Hoofdstuk 37: Berichtje

345 12 0
                                    

Louis is gelukkig in slaap gevallen. Hij lijkt rustig te slapen. Ik heb mijn telefoon erbij gepakt en speel wat spelletjes. Elke keer als ik mijn telefoon in mijn handen heb, overweeg ik om mijn moeder te bellen. Toch heb ik het nog niet gedaan. Ik ben bang dat ik er echt aan onderdoor ga als ik mijn moeder hoor zeggen dat ze mij niet wilt. Het is zo moeilijk. Ik zou zo graag gewoon afscheid willen nemen. Ze heeft toch zestien jaar voor mij gezorgd. En nu ben ik haar in één klap kwijt. Ik zou niet zo moeten zeuren. Louis is alles in één klap kwijt geraakt. Zijn ouders waren ook nog eens geweldig. Hij had zo'n goede band met zijn ouders en dan raakt hij ze op zo'n erge manier kwijt. Dan loop ik een beetje te zeuren over mijn leven. Ik zou me moeten schamen.

Na een uurtje komt Zayn heel zachtjes naar binnen. Louis slaapt er gewoon doorheen. "Hij slaapt?" Vraagt Zayn. Ik knik hevig. Zayn geeft mij een boterham en zegt dan: "Als Louis wakker is, willen jullie dan naar ons toe komen." Ik knik instemmend. Dan gaat Zayn ook weer weg. Langzaam eet ik mijn boterham op.

Het is me gelukt om de hele boterham op te eten. Het was dit keer echt heel lastig, omdat ik geen afleiding had. Niemand om mee te praten. Toch is het gelukt en eigenlijk ben ik ook niet zo misselijk. Misschien omdat ik me te veel zorgen maak om Louis, om me druk te maken om het eten.

Al drie kwartier ben ik aan het staren naar mijn moeders telefoonnummer. Nog steeds heb ik het niet gebeld. Nu heb ik besloten om haar een berichtje te sturen. "Lieve mama, sorry voor alles. Ik zal altijd van je blijven houden. Vanaf nu zal ik je met rust laten. Ik hoop dat je gelukkig wordt. Liefs Harry." Typ ik. Zonder er te lang over na te denken verstuur ik het. Toch een soort van afscheid. Snel veeg ik een traan uit mijn gezicht en ga verder met het plannen van onze wereldreis.

Drie uur later wordt Louis wakker. Dit keer heel rustig. "He, je bent wakker." Zeg ik zachtjes. Louis glimlacht en knikt. Ik streel door zijn haar heen en vraag: "Heb je goed geslapen?" Louis knikt weer en antwoord: "Geen nachtmerries. Ik voel me ook meteen een stuk beter." Gelukkig maar. Hij heeft echt lang geslapen. Het is al bijna tijd voor het avondeten. Ik sla mijn arm om zijn middel en neem hem mee naar de eetzaal. Daar maak ik snel twee boterhammen voor hem. Hij heeft het ontbijt en de lunch gemist. Louis glimlacht dankbaar en eet snel zijn boterhammen op.

Daarna pak ik zijn hand en zeg: "Zayn had gevraagd om naar hem toe te komen, als je wakker was." Louis knikt dus we lopen meteen naar de kamer van Zayn en Harry. Louis zegt wel dat hij zich beter voelt, maar ik geloof het nog niet helemaal. Als we voor de deur staan, blijft Louis gewoon staan en voor zich uit staren. Daarom klop ik maar op de deur. Zayn doet de deur meteen open. Alsof hij al op ons zat te wachten.

Met z'n alle gaan we aan het bureau zitten. Liam is er ook. Louis speelt weer zenuwachtig met het elastiekje. Zie je nou wel dat het niet goed gaat. "Louis, hoe het gaat het nu?" Vraagt Liam. Louis haalt zijn schouders op en mompelt: "Nu op zich wel goed." "Bullshit." Zeg ik meteen. Iedereen kijkt mij geschrokken aan. "Je speelt met je elastiekje, wat inhoudt dat je gedachtes aan automutilatie hebt. Je bent verdomde stil en je durfde niet eens aan te kloppen bij Liam en Zayn." Zeg ik dan. Louis laat zijn hoofd zakken. "Ik ben er gewoon klaar mee. Ik wil dat alles weer normaal is. Op deze manier wil ik niet verder. Die pijn elke dag. Ik kan het niet meer." Mompelt Louis. Ik wist dat er iets was.

Toch begrijp ik het wel. Louis heeft echt veel moeten doorstaan. Ik sla mijn arm om hem heen. Zelf weet ik ook niet wat ik hierop moet zeggen. "Wat wil je dat wij voor je doen?" Vraagt Zayn dan. Louis haalt weer zijn schouders op. "Is het alleen pijn van het verdriet, of is het ook fysieke pijn?" Vraag ik aan Louis. "Beide." Antwoord hij. Dat dacht ik al te begrijpen. "Misschien pijnstillers ophogen?" Stel ik voor. Liam en Zayn knikken meteen instemmend en Liam schrijft het op.

Opnieuw pak ik Louis' hand beet en vraag: "Lijkt jou dat ook een goed idee? Want het gaat om jou, jij moet het er mee eens zijn." Louis knikt en antwoord: "Misschien slaap ik dan ook iets beter, als ik geen pijn heb." "Dat lijkt mij een goed plan." Zegt Liam. Met mijn duim streel ik Louis' hand. "zelfbeschadiging.nl heeft een lijst met alternatieven om te automutileren, misschien kun je daar iets uit halen. Liam wil overmorgen met jou gaan beginnen aan EMDR dat is een speciale therapie. EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing. Het is een therapie gespecialiseerd in het verwerken van trauma's. Liam zal je er overmorgen meer over vertellen. Morgen wil ik op pad met jou. We vertrekken na het ontbijt en ik weet nog niet wanneer we terug zijn." Verteld Zayn. Louis knikt weer alleen. Zayn trekt een laatje open en geeft Louis dan twee pilletjes. "Dit zijn pijnstillers. Die mag je nu innemen. Voor je gaat slapen kun je nog meer innemen. Ik zou zeggen neem ze in en ga lekker terug naar je kamer. Nog even met Harry knuffelen en daarna gaan we lekker eten." Gaat Zayn verder. Louis knikt weer en neemt meteen de pijnstillers in. Dan gaan we samen terug naar mijn kamer.

Zodra we weer samen op bed liggen zeg ik: "Kijk even op die site. Misschien staat er iets bij wat helpt." Louis knikt en pakt zijn telefoon. Ik begin door zijn haar te strelen. Daar wordt hij altijd rustig van. Ikzelf trouwens ook. "Godver dit is een lijst van 335 dingen. Dat ga ik echt niet allemaal lezen." Mompelt Louis geïrriteerd. Daar moet ik toch zachtjes om lachen. "Laat mij maar kijken, dan maak ik een top vijf waarvan ik denk dat het kan werken." Stel ik voor. Louis mompelt zachtjes dankjewel en geeft mij zijn telefoon.

Al snel heb ik vijf dingen opgeschreven in Louis' notities. "De top vijf is, je favoriete muziek luisteren op het hoogste volume, een ijsklontje vastknijpen in je had totdat het gesmolten is, een koude douche nemen, schreeuw zo hard als je kunt, knijp in een stressballetje. Wat denk je ervan?" Zeg ik. Louis leest het nog een keer na op zijn telefoon en zegt dan: "Ja, ik wil het wel proberen." Voorzichtig geef ik hem een kus en zeg: "Daar ben ik blij mee. Pak deze notitie er ook bij als je wilt automutileren. Kies dan iets uit. Desnoods vraag je het aan mij. Ik kan je altijd helpen." Louis slaat zijn armen om mij heen en zegt: "Ik hou van je." "Ik hou nog veel meer van jou." Antwoord ik. Louis pakt mij nog steviger vast en zegt: "Leugenaar. Ik hou het meeste van jou."

A.M. (Larry AU Fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu