" හ්‍යුන්ග් "
" ම්ම්ම්ම් "
" මං ආදරෙයි.."
" හ්ම්ම්ම්ම් "
" හ්‍යුන්ග්... "
" ම්ම්ම්ම් "
" කියන්නකෝ "
" මොනවද... "
" මටත් ආදරෙයි කියලා.. "
" ඒක වචනෙන් කියන්නම ඕන දෙයක්ද ජිමිනා..ම්ම්..දැනෙන්නෙ නැද්ද මාව... "
" ම්ම්...මං දන්නවා හ්‍යුන්ග්..මියානෙ.
මට ඔයා ළඟ ඉන්න බැරිවුනා.. ඔයාව බලාගන්න බැරිවුනා..
මියානේ හ්‍යුන්ග්..මං ආත්මාර්ථකාමි උනා ගොඩක් ..
" දැන් ඒවා හිතන්න එපා ජිමිනා.
ඔයා හිනාවෙලා ඉන්නවා දකින්න විතරයි ඕන මට.. කෝ එන්න දැන් නිදාගන්න... "
එහෙම කියලා ඒ අත් වලින් තවත් තදින් මාව එයාගෙ පපුවට තදකරගෙන එයා ඇස් පියාගත්තා .. මාත් ඒ පපුවට චූටි කිස් එකක් දීලා නින්දට වැටුනෙ සෑහෙන කාලෙකින් හිතට දැනුනු අමුතුම සැනසිල්ලකින්..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
~
උදේ කෑමට හැමෝම මේසෙට ඇවිත් හිටියත් ජිමිනුයි යුන්ගියි දෙන්නා ඒවෙනකල්ම පහලට ඇවිත් තිබුනෙ නෑ..
" කුකී.. ටිකක් ගිහින් බලන්න යුන්ගියා නම් තාම නිදි ඇති කම්මැලි පූසා.. මං එන්න කලින් පහලට එන්න කියන්න කරුනකරලා...
අර කොට ජිමිනවත් උස්සන් හරි එන්න.. කෑමක් කන්නෙත් නෑ හරියට දැන් "
හැමදාම වගේ කිචන් එක දෙකක් වෙන්න එයාගෙ රෙකෝඩරේ ප්ලේ කරන්නෙ ජින් හ්‍යුන්ග්..
එයා තවත් කියවන්න කලින් මේසෙන් නැගිටපු ජන්කුක් ආවෙ යුන්ගිගෙ කාමරේට...
ඒත් කාමරේට ගිය ජන්කුක්ගෙ ඇස් උඩ ගියේ කවදාවත් නැතුව යූන්ගි කලින් නැගිටලා ඇදත් ලස්සනට හදලා දැක්ක නිසා...
YOU ARE READING
𝐓𝐀𝐄𝐇𝐘𝐔𝐍𝐆'𝐒 𝐃𝐈𝐀𝐑𝐘 | 𝐕𝐊𝐎𝐎𝐊 ✔︎
Fanfiction[ T A E K O O K ] ජීවිතේ කියන්නෙම හිතන්නෙ නැති දේවල් සිද්දවෙන අමුතුම නවාතැනක්. මේ කියන්න යන්නෙත් ඒ වගේ කතාවක්... ලෝකෙට හිනාවක් ගේන කෙනෙක් ගැන.. උඩු හුළඟ ගිනිගෙන දැවී අවුළුවාලූ බැඳුනු හදවත් යදී යළි සෙනෙහසක කඳුලක් ඉටි පහන් දී අල්තාරයේ ලඟින් රැඳි සෙව...
