death from their hands -hyunlix

sen yemeyecek misin?

lana del rey - serial killer

..

-"iyi olur ama ilk ölümümü bu hastalığa teslim etmemeliyim

-"ettirmeyeceğim

-"seninle kalabilir miyim?

bir anda yüz ifadesi değişen ve tatlı bir şekilde ona bakan çocuğun karşısında şaşırıp geri çekildi ve yerine oturdu

-"benimle kalmak?

-"hmhm her şeyi yaparım ne istersen yemek hmm pişirebilir ev temizliği yapabilirim o a-adam gibi b-bana dokunabilirsin d-de sadece kalmama izin ver!

-"o adam? o kim?

-"h-hiç' şimdi seninle kalabilir miyim?

-"hm kaç yaşındasın?

-"20 yani sanırım bende bilmiyorum tam olarak

-"anladım kalabilirsin

"kocaman gülümseyip tekli koltukta oturan çocuğun kucağına atladı ve kocaman sarıldı boynuna büyük olan şaşırıp sonradan kendisi de ince uzun parmaklarını yerleştirmişti boynuna sıkıca sarılan çocuğun beline

-"teşekkür ederim! teşekkürler!

-"hey bu kadar sevineceğini bilmiyordum

-"hmm o adamın yanına gitseydim çok tatsız bir ölümüm olurdu seninle keyifli olacak!

-"o adam?

"merak etmişti bu çocuğun her kötü sözünde yer alan adamı

11 yıl önce

"küçük bir çocuktu annesi ve babasının kim Olduğunu bilmediği sözde annesi olan yabancı bir kadınla kalıyordu belki de annesiydi ama ona hiç öyle gelmemiştim kadının arada bir takıldığı adamlardan biri onu almak istediğini söyledi ve kadın ise ona fiyat biçmişti bir eşya gibi

-"500.000 won son bunu söylerim

-"o ilk önce parayı görelim

"adamın cebinden çıkardığı banknotları alıp sayarken gülümsedi ve küçük çocuğu gösterdi kafasıyla

-"ailesi falan yok zaten sokak da bulunmuş bela çıkarırsa sorumluluk senin

-"bir halt yapamaz

"adamın köşede oturup dizlerini kendisine çekmiş küçük çocuğun kolunu kavramasıyla götürmüştü o küf kokan evden ormanın içerisinde bir eve gelmişti yıllarca doğru düzgün yemek yemesine izin verilmemiş sürekli sinirlenince bu küçük çocuğa şiddet uygulanmıştı ağzını hiç açmıyordu konuşmuyordu kaçmaya dahi yeltenmiyordu günlerce aç kalsa da bir şey yapmıyordu adeta yaşayan ölü gibiydi bir gün yine o adam için yemek hazırlarken tadına bakmak istedi sadece güzel koktuğunu düşündü bir kaşık aldığı çorba yüzünden saatlerce dayak yemişti

-"kim sana izin verdi lan yemen için!

"hiçbir şey demiyordu yine vücuduna değen kemerler canını acıtıyordu birazda olsa büyüyüp 13 yaşlarına geldiğinde adamın pis işleri için kullanılmaya başladı onu tatmin etmek gibi ölmek istemişti küçük olan fakat bu berbat olan hayatında ölümünün de berbat olmasını istemiyordu kaçmayı düşündü kaçmak onun için en iyi çözümdü bir gün kaçmaya kalkıştığında 17 yaşındaydı camı önüne geçmesiyle ve camı açmasıyla bayılmıştı eve arada bir gelen kadın vardı onun için doktor çağırmıştı yoksa öleceğini söylemişti adama doktorun dediklerini duydu küçük olan kapalı gözleriyle az bir ömrünün kaldığını ve anoreksiya olduğu söylenmişti bu yabancı kelimeyi oda bilmiyordu o adam gibi

-"o da ne sikim?

-"yeme bozukluğu vücut değerleri de çok zayıf görüldüğü üzere iyi beslenmesi gerek onu yemek yemeye teşvik etmelisiniz yoksa fazla yaşamaz

-"birde bu velet teşvik mi vereceğim ben! gebersin gitsin arada veriyoruz işte!

"evden kovduğu doktorlar koltukta uzanan çocuğu dürtü

-"git odayı topla seninle işimiz var

"gözlerini araladı minik olan ne olduğunu anlamıştı itiraz etmeden gitti odaya hep böyleydi zaten şu zamana kadar karşı geldiği görünmezdi her zaman kendi içerisinde yaşardı her şeyi kendi içerisinde bağırıp ağlardı bunu dışarı yansıtmazdı yansıtamazdı da 20 li yaşlarına geldiğinde kölesi olması yetmezmiş gibi sex oyuncağı olarak da kullanıldığı adama beslediği nefret büyüdü nasılsa çok az ömrüm kaldı diye düşünüp atladı evin yüksek camından koşmaya başladı büyük ormandan gülüyor hatta kahkaha atıyordu özgür olmanın verdiği bir histi bu sonunda ise koşmaktan yorulan güçsüz vücudu bayılmıştı..

..

-"o adam?

-"s-senin için yemek pişireceğim!

-"benim için?

"ilk defa birisinin kendisi için yemek pişireceğini söylediğini duymuştu şaşırmıştı haliyle çevresi genellikle sahte sevgi gösterisi yapan insanlar ve sevdiğini düşünüp öldürdükleriyle doluydu

-"hım lezzetli bir şeyler pişireceğim! mutfak nerede?

"şurada fakat fazla malzeme yok markete gitmem gerek

"ayağa kalkıp mutfağa gidecek olan çocuk geri dönüp sıkıca kavradı kolunu endişeyle

-gitme! sakın b-ben halledebilirim iyi bir yemek yaparım söz veriyorum!

-"peki gitmiyorum yap bakalım

"küçük çocuğun salonla birleşik olan koşarak gittiği mutfağa arkasında ilerledi elleri cebinde bir şekilde tezgahın önündeki masaya yaslandı ve yemek yapan küçük çocuğu izledi

-"ne hastalığın var?

-"hm?

-"yakında öleceğini söyledin ne hastalığın var?

-"hm bilmem adını unuttum sanırım güçsüz vücudumla alakalı zaten sürekli bayılıyorum

-"hm anladım

"yaptığı yemeği özenle tabağa koyup masaya yerleştirdi minik olan kocaman gülümseyip oturmasını işaret edip sandalyesini çekti sandalyeye oturup minik çocuğa baktı heyecanla onun yemeği tatmasını bekliyordu

-"sen yemeyecek misin?

..

bu kitap hoşuma gitti aklımda baya fikir var bunun için oy verip yorum bırakmayı unutmayın.. <3