Selam bugün dışarıda biraz işim vardı bazı ailevi mevzuları halledip sinüzit ilaçlarımı aldım ve bir ablamla iş görüşmesine gittim umarım olur :D Neyse umarım bölümü beğenirsiniz lütfen yorum yapın aşkomlar.
- 100 yorum lütfennn :D Hadi yorumlarda buluşalım
***
"Aaaa Mirza!"sancılarım artarken tekrar çığlık attım Mirza arabadan inip beni de indirdiğinde yürümeme yardım etmeye başladı ki o benden daha telaşlıydı beni sakinleştirmesi gerekirken ben onu sakinleştirmeye çalışıyordum. "Tamam sakin ol Mirza korkma tamam mı iyi olacağız?"dediğimde yanaklarından akan gözyaşlarıyla birlikte kafasını salladı ve derin nefes almaya başladı ki omzuna vurdum. "Ya o kadar prova yaptık seninle hiçbir bok hatırlamıyorsun öyle değil mi?"diye bağırdığımda daha çok paniklemişti ki birkaç hemşire gelip bize yardım edene kadar.
Tekerlekli sandalyeye oturduğumda hemşirelerden biri doktoruma haber vermek için çıkmıştı Mirza da bizimle birlikte gelirken muayene olmak için ultrason odasına gidiyorduk. Ultrasonda oğlumuz yüzünden gelen kasılmaların kızımızı etkileyip etkilemediğine bakmışlardı sonra da değişik bir makineye bağlayıp sancılarımı ölçmüşlerdi sancılarım şuanlık on dakika da bir geliyordu normalde beş dakika da bir gelince doğurulur ama ben sezeryan olacağım için bu önemli değildi.
Ameliyata hazırlanmak için beni odaya aldıklarında Mirza'yı almamışlardı o dışarıda beklerken ben hemşirelerin yardımı ile ameliyat için giyilen yarı çıplak gösterek elbiseyi giymiştim. Mavi ameliyat elbise minicik olduğu yetmezmiş gibi yanları sadece iple bağlanıyordu ve her tarafım açık meydandaydı.
Ameliyathaneye gitmek için sedyeye uzandığımda derin nefes alıp vermeye başladım sancılar evdekinden daha şiddetli geliyordu ve elimde olsa çocuğu çekip kendim çıkaracaktım içimden. Ameliyathane asansörüne bindiğimde Ebru Hanımda bizimle gelmişti ki kendimi daha fazla tutamayıp acıyla çığlık attım.
"Tamam sakin ol derin nefes al birazdan hiçbir şey anlamayacaksın ve her şey göz açıp kapayıncaya dek bitecek."diyen Ebru Hanımı dinlemeye başladım ve tekrar derin nefesler almaya başladım. "Pekala oğlunun adına karar verdin mi?"dediğinde kafamı olumsuz anlamda sallarken çığlık attım ve elini tuttuğum erkek hemşirenin elini acıyla sıktım.
"HENÜZ İSİM BULAMADIK!"
"Olsun sizde doğduktan sonra karar verirsiniz."dediğinde kafamı salladım terden bütün saçlarım üzerime yapışmıştı. Asansörden çıkıp ameliyathanenin önüne geldiğimizde serum falan takılmış tansiyonum ölçülmüştü sonunda buz gibi ameliyathaneden içeriye girdiğimde titremeye başlamıştım.
Derin nefes alıp verirken elimin üzerine batan iğneyle bütün gerçekliğim karanlığa bölünmüş ve tek bir sancım bile kalmamıştı. Gözlerimi sarhoşlukla araladığımda etrafı bulanık görüyordum görüşüm düzeldiğinde etrafımda toplanan kadınlara şaşkınlıkla baktım bide masmavi süslenmiş hastane odasına üzerimde hala ameliyat elbisesi vardı ve çırılçıplaktım.
"Kızım gel bak kendine geldin üzerine değiştirelim kalma öyle üşütürsün."diyen Şule annem hastane çantasını karıştırmaya başladı ve içinden pembe çok iğrenç bir gecelik takımı çıkardı. Kafam hala yarı güzel olduğu için ona karşı çıkamamıştım ama beni giydirmeye başladıklarında kafam yavaş yavaş yerine gelmişti ki cırladım.
"Ben onu giymem anne giymem çok çirkin homeless'lere benzedim ben bununla çıkarın bunu istemiyorum!"
"Evladım sen almadın mı bunu zaten?"dedi Safiye yenge.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFSUNKAR +18 (Tamamlandı)
Dla nastolatków- Töre cinayetinden kaçan bir kız. - Ve aldatıldığı kadınla zorla evlendirilmek istenen bir adam. Bu iki kişinin yaptığı işbirliği ile kurtulan hayatlarını okumaya hazır mısınız? Şayet yollarının nasıl kesiştiği bile muamma...
