Benzin istasyonuna gelince biraz bekledim. Ve arabaya yaslanıp bir sigara çıkardım. Ilk defa sigara içiyordum. Daha once hiç merak edip icmemistim. Arabadan bir şişe mountain dew aldım. Ve kafama diktim. kendimi annemlere bisey soylemeden gittiğim için suçlu hissettim. "Ama bosver" dedim icimden...
Arabaya atladım ve geceyi idare edebileceğim bir yer bulmaya çalıştım. Arabayı sessiz bir ormana çektim. Ve Kulaklığımi taktim. Tam rahatlamış bir vaziyetteyken cama biri vurdu . Biran korktum. Benim yaşlarımda bir cocuktu. Ve cami yavaşça açtım.
-bir kız olarak tek bir şekilde bu saatte ormanda olman doğru bişey değil.
- sanane be. Sen gitsene evine ,benden sanane.
- istersen senide götürebilirim. Orda guvende olursun. Emin ol buralar senin gibi bir kız icin uygun değil.
- ya sen ne hakla bana böyle bir şey soyleyebilirsin. Sanane benden !
Deyip camı kapattım. Kulaklığımi takıp kafamı arkaya yasladım. Hiç umursamadım. Bir iki saat sonra kalktim. Hava sisili , ay dolunaydı. Cok güzel bir geceydi. Biraz dışarı çıktım arabanın üstüne oturdum. Marketten aldığım viskilerden bir tane aldım. Kafama diktim. Bir sigara daha yaktım. Aslında hayatımdan memnundum. Ali ile olan hayatımdan daha mutlu oldugum kesin. Tek olmayı hep sevmisimdir zaten . şimdide seviyorum. Onca günden sonra telefonumu açmaya karar verdim.
Talafonu elime aldım ve uzun bir süre baktım. Telefonu açtım;
Telefonu acar acmaz, hicbir gelen mesajı ve arayanları görmeden telefonu sıfırladım . Telefonu aranmaya kapattım. Hiçbiriyle görüşmek istemediğimden değil. Bu birkaç günlük zamanda yanlızlığı benimsemdi asıl sebep. Artık üzülmüyor, tam aksine şuanki hayatımı seviyordum. Aklıma ali geldikçe "* canı cehenneme" deyip . Geciyordum. Hayat felsefemi aylar boyu unutsamda tekrar hatırladım. Bir insan seni üzüyor,veya çok fazla dikkatini çekiyorsa, uykularını kaçırıyorsa, yemek yerken onu düşündüğünde yediklerin midenden çıkıcak , kalbin; onunla konuştuğunda patlıyacak gibi oluyorsa onu sevsen bile unutacaksın . Unutacaksın ki, bu kısa dünyada üzülmek nedir görmeyesin...
Hayat felsefemi tekrar yürürlüğe koyduktan sonra ,arabanın içine girmeye karar verdim. Arabaya girdiğim anda dışarıdan silah sesleri duymaya başladım. Otomatik olarak azıcık da olsa korktum . Hemen aklıma çocuğun soyledikleri aklima geldi.
Hemen arabaya atladım. Arabaya binince korkum otomatik olarak hafifledi. Çünkü arabada herzaman bir beyzbol sopası bulundururdum. Hemen arabayı çalıştırdım. Silah seslerine birde çığlık sesleri karışmıştı.korku seviyem artmıştı. Gaza bastım. Önüme bir ev çıktı. Eve girmeye karar verdim. Arabadan indim ve zile bastım.
Bu deminki çocuktu. Ama daha farklı görünüyordu. Pijamalari ve daginik saçlarıyla. Beni görünce hemen saçlarını duzeltti. Ve ;
- ne işin var senin burda?
- ne yani demin çağırmıştın şimdi istemiyor musun beni?
- hayir ,hayır . Gel içeri üşüme.
Içerisi bir erkeğe göre fazla düzgündü. Neyse, biraz konuştuk onunla, bu arada adı koray' mış.
Konuştuk ve bana buralarda cok fazla silahlı adamların, ve vahşi köpeklerin çok oldugunu söyledi. Ve beni bu günlük misafir odalarında kalmamı istedi. Bende mecbur kıramadım . E yani arabada sıkışık bir sekilde uyumaktan iyidir. Diye düşündüm...
