Not1: Bölüm Düzenlenmiştir.
Başım ağrıyordu.
Ne ağrıması çatlıyordu resmen
Elimdeki kot cekete daha çok sarılırken olanları idrak etmeye çalışıyordum.
Sabahın köründe annem aramış ve tabiri caizse ağzıma sıçtıktan sonra hemen attığı konuma gelmemi söylemişti.
Şu an ise kafede diğer aileyle bakışıyordum.
Sorun o değildi de..
Asıl sorun karıştığım kızı tanıyor olmamdı
Gözlerimi kırpmadan Hale'ye bakarken o ben dışında her yere bakmıştı.
Annem memnun değildi. Gözlerinden bile anlayabiliyordum bunu. Hale'yi sevmemişti.
Eh haklıydı. Benim aksime üstünde eşofman ve onun olmadığı belli olan bir sweet vardı.
Annem elbise etek dışında başka şey sevmezdi
Dün parka giderken bile pantolon giydim diye attığı bakışları görmüştüm. Şu an ise yetiştirdiği kızdan çok farklı bir kız ile karşılaşmıştı.
Ben ise bu ortama hiç uygun değildim. Dünkü partide giydiğim kıyafetlerim vardı üstümde. Etraftaki insanların ve hem annemin hem de diğer ailenin durmadan bana bakması bunu kanıtlıyordu.
"Hale bebeğim sen gelip evden valizlerini alırsın. Efser'in valizleri zaten arabadaymış"
Bakışlarım anneme dönerken tek kaşımı kaldırdım. Benden habersiz bavulumu mu hazırlamıştı.
Bir şey demedim. Tırnaklarımı cekete daha çok geçirdim.
⁂⁂⁂⁂
"Bi merhaba yok mu?" açık açık imalı çıkan sesimle elleri daha da titremeye başlamıştı. Omzumu yanındaki duvara yasladım ve kollarımı göğsümde çiçek yaptım.
"Ne çabuk unuttun ve-"
"Sus.. sus.." hızla yanıma gelmiş ve avucunun içiyle dudaklarımı kapamıştı. Gözleri kapıya kaydığında hemen kapıyı kapattı ve benden bir iki adım uzaklaştı.
"Ne yapmaya çalışıyosun Lara!"
Lara! Lara nerdesin!?
İğrenç birsin Lara
Burada olan burada kalacak güzel Lara
"Efser. Adım Efser" buz gibi çıkan sesime karşılık 'hah' nidası çıktı dudaklarından.
"Efser.. rahat bırak tamam mı? Ne ben seni ne de sen beni tanıyorsun"
"Öyle mii ah Haleciğim hayırdır? Yoksa ailen benimle daha önceden arkadaş olduğunu öğrenirse kızar mı?" Ofladı.
"Yoksa başka bir sebep mi?" Muzip sesim karşısında daha da titremeye başladı.
"Hadi ama! Tanışmıyoruz biz Efser! Yok öyle bir şey" gözleri dolmuştu.
"Çık lütfen" rahat bir tavırla omuz silktim ve odadan çıktım. Hemen karşıdaki odaya girdiğim sırada, bulunduğumuz kata birileri çıkmıştı. Kapıyı çektim ve hafif aralık bırakarak dinlemeye başladım.
"Abim, güzel meleğim iyi misin?"
Kimse seninle böyle konuşmuyo Efser
"İyiyim abicim, neden kötü olayım?" Bunu derken bile sesi titriyordu.
"Bak.. istersen gitme? Hem on sekizine girmene şurada kaç gün kaldı ki? Gözüm o kadını tutmadı" Hale o kadının nasıl birisi olduğunu bile bile gitmeyi kabul etmişti halbuki.
