Ship or Shit? (Broken Series #1)

Chapter Two✍︎

Bridgette's POV

Kanina pa nakauwi sina Rena at ngayon ay nandito ako sa kwarto ko at pilit na pinapatulog ang sarili ko.

I don't know but I can't sleep even though I badly wanted to sleep.

Minsan iniisip ko na iniisip ako ng kung sino at sana si Hunter na lang yun, hayst.

But it's just all of my imagination kaya hindi yun mangyayari.

At dahil hindi talaga ako makatulog kahit anong pilit ko, lumabas ako sa kwarto ko at nagpunta sa balcony dito sa second floor, alangan namang sa first floor diba?, *note the sarcasm, please.

Nung makarating ako sa balcony ay umupo ako sa isang monoblock na upuan.

Malakas ang hangin pero hindi pa rin talaga ako makatulog.

'I wish you we're here so that he'll smile again even if I'm not the reason of it,' mahinang bulong ko sa hangin.

Napangiti na lang ako ng mapait nung maalala ko na naman siya, si Bridgail ang kakambal ko.

Oo tama kayo ng pagkakabasa. Her name is Bridgail and she's my twin sister. She's currently comatose right now because of an incident a year ago.

At dahil sa aksidenteng yun ay napagdesisyonan ng mga magulang namin na ipakasal kami ni Hunter dahil na-coma si Bridgail na fiancée niya nun. At simula nung araw na yun ay mas naging malalim ang galit ni Hunter sa akin dahil sinisisi niya ako sa nangyari kay Gail.

Kahit hindi ako ang may kasalanan ay ako pa rin ang sinisisi niya mula noon hanggang ngayon.

Kung alam ko lang sana na mas magagalit siya sa akin nang dahil sa aksidenteng iyon ay sana, hindi ko na lang siya binitawan.

Napabuntong-hininga na lang ako at napagdesisyonan ng matulog dahil inaantok na ako sa kakaisip, hahaha.

Tumayo na ako mula sa pagkakaupo at tsaka naglakad na patungo sa direksyon ng kwrto ko.

Nadaanan ko pa ang kwarto ni Hunter kaya huminto muna ako at tsaka sumilip ng kaunti.

Nakita ko siya na mahimbing na natutulog kaya naman dahan-dahan akong pumasok sa kwarto niya without creating a sound dahil baka magising siya.

I sat beside him at tsaka siya tinitigan and I can't help myself but to smile a little kahit ang sungit-sungit niya sa akin.

"Ako yung kasama mo pero hanggang ngayon, siya pa rin ang iniisip mo," mahinang bulong ko. "Pero kahit ganon, ikaw pa rin ang mag-iisang tao na mamahalin ko kahit siya pa rin ang mahal mo," dagdag ko pa at napangiti ng mapait.

At naramdaman ko na lang na may mainit na likido na nag-uunahang umagos galing sa mga mata ko kaya mabilis ko iyong pinahid at tsaka tumayo na at mabilis na lumabas sa kwarto niya.

Nung makalabas na ako sa kwarro ni Hunter ay dumiretso na ako sa katapat nito na kwarto ko.

Nang makapasok na ako sa kwarto ko ay hindi ko na napigilan pa ang tuloy-tuloy na agos ng mga luha ko.

I can still remember her last word before the accident and it made my feeling lightened but at the same time gloomy dahil alam ko na nag-give way lang para sa akin si Gail dahil alam kong sinadya niyang bumitaw sa pagkakahawak ko nun.

'Take care of him for the meantime,'

Yan ang mga eksaktong kataga na sinabi niya bago niya ako bitawan and I felt guilty at that time dahil kung hindi siya magi-give way para sa akin ay hindi niya bibitawan ang kamay ko.

At dahil sa pag-iisip ko ay hindi ko namalayan na nakatulog na ako habang nakasandal pa sa pintuan.

*****

Nagising ako nang dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko kaya nung napansin kong nakatulog ako nang nakaupo sa sahig ay tumayo kaagad ako at tsaka ginawa ang morning rituals ko.

After doing my rituals, I went inside the bathroom and ofcourse to take a bath.

Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako sa banyo at tsaka pumasok sa walk-in-closet ko.

I grab a jogging pants and a white croptop na plain.

Pagkatapos kong magbihis ay lumabas na ako sa walk-in-closet ko at kinuha ang suklay na nasa harapan ng vanity mirror.

Matapos kong magsuklay ay lumabas na ako sa kwarto ko at bumaba para pumuntang kusina.

At dahil maaga na naman akong nagising—Just like the usual—ay nagluto na ako ng umagahan namin kahit hindi ako sigurado kung kakainin niya ba dahil minsan lang naman siya dito kung kumain.

I just cooked a scrumbled egg, ham, tocino at hotdog para kung hindi niya kainin ay hindi gaanong masayang.

Matapos kong magluto ay inihanda ko na ito lahat sa dining table bago ako umakyat sa ikalawang palapag at nagtungo sa kwarto niya.

Nung nasa tapat na ako ng pintuan ng kwarto niya ay bumuntong-hininga muna ako bako ako kumatok ng tatlong beses.

At ilang segundo lang ay bumukas ito at bumungad sa akin ang napakagwapong mukha ni Hunter kaya ngumiti kaagad ako.

"What?," iritang anong niya sa akin.

Kahit masakit para sa akin ang tono ng boses niya ay ngumiti pa rin ako ng pilit.

"Good morning," bati ko "I already prepared breakfast, you wan'na eat?," nakangiting tanong ko sa kanya.

Mataman niya akong tinignan sa amta at nailang naman ako kaya umiwas ako ng tingin at maya-maya pa ay narinig ko ang buntong-hininga niya bago siya sumagot.

"Geh," simpleng sagot niya kaya napangiti naman ako ng malawak at dahil siguro sa saya ay napakapit ako sa kanya sa braso at hinila siya.

"Ano ba?," iritang tanong niya pa at pilit na tinatanggal ang kamay ko pero mahigpit akong nakakapit sa kanya kaya hindi siya makawala.

Nasa gitna na kami ng hagdan nung maramdaman kong tinulak niya ang kamay ko pero mukhang napalakas yata ang pagkakatulak niya sa kamay ko dahil napaupo ako sa hagdanan.

"Argh," mahinang daing ko sa sobrang sakit ng paa ko dahil mukhang na-sprain ata sa lakas ng pagkakatulak niya sa akin.

"Tsk," yun ang huling sinambit niya bago siya tuluyang bumaba sa hagdan at nagtungo na sa kusina and leaving me hurt, but it's okay dahil baka gutom na siya at mamaya niya pa ako tutulungan, hihihi.

I tried to get up even it hurts a lot but I end up stumbled at mabuti na lang at mahigpit ang hawak ko sa hawakan ng hagdan or else, I'll end up rolling down.

I force myself again hanggang sa makatayo ako at dahan-dahan naman akong naglakad pataas at kada tapak ko sa right foot ko—which is, yung paa kong na-sprain—ay napapangiwi ako dahil nandoon pa rin yung sakit.

At nung nasa tapat na ako ng kwarto ko ay kaagad akong pumasok at umupo kaagad sa dulo ng kama ko.

Kinuha ko ang medical kit na nasa drawer na nasa ilalim ng kama ko at tsaka ko ginamot ang paa ko at makalipas ang ilang minuto ay nagulat na lang ako nung bigla na lang bumukas ang pintuan kaya napatingin kaagad ako kung sino ito.

O_O

At mas nagulat ako nang makita ko kung sino ito.

SAFYREE