Unicode
ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲတော့မသိဘူး သူဠေးလေးခေါ်နေတာမို့ သူဌေးလေးရဲ့နားနေခန်းထဲဝင်သွားလိုက်တယ်။
သူဌေးရဲ့အခန်းမို့ သားနားလွန်းလှတယ်။ အခန်းထဲလည်းပရိဘောဂပစ္စည်းများ ၊ ရှေးဟောင်းရုပ်ထုများ ၊ အလှပန်းအိုးများနှင့် အရမ်းလှပနေလေတယ်။ သူဌေးကလူငယ်ဖြစ်ပေမယ့် ဖခင်ရဲ့နေကြာခြံကိုတစ်ယောက်တည်းဦးဆောင်ခဲ့သူမို့ အရာရာရင့်ကျက်တည်ငြိမ်လွန်းလှသည်။ရုပ်ရည်လည်းချောလွန်းတာကြောင့် သူဌေးလေးကအရမ်းကံကောင်းတဲ့လူဆိုပြီးကျွန်တော်အမြဲအားကျနေခဲ့တာပေါ့။
သူဌေးထိုင်တဲ့စားပွဲရဲ့ အနောက်နံရံကမှန်တွေနဲ့ကာထားတာမို့ အပြင်နေကြာခင်းကြီးကိုအထင်သားမြင်နေရပြီး သူဌေးစိတ်ညစ်တဲ့အခါတိုင်းလိုက်ကာကိုဆွဲဖွင့်ကာ နေကြာခင်းဘက်ကိုမျက်နှာမူကာကြည့်နေတက်တယ်။ ခုလည်းသူဌေးက ကျွန်တော်ဝင်လာတာတောင်မသိဘဲ နေကြာခင်းဘက်ကိုကြည့်နေတာဆိုတော့ သူဌေးတစ်ခုခုဖြစ်နေတာလားလို့တွေးရင်း....
" သူဌေး ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်ဆိုလို့ပါဗျ "
ကျွန်တော့ရဲ့စကားသံကြောင့် သူဌေးနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူဌေးမျက်နှာကတစ်မျိုးပဲ အရင်နေ့တွေကလိုမဟုတ်ဘဲ တစ်ခုခုကိုစိတ်ညစ်နေပုံပဲ ကျွန်တော့ကိုလည်းတစ်ခုခုပြောချင်နေပုံပေါ်နေတယ်...
" ညီ ရောက်လာပြီလား "
တစ်ခြံလုံးက ကျွန်တော့ကို မောင်လူချောလို့ခေါ်ပေမယ့် သူဌေးကကျွန်တော့ကို ညီ လို့အမြဲခေါ်လေ့ရှိပါတယ်။ သူဌေးကကျွန်တော့ကို ညီ လို့ခေါ်လိုက်ရင်စိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီး ဘာဖြစ်လို့ဖြစ်နေမှန်းတော့မသိပါဘူး....
" ဟုတ် သူဌေးမျက်နှာလည်းမကောင်းပါလား "
" ခေါ်ပြန်ပြီ သူဠေးတဲ့ "
သူ့ကိုသူဌေးလို့ခေါ်တာမကြိုက်ဘူးလေး အကို သို့မဟုတ် ကိုစိုင်းလို့ အမြဲကျွန်တော့ကိုခေါ်ခိုင်းတယ်။ သူဠေးဆိုတာကြီးကလေးစားရကျပေမယ့် ပါးစပ်ထဲမှာသူစိမ်းဆန်လို့တဲ့ ...
YOU ARE READING
I'm your offical husband
RomanceဒီFicလေးဟာဒုတိယမြောက်ရေးသားထားတာမို့အားပေးကြပါအုံး။စာအရေးအသားအရမ်းကြီးမကောင်းပေမယ့်သည်းခံဖတ်ပေးစေချင်ပါတယ်။ တောင်ကြီးမြို့ကိုအခြေခံပြီးရေးထားတာမို့ တောင်ကြီးမြို့ရဲ့အထင်ကရနေရာတွေကိုကိုယ်တိုင်ရောက်သွားသလိုသာသာကခေါ်ဆောင်သွားပေးပါမယ်။ မင်မင်ကတောင်ကြီးသ...
