माधवी - शृंगारकथा

माधवी - शृंगारकथा - 06

सकाळी ठरल्याप्रमाणे संतोष लवकर उठुन सहा वाजायच्या आधीच तयार होऊन TV पाहत बसला होता. महेश नुकताच अंघोळीला गेलेला. माधवीने किचमनधुन येत चहाचा कप संतोष समोर असलेल्या टेबलावर आणुन ठेवला. टीव्हीमध्ये असलेली आपली नजर माधवीकडे वळवत संतोषने मनापासून स्मितहास्य केले. आपल्या साडीच्या पदराशी चाळा करत ती त्याच्यासमोर बसणार इतक्यात तिचा हात ओढत संतोष ने तिला जवळ ओढले.

चहात दुदु टाकलेस ना?
- संतोष तिचा दंड पकडत म्हणाला.

होय.. पण माझे नाही.. गायीचे.. hahaha..
- माधवी दबक्या आवाजात विनोदाने म्हणाली.

तु पण एका गायीपेक्षा कमी नाहीस. - संतोष तिच्या दुधाळ स्तनांकडे पाहत म्हणाला. त्याचा उजवा हात आपोआप तिच्या भरदार टंच उरोजावर विसावला. त्याने तो ब्लाऊज वरुनच कुस्करला. तसं ब्लाऊजचे टोक तिच्या स्तनाग्रातुन आलेल्या दुधाच्या थेंबानी ओले झाले.

स्स्स... काय करतोयस हे.. महेश येईल की बाहेर..
- माधवी त्याला लटकेच रागवत म्हणाली.

तो आत्ताच गेलाय अंघोळीला. तोपर्यंत मी तुझे दुदु पिळुन घेतलो असतो. माझ्या चहात. - संतोष

शहाणाच दिसतोस.. अजून महेश घरी आहे नंतर पी.. - माधवी तिच्या ब्लाऊजचा ओला भाग साडीने झाकत म्हणाली.

चहा पिऊन संतोष टीव्ही पाहत बसला. महेश त्याच्या शेजारी बसून नाश्ता करू लागला. माधवीने संतोषालाही नाश्त्याची प्लेट आणून दिली. दोघे नाश्ता करत टीव्ही पाहू लागले. महेशचा फोन बिघडला होता. साधारण दोन दिवसापूर्वी त्याने तो रिपेअर करायला दिलेला. नाश्ता करत त्याने संतोषला त्याबद्दल माहिती दिली.

संतोष, नाश्ता झाल्यावर माझे एक काम कर. - महेश

हो नक्की.. बोला काय काम आहे? - संतोष

मी माझा फोन रिपेअरी ला दिला आहे तो फक्त घेऊन यायचा. पैसे अगोदरच दिले आहेत. शॉप समोरच्या चौकात असलेल्या बिल्डिंग मध्ये आहे. मला अर्जंट कामासाठी जावे लागतेय तोपर्यंत तू मोबाईल घेऊन ठेव नाहीतर उद्या रविवार पूर्ण दिवस शॉप बंद असते आणि सोमवार पर्यंत वाट पाहावी लागेल. - महेशने त्याला माहिती देत शॉप चे नाव आणि पत्ता सांगितला. नाश्ता नंतर महेश ड्युटीवर निघून गेला. इकडे संतोष नाश्ता करून महेश चा मोबाईल आणण्यासाठी बाहेर जायची तयारी करू लागला. पायात सॉक्स आणि शूज घालून पायरी उतरून चालत जाऊ लागला.