თავი 9

400 51 10
                                    

ღამეა,დაახლოებით პირველი საათი იქნება

მოსამსახურეების ოთახში ერთ საწოლიან ლოგინზე ვწევარ,ყველას ძინავს,მეკიდევ ვერ ვიძინებ

გაინტერესებთ რაზე ვფიქრობ არა?რაზე არა ვისზე,იმ ნაბიჭვარზე მეფიქრება,მის შეხებებზე,შეგრძნებაზე როდესაც მისი ტუჩები ჩემს კისერს ნაზად კოცნიდა,ისევ ვგრძნობ მის დაძარღვულ და ცხელ ხელებს ჩემს წვრილ წელზე,ჩემს ბარძაყებზე,ისე მომწონდა მის ძლიერ მკლავებში.

ისევ ვერ ვიძინებ,რამოხდება თუ მის მიმართ გრძნობები გამიჩნდება?

რამოხდება როდესაც ისევ შემეხება ის უხეში ტირანი და თავს ვეღარ გავაკონტროლებ,არმინდა ეს მოხდეს,იმდენ რამეს ვიგებ ყოველდღიურად მასზე

ამბობენ რომ სასტიკი მკვლელია,რომ ადამიანებს უმიზეზოდაც კლავს.

იმ ომეგების მიკვირს ვინც მასზე ოცნებობს.

უძილობისგან მოვიწყინე,ავდექი და წყლის დასალევად გავედი

კი მითხრა რომ ასეთ ფორმაში სამზარეულოში არგავსულიყავი მაგრამ მკიდია.

წყლის სმის დროსაც მასზე რატომ მეფიქრება?

იქნებ უბრალოდ დავხედო და დავიმშვიდო გული?

დიახ ასე მოვიქცევი,არაფერი არ დაშავდება.

გული სწრაფადმიცემს,იქნებ ღვიძავს? მერე რა ეღვიძოს,ვეტყვი რომ უხეში ნაბიჭვარია,რომ ვერხვდება ისე ტკენს გულს სხვებს.

მივუახლოვდი მისი ოთახის კარებს,საბედნიეროდ დარაჯები არ ჩანან ამიტომ მშვიდად შესვლას შევძლებ.

როგორც ჩანს კარები ჩაკეტილია

კარზე ფრთხილად დავაკაკუნე,არმიღებენ

-ჯონ-კი როგორც ხედავთ პროგრესი მაქვს,მისი სახელის წარმოთქმის აღარ მეშინია.

-ჯოონ-მეორეჯერ ვიმეორებ და კარებს ისევ არავინ მიღებს

გამოვბრუნდი,უნდა წავსულიყავი როდესაც უკნიდან ვიღაცის ხელები ვიგრძენი წელზე

another universeWhere stories live. Discover now