En son David'le yaşananlardan Even'a da bahsettik. David'den sonraki yaşananları da biraz yansıttık gibi ona. Ağzımızı yokluyordu ama ikimizde de gereksiz bir utanç vardı dile getirmiyorduk içimizdekileri. Gözlerimiz konuştu gün boyunca. Ha bir de temas bağımlılığımız.
~
-Anya'nın ağzından-
O günün gecesi sabaha kadar uyuyamamıştım mutluluktan, heyecandan. Rue ile eskisi gibi hatta daha iyi olmamız çok güzel hissettiriyordu. Varlığı hayatıma renk katmıştı zaten hep ama yıllardır bu günler için yaşıyormuşum da şu an muradıma ermiş gibiydim.
Yeni uyanmış aptal aşık gibi tavanı izlerken kuzenimin kapımı kırarcasına çalmasıyla sıçradım. Yatağıma oturup uykulu sesimle "Kapı açık gir içeri zaten gir demezsem kıracaksın kapıyı." dedim saçımı elimle tarayarak geriye atarken.
Luke cümlemi bitirmeden hemen içeri dalıp yatağıma atladı. "Abla bak!" dedi tatlı tatlı gülerek. Elindeki oyuncak arabayı gösteriyordu. Modum zaten yüksekti Luke'un tatlılığı, sevinci daha da neşelendirmişti beni.
Birkaç dakika içinde teyzemin geldiğini duydum. "Ablan uyuyor nereye gittin sen?" diye söylenerek yaklaşıyordu. Beni uyanık, Luke'u da yatağımda görünce kollarını bağlayıp kapıya yaslandı bizi izlerken. "Dün gece enişten geldiğinde Luke uyuyordu şimdi uyanır uyanmaz görünce çıldırdı geçen gün istediği arabayı aldı diye." gelip yatağıma oturdu. "Her şeyi abartma huyunu senden mi aldı bu?" diye devam etti gülerek.
Kahvaltı yaparken teyzeme Rue ile tekrar 'arkadaş' olduğumuzdan bahsettim. Lisede de tanıyordu onu hatta birkaç kere telefonda konuşup tanışmışlardı da. O zamanlar ben durup durup Rue'dan aşkla bahsederken: 'Bahsettiğin kişi Rue değil de Ray falan olabilir mi senin sevgilin var da bana böyle üstü kapalı bir şekilde onu mu anlatıyorsun yoksa?' diye gülüyordu erkek arkadaşımdan falan bahsettiğimi ima ederek.
Rue ile artık görüşmüyor olduğum zamanlarda teyzeme yönelimimi söyleyince de tekrar konusu açılıp bu konuda şüphelenmedi öyle ve geçti gitti. Başka kimseye açılma gereği duymadım ama teyzem hep destekledi beni. Ona sahip olduğum için şanslıydım.
"Bugün kütüphaneye gidecek misin?" dedi teyzem çayından bir yudum alıp. Evet dercesine kafamı aşağı yukarı salladım ağzım dolu olduğu için.
Lokmamı yutup "Neden ki?" dedim.
"Akşama Rue bize gelse ya." dedi gülümseyip. "Yüz yüze tanışmış oluruz enişten de yemeğe gelmeyecek bugün işi vardı birlikte yemek yer muhabbet ederiz."
"Olur." dedim masadan kalkarken. Luke'u öpüp mutfaktan çıktım.
Yatağıma oturunca telefonumu elime alıp WhatsApp'a girip ismine tıkladım.
Anya:
Naber
Rue:
İyi hayatım sen?
Anya:
(Hayatım diye hitap edişi
kalbime indirecek bir gün)
Ben de iyiyimm ııe direkt
lafa gireyim dlwmdşfk
akşam işin var mı?
Rue:
Boş boş uzanmayı
planlıyordum. Neden?
Anya:
Teyzem seni yemeğe
çağırmamı istedi de
ŞİMDİ OKUDUĞUN
i need a long hug | gxg
Romance...sonra sağa dönüp bir adım attım ama olduğum yerde çakılıp kaldım sanki; ilerleyemedim. Kalbim kulaklarımda atıyor gibiydi. Onu gördüğüm an avuçlarımın terlemeye başladığını hissetmiştim. Karşımda gördüğüm Rue'dan başkası değildi. Bana aşkın ne ol...
