माधवी - शृंगारकथा - 03

8.7K 23 2
                                    

भाग 03 -

मागील भागात आपण पाहिले की माधवी आणि संतोष दोघेही मनातुन एकमेकांसाठी आसुसलेले होते पण योग्य संधी किंवा परिस्थिती जुळुन येत नसल्याने त्यांची कामवासना वाढतच चालली होती. दोघेही आतापर्यंत फक्त नजरसुखाने काम चालवत होते पण शेवटच्या रात्री भावना अनावर होऊन माधवीने जो पुढाकार दर्शवला होता त्यामुळे ते दोघे एकमेकांच्या अगदीच जवळ आले होते. माधवीलाही आतापर्यंत अशा प्रकारचे नखशिखांत आनंद देणारे शरीरसुख कधीच लाभले नव्हते. असं नव्हते की तिचा पती महेश तिला शरीरसुख देण्यात कुठे कमी पडत होता पण माधवी गरोदर असल्यापासून ते तिच्या बाळंतपणानंतर देखील त्या दोघांचे कामजीवन खुपच निरस आणि कंटाळवाणे झाले होते. माधवीला महेशकडुन आधी सारखे शरीरसुख मिळतच नव्हते आणि याच कारणामुळे ती संतोषकडे नकळत खेचली गेली होती.

रात्री झालेल्या त्यांच्या गुलाबी घडामोडीनंतर पहाटे संतोषला जाग आली ती त्याला आलेल्या जोराच्या मुत्रवेगाने. त्याने आजूबाजूला नजर फिरवत डोळे किंचित उघडले. माधवी अजुनही त्याच्या पलिकडेच झोपली होती अन तिचा हात संतोषच्या अर्धवट ताठरलेल्या शिश्नावर होता. तिच्या हाताच्या स्पर्शामुळे ते अधिकच ताठरले. संतोषला आठवले की रात्री माधवीने त्याच्या मांडीवर बसुन त्याला बरमुड्यावरच पकडत मर्दन केले होते. त्याला अजुनही आपण स्वप्नात असल्याचाच भास होत होता. त्याने स्वत:ला चिमटा काढुन पाहिला. ते स्वप्न नव्हते. त्याने रात्री खरोखरच माधवीशी लगट केली होती. त्याला रात्रीचे सर्व क्षण एखाद्या सिरीयलचा रिकॅप पाहत असल्यासारखे आठवु लागले. तो माधवीचा हात बाजुला करत बेड वरुन खाली उतरला आणि बाथरूमच्या दिशेने वळला. तो उठताच माधवी पण झोपेतुन जागी झाली. त्यासरशी संतोषने तिला आपल्या हाताची करंगळी दाखवत बाथरूम मध्ये जात असल्याचा इशारा केला. माधवी त्याचा इशारा समजत डोळे बंद करुन तशीच पडून राहिली.

संतोष बाथरूम मधून परत बेडरूम मध्ये येताच त्याची नजर माधवीच्या मांड्यांवर पडली. तिचा पेटिकोट पुरता वर झाला होता. माधवी तिच्या पाठीवर झोपली होती आणि श्वासोश्वासामुळे तिचे टंच उरोज समुद्रात हेलकावे खात असल्यासारखे हळुवारपणे वर खाली होत होते. ते पाहताच संतोषच्या लिंगात परत हालचाल होऊ लागली. ते ताठ होत त्याच्या बरमुड्यात टोचु लागले. त्याने आपल्या हाताने शिश्नाला थोडे ॲडजस्ट केले आणि माधवीचा पेटिकोट थोडा आणखी वर करत तिची योनी निरखुन पाहु लागला. माधवीने त्याचा स्पर्श होताच आपले पाय पसरत वेगळे केले.

माधवी - शृंगारकथाTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang