Zawgyi
ေဂ်ာင္ကုသည္ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ႀကိဳးတစ္ဖက္တည္းလြယ္ကာ ေဘာင္းဘီထဲ လက္ႏိႈက္လ်က္ ေျခလွမ္းေတြကို ဂ်ီမင္းနဲ႔ယြန္းဂီရိွတဲ့ ကန္တင္းဘက္ ေလ်ွာက္လာလိုက္သည္။
ပါးစပ္မွာလည္း စုပ္လံုးကို စုပ္ရင္း နဖူးေပၚဝဲက်ေနတဲ ဆံစ,တစ္ခ်ိဳ႕ကို သပ္တင္ကာ ေဘးဘီကိုေဝ့ၾကည့္ေတာ့ ခပ္ေဝးေဝးကေန ရင္ဘတ္ဖိသူဖိ၊ ပါးစပ္ကိုလက္နဲ႔ကာသူကာ ကမာၻပ်က္ေနတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုတစ္ဖက္တြန္႔ရင္း ျပံဳးမိလိုက္ေသး။
အထာကလည္း ေပးခ်င္ေသး၊ ေၾကာက္ကလည္း ေၾကာက္ေသးနဲ႔ က်ဳပ္ကလည္း ဒါမ်ိဳးေတြကို စိတ္မဝင္စားလို႔ သူတို႔ေတြ အနားမကပ္ရဲတာ။
က်ဳပ္မေခၚဘဲ အနားကိုလာသူမွန္သမ်ွ မလိုခ်င္တဲ့ လက္ေဆာင္ေတြလည္း က်ဳပ္ကေပးတတ္ေသးတာ။
"ဖူးစာထင္တယ္ေနာ္...ခဏ ခဏ ေတြ႔ေနရပါလား"
က်စ္!
အေ႐ွ႕တည့္တည့္က အိုအီေယာင္းနဲ႔အတူ သူ႔ေနာက္လိုက္ ကပ္ဖားေကာင္ႏွစ္ေယာက္တို႔ေၾကာင့္ ေစာေစာစီးစီး ညစ္ညမ္းသြားသည့္ ကြၽန္ေတာ့္မနက္ခင္း။
"ခ်ိဳမယ့္ပံုပဲေနာ္"
ပါးစပ္ထဲက စုပ္လံုးကို ဆြဲထုတ္၊ ပစ္ခ်လိုက္ကာ ဖိနပ္နဲ႔နင္းေခ်ပစ္လိုက္တယ္။
"က်က္သေရတုံးခ်က္က တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ငါ့ရဲ႕စုပ္လံုးေတာင္ ခါးသြားတယ္ ထြီ!"
"ဟုတ္လား ငါျမည္းၾကည့္လို႔ရမလား...မင္းပါးစပ္ထဲမွာေတာ့ အရသာက်န္ခဲ့ေလာက္တယ္မလား"
"မင္းး"
အိုအီေယာင္းရဲ႕ အက်ႌကိုလွမ္းဆြဲၿပီး ထိုးဖို႔လုပ္ေတာ့ သူ႔လူႏွစ္ေယာက္က ဝင္ဆြဲဖို႔လုပ္သည္။
အိုအီေယာင္းက လက္ကာျပမွ ၿငိမ္က်သြားၿပီး...
"မင္းထိုးခ်င္ရင္ထိုး... ၿပီးရင္ေတာ့ တန္ေၾကးအေနနဲ႔အနမ္းခံရမယ္... တစ္ခ်က္ထိုးရင္ တစ္ခါအနမ္းခံရမယ္ အဟင္း...မယံုမရိွနဲ႔ေနာ္ "
YOU ARE READING
တန္ျပန္ / တန်ပြန်
Fanfiction'ေပ'ျဖစ္တုန္း ခံခဲ့ရသမ်ွ 'တူ'ျဖစ္တဲ့တစ္ေန႔ ငါျပန္ႏံွသမ်ွ မင္းျပန္ခံစားေစရမယ္ Kim Taehyung ❣ Jeon Jungkook 'ပေ'ဖြစ်တုန်း ခံခဲ့ရသမျှ 'တူ'ဖြစ်တဲ့တစ်နေ့ ငါပြန်နှံသမျှ မင်းပြန်ခံစားစေရမယ်
