....

195 11 5
                                    

Saat yedi olmuştu. 1 saat sonra ali gelicekti. Ama ben hazır değildim. Kiyafet olarak değil, duygusal olarak hazır değildim.Uzun bir süreçten sonra elbise giymeye karar verdim. Bordo renkli günlük bir elbise giydim. Deri ceketimi ve converse' lerimi giydim. Ali kapıda arabasıyla bekliyordu. Ali ' ye çekici bir gülüş atıp, arabaya bindim. Yolda hiç konuşmadık. Sadece gülüştük...

Film benim için çok güzeldi. Ama ali pek filmi izlemedi. Surekli telefonuna bakıyordu. Anladığım kadarıyla birşeyler dönüyordu. Film arası oldu ve ali lavaboya gitti . Telefonunu koltuğunun kenarına bırakmıştı. Merak ettim ve telefonu aldım ve hemen mesajlara baktım.

Ve o anda yıkıldım.... Derya diye bir kızla birbirlerine aşk mesajları atmışlardı. O anda ölmeyi istedim.. ama yapamadım... bunu biliyordum. Kimseyi sevmem, guvenmemem gerektiğini biliyordum... niye hemen sertligimi kaybedip, aşık olmuştum ki, yine zararlı çıkan ben olmuştum.. şimdi ne yapıcaktım ben...buna nasil katlanıcaktım ...

O anda ali geldi. Ona bağırmaya başladım. Bildigim butun küfürleri ettim ,ve ona tokat atip sinamadan çıktım... ona soz hakkı vermedim.

Eve gidip ağlamak yerine, taksiye binip starbucks'a gittim . Ancak öyle rahatlayabilirdim. kendime bir filtre kahve söyledim. yağmur yağdığı için herkes icerde oturuyordu. Ama ben kahvemi dışarı daki masaya istedim.

Kulaklığımı taktım . Kahvemi yudumladım, yağmurun keyfini çıkardım. Ve bir anda gözümden aynı yagmur damlası gibi birsey damladı... ilk defa ağlıyordum ..

Hiç anlam veremiyordum böyle yapacaksa neden onca zaman benimle takılmıştı ki. Neden okadar beni seviyor gibi
görünmüştü..

O an kendime söz verdim. Bir daha aşık olmayacaktım. Aşk bu kadar acı veren birşey ise neden herkez aşık oluyordu?

Eve gittim ve hemen yatağa attim kendimi.yarın okula gitmeyi düşünmüyordum. Ali den mesaj üstüne mesaj geliyordu, ve surekli arıyordu. En sonunda telefonumu kapattım. Onu hayatım boyunca görmek istemiyordum. Ama unutmak, onsuz kalmak da istemiyordum.

Belki onu sonsuza kadar unutmalıydım....EVET kararım buydu...ÇÜNKÜ o bunu hak ediyordu...

Ali artık gözümde hiç bir önem göstermiyordu. Ondan nefret ediyordum. Pencerden dışarı baktığımda yağmur yağıyordu. balkonuma çıktım. Derin derin nefes aldım. Aldığım her nefes bana acı veriyordu. Odama girdim,kapıyı hızla çekerek kapattim. Yüz üstü attım kendimi yatağa. Uyumak belki bunları unuttururdu. Yatağa yatmıştım genelde bu zaman mutlu olurdum . Ama istemsiz olarak yine ağlıyordum kendimi iyi hissetmiyordum . Gerçekten iyi hissetmiyordum . En azından uyuyabilirdim...... Bunu yapabilirdim galiba......

Sabah kalktım ve sabah kahvemi içtim.küçük bir valiz hazırladım Siyah pantolonumu ve siyah t- shirt ümü giydim. Annemin cüzdanından biraz para aldım deri ceketimi alıp evden çıktım. annemin arabasını aldım . Tabiki eve not bırakmıştım. Guzel bir jeep ti annemin arabası . Arabayı aldım ve nereye gidicegimi bilmediğim bir yolculuga çıktım.

Valizime birkaç siyah t- shirt. Birkaç pantalon, bolca kitap ve evde bulduğum butun paraları koydum. Bunlar bana yeterdi.

gece olmak üzereydi ve ben hala sürüyordum . En sonunda biraz benzin almak ve mola vermek icin durdum.

bir metalcinin günlüĝüHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin