Angel of Mine // Vmin

Chapter - 3

{Unicode}

ထယ်​ယောင်း​ရောက်လာတဲ့နေ့မှစကာ ဂျီမင် တောထဲသို့ နေတိုင်းသွားဖြစ်သည်။ ဂျီမင့်လက်​အောက်ခံ နယ်​မြေထဲမှာရှိတဲ့ နတ်သူငယ်များ၊ နတ်သားများနဲ့ နတ်မိမယ်များကို ထယ်​ယောင်းရှိ​နေတဲ့အ​ကြောင်း ဘယ်သူ့ကိုမှ မ​ပြောဖို့ မှာထားရသည်။ အထူးသဖြင့် ဂျီမင်နဲ့ ညီအစ်ကို တော်စပ်သူ​တွေကို​ပေါ့။

ထယ်​ယောင်းကို လက်ခံထားတယ်ဆိုတာက အထူးလျှို့ဝှက်ချက်လိုလို။ တကယ်လည်းလျှို့ဝှက်ရပါမည်။ ထယ်​ယောင်းက မျိုးမတူတဲ့ နတ်ဆိုး​​လေ။ အစ်ကို​တော်​တွေသာသိရင် ချက်ချင်းလိုက်လာပြီး နုတ်နုတ်စင်းပစ်ကြမှာ။ သူတို့က နတ်ဆိုး​တွေကိုဆို သိပ်မုန်းပြီး ရန်သူလို့​ သတ်မှတ်ထားကြတာ။

"ထယ်​​ယောင်း မင်းအ​တောင်ပံကြီးကို ဖျောက်ထားစမ်း"

"အင်း အင်း"

ဂျီမင်က အမိန့်​ပေး​တော့ ဘာမှအထွန့်မတက်ဘဲ သူ့ရဲ့အ​တောင်နက်ကြီးကို ဘယ်သူမှမမြင်​အောင် အ​ယောင်​ဖျောက်ထားလိုက်သည်။ ထယ်​ယောင်းက စစချင်းတုန်းကသာ အာခံချင်သလို ဘာလိုလိုလုပ်​ပေမယ့် အခု​တော့ ဂျီမင့်စကားဆို အကုန်နား​ထောင်တတ်သည်။

သူက ဂျီမင့်ကို ကျေးဇူးရှင်ဖြစ်​ကြောင်း ကြုံရင်ကြုံသလို ပြောတတ်​သေးသည်။ တခြားတိရိစ္ဆာန်​တွေနဲ့ နတ်သူငယ်​တွေကို ထူးထူးခြားခြား အန္တရာယ်ပြုတာမျိုးလည်း မရှိ​ပေ။ ဂျီမင်က သားရဲ​တွေ သတ်မစားနဲ့လို့ ပြောထား​တော့ သစ်ဥသစ်ဖု​တွေသာ ရှာစား​လေသည်။

အဲ့ဒါ​ပြောတာ၊ တခြားနတ်ဆိုး​တွေနဲ့ ကွာတယ်လို့။ ဂျီမင် တခြား​ကောင်​တွေနဲ့ တွေ့လည်း​တွေ့ဖူးသည်။ တိုက်လည်း တိုက်ခိုက်ဖူးသည်။ အကုန်လုံးက ထယ်​ယောင်းနဲ့ ကွဲပြားခြားနားစွာ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ကြသည်။ သူတို့ရဲ့ စိတ်က သူတို့အသွင်အပြင်မှာ ပေါ်ကို​နေတာ။

ထယ်​ယောင်းကိုကြည့်ရတာ​တော့ အေး​အေး​ဆေး​ဆေး နူးနူးညံ့ညံ့ပါပဲ။ နတ်သူငယ်​တွေနဲ့ အဆင်​တောင်​ပြေ​နေ​သေးတာ သူက။ ဒါ​ကြောင့်လည်း ဂျီမင်စိတ်​အေး​​နေရခြင်းပင်။ ဘယ်အချိန် ဘာထဖြစ်မလဲ မသိ​ပေမယ့်လို့​ပေါ့။