Ship or Shit? (Broken Series #1)

Chapter Five✍︎

Bridgette's POV

Nung bumukas ang pintuan nito ay ang mukha ni Hunter ang nakita ko at nagsimula na naman akong kabahan dahil malalagot talaga ako sa kanya kapag nahuli niya ako dito.

Pero wala naman akong ginagawang masama, eh. I just wanted to visit my twin sister.

His eyes and cheeks are red and I think he just stopped from crying ahd he drink alcohol, well it's just my guest.

Nandito pa rin kami ni Rena sa loob ng kabinet at nakasilip sa isang butas, isang maliit na butas to be specific. Pero sapat lang ito para makita namin ang eksena sa labas.

Dahan-dahang naglakad si Hunter papalapit kay Gail and I can't stop myself to be jealous pero tuwing maaalala ko na birthday namin ngayon ni Gail ay nawawala ito at parang nakakalimutan ko ang nararamdaman ko kay Hunter.

Umupo siya sa upuang inupuan ko kanina at buti na lang talaga at naayos ko ito baho pa kami magtago ni Rena dahil baka magtaka siya kung bakit wala sa ayos ang upuan.

***

Hunter's POV

Nung makaupo na ako sa upuan ay mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Gail.

"Happy Birthday, Babe," bati ko sa kanya.

"Gising na, miss na kita. I miss the way you hug and kiss me. Yung mga paglalambing mo, miss na miss ko na," paninimula ko at naramdaman ko ang pag-agos ng maiinit na asido galing sa aking mata.

"Alam kong nasabi ko na sayo na mula nung naikasal kami ng kambal mo ay naging malungkot na ako and I won't stop saying it dahil tuwing maaalala ko ang sitwasyon mo ngayon mas nagiging malungkot ako," sambit ko.

"I know you'll hate me to say this pero I hate your sister dahil papansin siya at hindi tulad mo. Kahit magkamukha kayo ay hinding-hindi ko siya mamahalin dahil ikaw lang ang tanging babae na mamahalin ko," dagdag ko pa.

***

Bridgette's POV

Hearing those words from him, I can't stop my tears on rolling down my cheeks.

Tinakpan ko ang bibig ko dahil ayaw kong malaman ni Hunter na nandito kami, na nandito ako.

Pero mukhang punong-puno na at hindi na talaga makakapagpigil si Rena sa sarili niya dahil binuksan niya ang kabinet at lumabas and that caught Hunter's attention dahil napatingin siya dito.

At dahil lumabas na si Rena, I have no choice but to get out too while silently sobbing.

Napatayo si Hunter nung makita niya ako at nanlilisik na tinignan ako but I didn't look at him.

"What are you both doing in here?," pasigaw na tanong ni Hunter sa amin and that made me sob more kaya naman linapitan ako ni Rena at itinago sa likod niya.

"Don't you dare shout at us!," sigaw pabalik ni Rena.

"Bakit ba kasi kayo nandito?," ulit na tanong ni Hunter sa amin.

"Wala kang pakealam and you know what, you don't have the rights to call Gette papansin," sigaw ni Rena sa kanya.

"Bakit? Hindi ba?," sarkastikong tanong ni Hunter kay Rena kaya naman sinamaan niya ng tingin si Hunter.

"It's a doing of someone who cares for you," seryoso at may diin na sagot ni Rena sa kanya.

Saglit na natahimik si Hunter pero masama pa rin ang tingin sa amin at maya-maya pa ay binasag din naman niya.

"Just get out of here," seryosong sambit niya sa amin.

I was about to say that I don't want to go because it's my twin and I's birthday but Rena turn to me and look at me seriously so I heaved a sigh before nodding a liitle.

Mukhang napansin ni Rena na nagdadalawang isip ako sa sagot ko dahil hinila na lang niya ako papalabas.

And when we got out of that clinic we went to the place where she parked her big bike.

Nung makarating kami sa kinaroroonan ng motor niya ay pinaharap niya ako sa kanya and again, she looked at me seriously.

"You wan'na go somewhere?," tanong niya sa akin and I immediately nodded "Where?," dagdag tanong niya pa.

"Bar," maikling sagot ko sa kanya.

I know na hindi niya husto ang sagot ko pero mukhang nahalata niya sa mukha ko na doon ko talaga gusto dahil bumuntong-hininga muna siya bago lumapit sa motor niya at sumakay dito bago niya ito paandarin at senyasan akong umangkas na.

Nung makaangkas na ako ay pinaharurut niya kaagad ang motor niya and while we are heading to a bar, I wiped my tears dahil hindi naman iyon makakatulong sa sitwasyon ko ngayon.

Kalahating oras lang ang byahe dahil ang bar na pinili niyang puntahan namin ay border ng village namin at ng lugar na kinaatayuan ng clinic na hindi ko alam ang pangalan.

This bar is owned by Damian kaya naman madali lang kaming nakapasok. Nung makapasok kami ay nagtungo kaagad kaming dalawa ni Rena sa private room namin dito na exlusive lang sa aming tatlo nina Damian at Rena pero pwede naman kaming magdala ng visitors namin kaya may nakakapasok pa ding ibang tao dito except us and selected people.

Nung nasa tapat na kami ng pintuanay hindi na nagdalawang isip si Rena na buksan ito dahil siguradong may tao sa loob dahil nakabukas ang ilaw.

And when we entered our private room, we both became shock on what scene that we saw and the next thing we heard is a loud squel but it didn't came from me nor Rena.

It's from the girl that Damian brought in here and doing 'it' and damn, it's my first time to see 'that' scene, live.

Mukhang nagulat din si Damian pero hindi ako sigurado kung saan siya nagulat. Kung sa pagbukas ba namin ng pintuan o dahil sa pagsiaw ng babae but I don't care.

"Why the heck did you open the door without knocking?," gulat na tanong sa amin ni Damian but we just stared at him.

At mukhang napansin niya ang namumula kong mata dahil mabilis siyang nagbihis at pinabihis na din niya yung babae pero hindi niya pinaalis.

"Shit, did you cry?," nag-aalalang tanong niya sa akin but I didn't even glance at him dahil umupo na lang ako basta-basta sa sofa na lagi kong inuupuan.

Nung makaupo ako ay may pinindot akong isang button na hindi madaling mahahalata but it's just a button para may magdala ng maiinom ko dito sa private room namin.

Habang hindi pa naiihatid ang iinomin ko ay isinandal ko ang ulo ko sa sandalan ng sofa at ipinikit ang mga mata ko.

Habang nakapikit ay dinig na dinig ko ang mga tanong ni Damian kay Rena tungkol sa akin at dahil sa nakakairita na ang paganong niya tungkol sa akin kay Rena, kahit nandito lang ako kaya naman I stopped him from talking.

"Could you please shut up, Damian? Asikasuhin mo na lang yang babae mo!," utos ko sa kanya at mukhang sinunod naman niya ako dahil wala na akong narinig mula sa kanya.

Ilang minuto lang ay dumating na ang mga iinomin ko kaya nung dumating na ito ay binuksan ko kaagad ito at nagsimula ng uminom and not minding them.

SAFYREE