artık"
"Gidip kendine mi sorsan? Fazla tepki veriyorsun. Ben onları arkadaştan fazla görmüyorum."
Jungkook dehşetle Namjoona baktı
"Dalga mı geçiyorsun?!"
Namjoon nefesin dışarı verip arkaya yaslandı
"Böyle kendini bitirecek misin yani?"
"Hayır. Birzaman sonra unuturum herhalde. Bu konuda burda kapansın açılmamak üzere"
"Lan nasıl unutursun? Bu kadar basit miydi senin için?"
"Evet"
Jungkook ayağa kalktı
"Ben amfiye gidiyorum. Bizimkilere hoca çağırdı dersin"
Namjoon başıyla onayladığında Jungkook bufeden ayrıldı. Yavaş yavaş amfiye doğru ilerliyordu. Aslında dersin başlamasına baya vardı ama başkaların çekecek durumda değildi. Muhtemelen amfide kimse olmadığı için başın sıraya koyup biraz dinlenebilirim diye düşündü. Bu dersleri Jiminle ortaktı. Ne kadar umursamaz davransada onu görmek iyi gelmiyordu
"Jimin, seni tanıdıktan sonra keşke daha erken yanına gelseydim dedim gerçekten"
Jungkook tam amfiye girecekken duyduklarıyla olduğu yerde kaldı
"Teşekkür ederim Hong. Ben de seni gerçekten çok sevdim. Sen çok iyi birisin. Seninle takıldığımdan beri çok eğleniyorum"
Jungkook daha fazla dinlemek istemediğinde arkasın dönüp gidecekken Hongun söylediği birşey kulağına değdi
"Jungkookla durumunuz nasıl? Ben düşünüyorumda belkide onun bu davranışının sebebi bizi yanlış anlaması olmuştur"
Jungkookun kaşları çatılırken Jiminin cevabın bekledi
"Durun hala aynı. Sebebin o olduğun sanmıyorum. Ben Jungkooku seviyorum bunu biliyorsun ama Jungkook için sadece arkadaştım bu yüzden yanlış anlasa bile umrunda olmaz ki. O beni sadece arkadaşı olarak görüyordu şimdiyse görmezden geliyor "
Jungkook nefesin dışarı verirken birkez daha küfürler savurmuştu kendine.
Hızla ordan uzaklaşıp kimsenin olmadığı biryerde pencereye kafasın koydu. Bu akşam Jiminle konuşmalıydı. Bu sefer kararlıydı****
Jungkook:
Selam
Evde misin?Jimin:
Jungkook?
Selam
Evet evdeyim
Ne oldu?Jungkook:
Üzerine sıcak birşeyler giy
Dışarı çıkalım
Hem de
Seninle konuşmam gereken birşey varJimin:
Benimle mi?
Beni korkutuyorsun
Ne oluyorJungkook:
Birşey olduğu yok
10 dakikaya ordayım çabuk olJimin:
Tamam***
Jungkook evin önüne parkettiğinde dünki manzara yeniden gözünde canlandı. Başın sağa sola sallayıp bu düşünceleri kafasından atmaya çalışarak arabadan inip kapıya ilerleyip kapını çaldı. Jimin kapıyı açtığında Jungkook günlerdir özlediği bedeni birsüre izlemiş dayanamayıp yaklaşıp sarılmıştı. Jimin şaşkınlıkla kaskatı kesilmişti. Günlerdir onun yüzüne bakmayan Jungkookla bunun arasında dünyalar kadar fark vardı. O da ellerin onun beline dolayıp kokusun içine çekerken mırıldandı
"Jungkook? İyi misin?"
Jungkook bedenlerin ayırıp başıyla onayladı
"Şimdi daha iyiyim. Çıkalım mı?"
Jimin gülümseyip ayakkabıların giymiş ve birlikte çıkmıştılar. Geçen günki gibi parka ilerliyordular
"Aslında dün gelmiştim ama"
Jimin şaşkınlıkla Jungkooka baktı
"Arkadaşınla gittin sen"
"Eğer geleceğini söyleseydin onunla gitmezdim özür dilerim"
Jungkook onun masum haline gülümsedi
"Günlerdir sana karşı tavrım yüzünden sanırım üzdüm seni"
Jimin başın aşağı salıp mırıldandı
"En azından bana karşı garip olduğunu inkar etmiyorsun"
Sonunda parka vardıklarında Jimin durdu ve onun önüne geçip konuştu
"Eğer konuşmak istemiyorsan benden rahatsız oluyorsan bunu bana direk söylesen daha iyi olur. Seni anlıyo-"
"Jimin, cidden bu yüzden mi böyle davrandığımı düşünüyorsun?"
Jimin başın aşağı salıp titrek sesiyle mırıldandı
"Başka ne olabilir ki?"
"Mesela biranda hayatına giren birileri yüzünden olamaz mı?"
Jimin başın kaldırıp şaşkınca Jungkookun yine gerilmiş yüzüne baktı
"Ne? O sadece arkadaşım. Olmasa bile, bu yüzden sen neden sinirleniyorsun?"
"Çünki kıskandım!Birkaç gündür bu tavrımın sebebi o çocukla aranda olanları yanlış anlamamdı. Sadece arkadaş olabileceğinizi düşünemiyordum. Ve olmasa bile buna sinirlenmeye hakkım yoktu biliyorum bunun için çok üzgünüm"
Jiminin gözleri sonuna kadar açılırken Jungkook nefesin dışarı verip küçük olanın ellerin kavradı"Seninle tartışmak için gelmedim"
Jimin anlamaz bakışlarla ona bakarken Jungkook derin nefes aldı
"Seni seviyorum Jimin. Gerçekten sevgilim olmanı istiyorum"
Jimin dilin yutmuş donmuş şekilde Jungkooka bakıyordu
"N-ne?"
"Duydun işte sarışın. Sen hala bana karşı birşeyler hissedi-"
"Hala ne Jungkook? Sana karşı duygularımı biliyorsun"
Jungkook gülümseyip bir elin küçük olanın beline diğerin yanağına yerleştirip dudağına kapandı. Jimin kendini kollarında olduğu bedene bırakıp karşılık verdi. Heyecandan kalbi duracak gibiydi. Dudakları ayrıldığında Jungkook gülümseyip sıkıca sarıldı. Her şey rüya gibiydi. Her şey hiç olmadığı kadar mükemmeldi. Jimin kendini ilk kez bu kadar mutlu hissediyordu. Jungkook onu seviyordu. Şuanda sevgiliydiler. Jungkook o geceden sonra aradığı çocuğa Jiminse o geceden sonra aşık olduğu adama kavuşmuştu❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦❦
Merhaba bebeklerim. Sizinle birlikte bir ficin daha sonuna geldik. Fici kendim kısa tutup tadında bırakmak istedim. Klasikleşmesin istemedim.
Umarım beğenmişsinizdir💜
Gerçekten bittiğine bende hala inanamıyorum
Başından beri yanımda olup bana destek olan herkese çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız💜En kısa sürede mükemmel bir ficle karşınızda olacağım bebeklerim🌚
Bomba gibi geri döneceğim💃🏼Sizleri çook seviyorum💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gay Friends +Jikook Texting
Romantizmİki gencin Gaylar için yaratılmış uygulamada tanışma hikayesi. Kim oldukların bilmeden...