Stockholm Syndroom

Cassandra

De zonnestralen die langzaam mijn kamer binnen dringen voelen warm aan op mijn licht getinte huid. Het is een prachtige maandagochtend om van het mooie weer te genieten, maar helaas staat er vandaag een hoop op de planning. De eerste schooldag van dit schooljaar. De eerste schooldag sinds ik 18 jaar ben. Want jawel, ik ben deze zomer 18 jaar geworden. "Volwassen" noemen sommige het, zo voelt het alleen nog niet aan. Deze zomer heb ik erg genoten van de vakantie. We zijn met ons gezin naar Italië geweest. Het land waar mijn moeder is opgegroeid. Waarom ze daar precies weg is gegaan en naar Nederland is gekomen, weet ik niet. Ik weet alleen dat het iets met haar familie te maken heeft. De familie van mijn moeders kant heb ik nooit ontmoet. Mijn moeder vind het moeilijk om daar over te praten. Soms zou ik aan haar willen vragen hoe het allemaal precies zit, maar dan ben ik bang dat ik herinneringen voor haar ophaal die ze graag wilt vergeten. Dus doe ik het maar niet.

Ondertussen zit ik alweer recht op in bed in mijn paars met zwart gestreepte oversized T-shirt dat ik als pyjama shirt gebruik. Ik pak een paar lange sokken uit mijn kast en trek een korte short aan die naast mijn bed ligt. Terwijl ik mijn gordijnen open sla, hoor ik dat mijn jongere broertje en zusje ruzie aan het maken zijn. Elke ochtend hetzelfde verhaal. Wie gaat er als eerste de badkamer in? Uiteindelijk eindigt mijn vader als eerst in de badkamer. Door al dat geruzie hebben die twee donderstenen dat niet eens door. Ik merk aan mezelf dat ik moet glimlachen en besluit ook om naar beneden te gaan.

Mijn kamer bevind zich op de zolder, dus ik moet twee trappen af om naar de keuken en woonkamer te komen. 'Goedemorgen amore', zegt mijn moeder zodra ik de keuken binnen loop. 'Goedemorgen mam', zeg ik met een glimlach terug. Mijn moeder, Ella, is een typisch Italiaanse vrouw. Prachtig lang donker bruin haar, met bruine ogen, volle rode lippen en een licht bruin getinte huid. Ik krijg vaak te horen dat ik op haar lijk. Het enige verschil is mijn haarkleur en lengte. Ik ben zeven centimeter langer als mijn moeder en ik heb lange blonde haren. 'Wil je een kopje thee, amore?', vraagt mijn moeder. 'Ja lekker'.

Ondertussen komt mijn jongere zusje de keuken in gelopen. 'Maxim is echt een klootzak', zegt Evelien met een frons op haar voorhoofd. Mijn moeder draaide zich naar haar om, 'taalgebruik jongedame', zei ze met een strenge stem. Evelien rolde met haar ogen en keek mij aan. 'Moet je vandaag naar school?'. 'Ja helaas wel', antwoordde ik, 'vakantie tijd is voorbij.' Ella gaf mij een kop thee en glimlachte erbij. Ik wist dat ze daarmee bedoelde dat het allemaal goed zal komen.

Maxim kwam naar beneden gestampt en ging op de laatste kruk zitten aan het keukeneiland. Hij ziet eruit als een 20 jarige, maar gedraagt zich als een 12 jarige, en dat terwijl hij 16 jaar is. Je zou haast zeggen dat Evelien, 13 jaar, ouder is.
Ik zit precies tussen de twee in en voel de spanning. Ik kijk links naast mij en zie dat Evelien rustig haar ontbijt opeet. Rechts van mij zit Maxim in zijn telefoon verstopt. 'Zo wat een gezelligheid weer in de vroege ochtend.' Zeg ik met sarcasme in een poging om de spanning te verminderen. Ik hoor ze beiden diep zuchten en kijk Ella aan. 'Pubers', hoor ik haar mompelen. En we beginnen stil te lachen.

'Waar zitten jullie nu weer om te lachen?' Zegt Mart, mijn vader, binnenkomend in pak en al. 'Evelien is zoals altijd vervelend', zegt Maxim. 'Ik? Vervelend?', Evelien kijkt geïrriteerd op, 'heb je jezelf wel eens gezien?' 'Nou nou zo kan het wel weer', komt mijn vader tussen beiden. Hij loopt naar mijn moeder toe geeft haar een zoen op haar wang. Ze moet ervan blozen. De liefde tussen die twee is zo ontzettend puur. Als ik zo'n soort liefde niet heb, dan wil ik het niet. 'Gatver', mompeld Maxim terwijl hij niet opkijkt van zijn telefoon. 'Ach man, wacht maar tot je zelf een vriendin hebt, dan doe je niet anders.' Zegt pap plagend terwijl hij mam nog een kus geeft. 'Als hij ooit een vriendin kan krijgen', zeg ik terwijl ik hem een schouderduw geef. Hij geeft me een blik en als blikken konden doden was ik morsdood geweest.

'Oh shit.' Ik kijk op de klok boven het aanrecht en zie dat mijn bus over 15 minuten gaat. 'Het was gezellig, maar ik moet mij klaarmaken voor school.' Ik sta op en verlaat de keuken en hoor mijn gezin een doodgewoon ochtend gesprek voeren, waar ik van moet glimlachen. Ik loop twee trappen op en neem een snelle douche in de badkamer die aan mijn eigen kamer vast zit. Ik trek een lichte spijkerbroek met een rood kleurig kanten topje aan. Ik bekijk mezelf in de spiegel en zie dat er lichte wallen onder mijn ogen zitten en mijn haar door de war zit. 'Cassandra, je bus gaat over 2 minuten!' Hoor ik mijn vader roepen van onder aan de trap. Shit. Twee minuten. Niks meer aan te doen. Ik pak mijn school tas en ren de trappen af. Eenmaal beneden doe ik mijn witte nike sneakers aan. 'Tot vanmiddag!' Roep ik voordat ik de voordeur achter mij dicht sla.

Het bushokje zit om de hoek van de straat. Wij wonen in het mooiste stukje van Nederland. Prachtige natuur rond de grote huizen. En ja, ik ben dan misschien een rijkelui kindje. Mart heeft zijn eigen bedrijf en Ella werkt met mode en had al heel veel geld toen ze hier naar Nederland kwam. Waar ze dat geld vandaan heeft, zegt ze nooit. Maar mijn gevoel zegt dat het te maken heeft met haar familie waar ze het nooit over heeft.
Ik ben net de hoek om en zie dat de bus net bij de halte is gestopt. Twee jongeren stappen voor mij in de drukke bus. Ik lach naar de chauffeur en scan mijn ov kaart. Er is nog één zitplaats vrij en neem daar plaats. Ik pak mijn oortjes uit mijn tas en zet een Spotify lijst aan. Nu een kwartier met de bus en dan een halfuur met de trein. Een druk begin voor mijn eerste schooldag.