(Okuduğunuz saati yazın.(14.42))
----
Gözlerimi mutlulukla açmış olmanın verdiği keyifle açtım. Saate baktığımda saat 07.26'ydı. Hemen ayaklanıp yatağımı topladım ve telefonumu açtım. Gelen bildirim sesleri odayı doldurdu. Herkes doğum günümü kutluyordu. Bugün güzel bir gün olacaktı sanırım. Hemen elimi yüzümü yıkayıp üzerime eşofman takımlarımı geçirdim ve o sırada telefonum çaldı.
''Günaydıııııııın doğum günü kızıııı!'' dedi sesinin en enerjik tonuyla Jorge.
''Günaydıııııııın marul kafaaaaam'' diye ona ayak uydurdum.
''Evet küçük hanım saat kaçta seni almaya gelelim?"
"Şimdi şöyle öncelikle ailemle güzel bir kahvaltı etmek istiyorum ve yarım kalan ödevlerimi bitirmek istiyorum. Sonra Chiara ile beni almaya gelirsin. Eve geçeriz ve hazırlanırız sonrası zaten eğlence."
"Kızım doğum gününde bile ödevlerini düşünüyorsun. Boş versene."
"Jorge yarın okul var. Zaten çok az kaldı, onları hemen bitiririm."
"Peki tamam. Karol"
"Efendim."
"Senden birşey isteyebilir miyim?
"Tabii tabii"
"Bugün, Chiara'ya bir sürpriz yapmak istiyorum."
"Ne gibi bir sürpriz?"
"Çıkma teklifi gibi" dediği an küçük bir çığlık attım.
"Gerçekten mi? Ah! Çok sevindim. Ne yapmam gerekiyor?"
"Bu akşam nilüferlere dileklerimizi söyleyip göle yolladığımız sırada ona çıkma teklifi edeceğim."
"Harika olur! Ben sizi yalnız bırakırım ama bana olanları anlatıcaksınız, söz mü?"
"Bir teklifimi kabul etsin, ölene kadar anlatırız." dediğinde güldüm.
"Tamam sana kolay gelsin o zaman şimdilik kapatıyorum. Geleceğiniz zaman arayın."
"Tamamdır çakma yeşil hareli görüşürüz."son dediğine güldükten sonra telefonu kapattım. Aşağı indim ve tam tahmin ettiğim gibi annemler kahvaltı hazırlamış beni bekliyorlardı.
"İyiki Doğdun!" dedi ikisi de aynı anda. Gülümsedikten sonra yanlarına gelip ikisine de sarılıp öptüm.
"Doğum günü partime geliceksiniz dimi?"
"Tabii ki de! Biz de arkadaşlarımızı davet ettik."dedi annem.
"Benim niye bundan haberim yok?"
"İş arkadaşlarımızdan birkaçı sadece Karol. Hem siz eğlenirken biz de bir köşede sohbet eder, vakit geçiririz." dedi babam.
"Peki, her neyse hadi yemek yiyelim çünkü çoooook açım!"
_________
"Kızım Jorgeler geldi mi?"
"Evet anne, akşam görüşürüz."
"Görüşürüz!"
Evden çıktım ve bahçede beni beklemekte olan Jorge ile karşılaştım.
"Chiara nerde?"
"Arabada bekliyor o bizi."
"He peki o zaman hadi gidelim." dedim ve elbisemle sırt çantamı ona verdim. Ben de arabaya geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗩𝗮𝗿 𝗢𝗹𝗺𝗮𝘆𝗮𝗻 𝗛𝗮𝘆𝗮𝘁𝗹𝗮𝗿
Short StoryYoktun ama var gibiydin, Ben aşık oldum ya da deli, Yerin benim kalbimdeydi. Küçük bir boşluk gibiydi. Ne umutlar sığardı o boşluğa, Ya da küçük bir muhabbet kuşu... Herşey bir doğum gününde başlamıştı. Çok da güzel bir gündü oysaki! Hayali birkaç '...