" သားသား ဒီမှာဘဲနေနော် ဘယ်မှမသွားနဲ့ ငြိမ်ငြိမ်ထိုင် "
အင်း အဲ့ နဲ့အော်ကာ သားသားကဧည့်ခန်းထဲသတင်းစာဖတ်နေတဲ့ ဦးရဲ့ကိုယ်ပေါ်တွယ်တက်သွားတယ်
ဒီကလေးဟာ မှတ်အောင်ရိုက်ထားလည်းအမှတ်မရှိ
" Chan Chan ဒီကိုပြန်လာခဲ့စမ်း Pa Pa စီပြန်လာ "
သားသားငယ်ဟာ ကျွန်တော့်အားအဖတ်ပင်မလုပ်ရှိတယ်လို့တောင်မသတ်မှတ်
ဦးရဲ့ရင်ခွင်ကိုဖက်တွယ်လို့အိပ်ဖို့ပြင်ဆင်နေလေတယ်
တဆိတ်ရှိ ဒီကလေးမလွန်လွန်းဘူးလား
သူ့ဟာသူ ဖာသိဖာသာနေတတ်လေ့ရှိတဲ့ ဦးအနားတွယ်ကပ်လို့ရယ်
Park Chan Yeol သားမပီသလိုက်ပုံများ ~
" လာ လွှတ်လိုက်စမ်း Chan Chan ဆွဲထားတဲ့အကျီင်္စကိုအခုလွှတ် ထနော် Pa Pa ပြောနေတယ်အရိုက်ခံလို့လား "
" ဟင့်အင်းးးးး လိုက်ဝူး "
" သားသား !!! "
" ဟင့် Appa "
" ဘယ်ကို Appa သွားသွားခေါ်နေတာလဲ လာခဲ့စမ်း "
" ငယ် တော်ပါတော့ ကလေးကိုဘယ်လိုတွေဖြစ်နေတာလဲ "
" ဘာကိုတော်ရမှာလဲ မတော်နိုင်ပါဘူး ဦးအနားမှာ ကျွန်တော့်သားကိုမထားနိုင်ဘူး "
" လိုက်ဝူး Appa လုပ်…လုပ် လိုက်ဝူး Pa Pa နောက် လိုက်ဝူး "
ငယ်နဲ့ငယ့်သားတိုက်ပွဲကြား လူကချွေးစိုကာမူးနောက်လို့ပင်လာရသည်
ခက်သည် သားကတစ်မျိုး အဖေကတစ်မျိုး
" ကလေးမှမလိုက်ချင်တာ ငယ်ရာ နေပါစေ ငယ်စိတ်မချရင် ငယ်ကော ဦးဘေးနားထိုင်နေလိုက် ဟုတ်ပြီ
လား အခုဟာက ကလေးလက်တွေနီကုန်ပြီ ဘယ်လိုအကြမ်းပတမ်းဆောင့်ဆွဲနေရတာလဲ ကလေးလက်ဆိုတာ နုနုလေးတွေလေ "
" အပိုလုပ်ပြမနေပါနဲ့ ဦးရယ် ကျွန်တော့်သားကိုဦးကဘဲစိတ်ပူပေးနေပြန်ပြီ "
နာသည် ငယ် ~ ရင်ဘတ်ထဲကနာသည် ~
" Appa နဲ့ဘဲနေမှာ "
လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့ဖက်တွယ်ကာ ရင်ဘတ်ထဲက ကလေးငယ်ကအနမ်းခြွေလေတော့ ဟိုးအတိတ်က
ပုံရိပ်များဟာထင်ဟပ်လို့လာရပြန်သည်
