Chapter Ten✍︎

41 4 0
                                    

Hunter's POV

Mahigit isang buwan na ang lumipas mula noong huli naming pagkikita ni Gette at tulad nga ng sabi niya ay hindi ko siya hinanap dahil yun ang gusto niya. At sa mga nag-daang araw ay napagtanto ko na mahal ko na si Gette.

At si Gail? Nandoon pa din siya sa clinic at under recovery pa dahil sa matagal niyang pagkakahiga sa clinic bed.

At hanggang ngayon ay ako lang at si Ian pa lang ang nakakaalam na nawawala si Gette pero sa tingin ko ay may ideya na si Rena dahil mula noong nagtungo siya rito at tinanong kung nasaan si Gette ay hindi na nasundan pa, hindi katulad noon na thrice a week siyang pumupunta.

Nandito ako ngayon sa office ko habang nakatulala at iniisip ang kalagayan ni Gette. Gustong-gusto ko na siyang hanapin at tanongin kung ano ang mga problema niya at tanongin kung ayos lang ba siya at pakiusapang umuwi na but, I can't. Dahil nirerespeto ko ang sinabi niya na huwag ko siyang hanapin.

At dahil wala akong magawa dito sa opisina ko ay napag-desisyonan ko na lang na puntahan si Gail sa clinic at bisitahin dahil kanina pa ako nababagot dito sa opisina ko.

Ilang minuto lang ang naging byahe ko papunta dito sa clinic dahil mas malapit ang kompanya ko kumpara sa bahay namin ni Gette.

Ipinark ko muna an kotse ko sa labas ng clinic bago ako pumasok sa loob at dumiretso sa kwartong kinaroroonan ni Gail.

Nung makapasok ako sa loob ay nakita ko siyang nanonood ng T.V pero mukhang narinig niya ang pagbukas ko ng pinto dahil lumingon siya sa kinaroroonan ko. At kung kanina ay puno ng pagtataka ang mukha jiya, ngayon namang nakita niyang ako ang pumasok ay umaliwalas ang mukha niya bago siya ngumite sa akin na sinuklian ko din naman ng isang simpleng ngite.

Sinenyasan niya akong lumapit and I immediately obliged. Nung makalapit ako sa kanya ay tinapik niya ang tabi niya—as if, inviting me to sit beside her—at tulad kanina ay sumunod ako sa sinenyas niya, umupo ako sa tabi niya. At nang makaupo na ako sa tabi niya ay bigla niyang hinawakan ang ulo oo kaya naman napayuko ako and the next thing I knew, I was already leaning on her shoulder while she's playing my hair with her finger, just like the old times.

"Nasaan si Gette?," biglang tanong niya at dahil sa tanong niya ay napalunok ako sa sariling laway nang dahil sa kaba at maya-maya pa, I heard her chuckled a little that made me confused "My bad, hindi mo nga pala alam kung nasaan siya," mahinang dagdag niya na parang ayaw niyang iparinig sa akin but it didn't escaped from my ears.

At dahil doon ay nagtaka ako lalo dahil parang may alam siya o di kaya. . .Alam niya. . .Matagal na.

"So, you knew?," kaswal na tanong ko sa kanya ang because of my sudden question, I felt her stiffed before hearing her heaving a sigh.

She chuckled a little before answering my question "Ofcourse, she's my twin sister at siya mismo ang nagsabi sakin last month," she answered kaya napaayos ako ng upo bago siya binalingan ng tingin and there, I saw her smiling at me.

"Go, find her. Alam kong kahit nandito ka, siya na ang mahal mo kaya, hahayaan kita na maging masaya, kahit hindi na ako ang dahilan," dagdag pa niya kaya naman tumango ako sa kanya bago ako tumayo.

Naglakad na ako papalapit sa pintuan at nung nasa tapat na ako ng pintuan ay bumuntong-hininga muna ako bago ko ito buksan pero nung akma na akong lalabas ay napatigil ako nang magsalita ulit si Gail kaya naman nilingon ko ito.

"Pero kung hindi mo siya mahanap, buklatin mo lang itong papel at puntahan mo ang lugar na nakasulat at tanongin mo ang nakabantay doon, understood?," tanong niya and I just simply nod my head.

Naglakad ako ulit papalapit sa kanya at kinuha ang linahad niya bago ko ito isinilid sa bulsa ng pantalong suot ko ngayon.

*****

Ship or Shit? (Broken Series #1)Where stories live. Discover now