𝑺𝒆𝒏 𝑽𝒆 𝑩𝒆𝒏 { Adbor }

-2|Zorluk-

Selammğ devam ediyoruz ^•^

10 vote devamı..

Bora Ada'yı bir kere bile dinlemeden çekip gitmişti. Bora gittikten sonra Ada dalmış bi şekilde yolda yürüyerek eve doğru gidiyordu..

Ada eve gittiğinde Selin'i gelmesi için çağırmıştı. Selin Ada'ya iyi gelicekti..

-1 saat sonra-

Aradan yaklaşık 1 saat geçmişti.
Kapı çaldığında Ada kapıyı açmak için kapıya doğru ilerliyordu.

Ada Selin'i gördüğünde gözleri dolmuştu anında Selin'e Sarılmıştı. İçeri girdiklerinde Selin mutfağa girmişti.

"Niye mutfağa girdin?"

"Kahve yapıyorum bugün erken yatmak yok.." Selin ada'yı dinlemeden rahat bırakmicak gibiydi..

"Hayır benim uykum var.."

"Sen beni niye çağırdın o zaman Ada? Kusura bakma ama sana ninni söyleyip seni uyutmamı beklemiyorsundur umarım?"

"Ya..Tamam, lütfen..sende üstüme gelme.." Ada bu yükü üstünden kaldıramicak gibi görünüyordu.Ama güçlüydü, başarabilirdi..

"Ya yerim ben seni ağlama.."

Yarım saat içinde Selin kahveleri yapmıştı, Ada'nın herşeyi tek tek anlatmasını bekliyordu.

Ada'nın anlatmaya niyeti yoktu, sadece Selin için anlatıcaktı. Saat akşam 22:37'ydi..En az 3 saat böyle sohbet edebilirlerdi..

"Evet kanka bekliyorum"

"Nerden başlayım..?"

"Neden ayrıldınız?" Bu soruyu cevaplamak zordu. Hele ki Bora için..

"Bora Bi yalan yüzünden sevdiğinden vazgeçmiş..sen beni üzmezsin diyordu, o an kendimden o kadar çok nefret ettim ki..Şuan onun duygularıyla oynamış gibi hissediyorum.." Ada olanları zorla anlatıyordu..son cümlede kekelemeye ve ağlamaya başlamıştı..Çok zordu..

"Canım ya..kıyamam ben sana gel buraya.." Ada'nın gerçekten birine sarılmaya ihtiyacı vardı, O kişi Selin'di.. yıllardır Ada'yı hiç bırakmayan hep onun yanında olan Selin..

"Peki Bora'nın bir yalan yüzünden sevdiğinden vazgeçtiğini öğrenince neden gerçeği söyledin?"

"Sadece beni rahat bırakması için.." Selin tabi ki garip bakışlarıyla şaşırtmamıştı, herkes böyle bakıyordu.

"Ama şuan pişmansın.."

"Evet pişmanım.." Ada bundan gerçekten pişmandı..Ama en doğrusu buydu..

"Ben bişeyler düşünücem, hadi istersen uyu sen?" Bol kahveden sonra uyumak mı..?

"Sayende uykum kaçtı" Selin güldüğünde Ada'da gülmüştü..

"Sonunda yüzün güldü.." Selin Ada'yı üzgün görmek istemiyordu. Mutlu etmeyi de başarıyordu, herkese böyle bi arkadaş lazım..

-Yarım Saat Sonra-

Ada uykuya dalmıştı, Selin Ada'nın üstünü örtüp yanağına bi öpücük kondurmuştu.

"Bundan sonra asla üzülmiceksin Ada.." Selin yavaşça ayakkabılarını giymişti, kapıyı kapatıp Ada'nın yanından ayrılmıştı..

-Ertesi Gün-

Ada sabah uyandıktan sonra elini yüzünü yıkayıp şık bi elbise giymişti, kahvaltı için kendi kendine masa hazırlıyordu..

Tam kahvaltıyı hazırlarken kapı çalmıştı. Ada kapıyı açtığında karşısında Selin'i görmüştü, içeri girmesi için elini uzatmıştı..

"Hadi gidiyoruz" Ada hayırdır der gibi başını sallamıştı.

"Tamam bekle hazırlaniyim"

"Hayır hayır üstün gayet iyi"

Selin Ada'nın kolundan tutup hızlıca evden çıkartmıştı.

Aradan yarım saat geçmişti. Hâlâ yürüyorlardı. Ada bu yarım saat yürümeye anlam veremiyordu.

-10 dk sonra-

Selin Ada'nın gözünü sebepsizce kapatmıştı..

"Selin napıyosun!"

Selin Ada'nın gözünü açtığında Ada karşısında Bora'yı görmüştü. Bora Ada'yı gördüğünde kötü bi bakış atmıştı.

Ada'nın anlatımıyla..

"Ne işin var burda?"

"Asıl senin ne işin var burda?"

"Seni affetmem için planlar kurmana veya sana ilgi göstermem için ağlamana gerek yok ben sana fazla ilgi gösterdim"

"Plan kurmak mı?"

"Haberin yokmuş gibi davranma"

"Neyden bahsediyorsun sen?"

"Ada yeter!"

"Bana bağırmana gerek yok Bora! Pardon? Hatta düzeltiyim istersen? Bora Bey!"

"Herşeyi sen planladın değil mi!?"

"Diyelim ki ben planladım napıcaksın?! Öldürcek misin!?"

"Ada!"

"Noldu zoruna mı gitti!? Hadi öldür! Kurtulayım senden!"

"Ada sus saçmalama!"

Başımın döndüğünü hissediyordum. Olduğum yerde sendelemeye başlamıştım..Gözlerimin karardığını hissetmiştim..

"İyi misin?"

Bora'nın ne dediğini duymamıştım bilincimi yavaş yavaş kaybediyordum.

---

Sonlara doğru biraz abartmış olabilirim :'3
Yeni bölüm hakkında düşüncelerinizi alalım uvu