როგორც ჯუნმა თქვა რადგან პირველი დღე იყო გადავრჩით,ხოლო ხვალიდან უფრო რთულ დავალებებს მოგვცემენ,არვიცი სხვებისთვის როგორი იყო თუმცა ჩემთვის მარტივი ნამდვილად არ ყოფილა,მინდა რომ გავაუმჯობესო მაგრამ მეშინია,ხვალაც მოგვიწევს იმ ბურთებში გავლა და კიდევ რაღაც,ჯერ არუთქვამთ.
ახლა სავახშმოდ მივდივართ და მალე ალბათ დავიძინებთ,ხვალ ადრე უნდა ავდგეთ
-თე,ჯიმინ-შემოგვიერთდა ჯინი
-ჯინ,გეძებდით სადიყავი?-
-ნამჯუნთან იქნებოდა ვერ ხედავ ტუჩები რასუგავს?-ჩაიხითხითა თეჰიმ
-შურიანი-
-რამითხარი?
-არაფერი,მოგესმა-ასე კინკლაობდნენ სანამ რაღაც არ ამომიტივტივდა თავში.
-ბიჭებო,ამაზე არ გვისაუბრია მაგრამ,უკან როგორ უნდა დავბრუნდეთ?-ვთქვი თუ არა ორივეს სახე მოეღუშა,ეს ჩვენთვის მტკივნეული თემა იყო,მშობლები გვენატრებოდა,აქამდე არ შევხებივართ ამ თემას თუმცა გამოსავალი აუცილებლად უნდა გვეპოვა.
-არვიცი ჯიმინ,თითქოს-თითქოს არ მინდა აქაურობის დატოვება-თქვა მოწყენილი ხმით ჯინმა
-მოგვიწევს ჯინ-ღმერთმა იცის ჩვენ ტელეფონებში რამდენი გამოტოვებული ზარი დაგროვდა,ეხლა ალბათ ყველა სათითაოდ ტირის და ჩვენს გაუჩინარებას გლოვობენ.
-კარგი მოდი არგვინდა ამ თემაზე საუბარი-
-თე არგვეტყვი რისი მოყოლა გინდოდა?-ეტყობოდა რომ დიდად არ სურდა ამ თემაზე საუბარი თუმცა უკვე ორივე ინტერესით ვიწვოდით ამიტომ ვეღარ გადადებდა.
-მე~მე ჰოსოკს ჩემს გრძნობებში გამოვუტყდი-თვალები დახუჭა და სწრაფად გადააბა
-რაა?მერე?რამოხდა დაგთანხმდა?-მიაყარა კითხვები ჯინმა
-მაგაშია საქმე,ვუთხარი თუ არა მომიშორა და მითხრა რომ ის ჯერ ახალგაზრდაა და გართობა უნდა,ასევე ის რომ შეყვარებულის სტატუსის მიღებისთვის ჯერ მზად არ არის და კიდევ ბევრი ასეთი სისულელე-გულში შენახული სევდა მოაწვა და ცრემლები გადმოყარა.
YOU ARE READING
another universe
Fanfictionვინ თქვა,რომ ჩვენს ცხოვრებას არ შეუძლია ერთ დღეში,რომანტიკულ,დრამატულ და ამავდროულად,ფანტასტიკური ჟანრის ფილმს დაემსგავსოს?
