CHAPTER 47: BY CHANCE

3.5K 217 79
                                    

(JENNIE'S POV)

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


(JENNIE'S POV)

"Time of death......"


O_________O



NOOOOOO!!

NOOOOOOO!!

NOOO! I DIDN'T HEAR IT!


T__________T



LISAAAAAAAAA!!



"NOOOO!! LISAAAAAA!!" Parang dinudurog ng paulit ulit ang puso ko noong marinig ko ang pag tawag na iyon ni UNNIE sa kanya.



AKO NAMAN AY NANATILING NAKATINGIN SA IBABA AT WALANG PLANONG TUMINGALA.



*beep beep beep beep beep*


"Doc the patient heart beat is back."


O________O


LISAAAAAAA!!

Agad akong inalalayan ni IRENE noong bigla kong naisiing tumayo dahil sa mga narinig ko.


SHE'S BAAACKKKK!! T_______T

I TOLD YOU SHE WILL BAAAACKKK!!! 😭


"Set the ventilator in %80.” The doctor ordered to his nurses.

MAGTATANGKA SANA AKONG LUMAPIT PERO PINIGILAN AKO NG ISANG NURSE.

“Sorry ma’am we’re not gonna allowed


LALAPITAN KO SANA SYA PERO HINARANGAN NAMAN AKO NG ISANG NURSE.

"Sorry ma'am but we’re not allowed anyone to come close to the patient in this kind of critical situation."

NATUTUWA LANG AKO DAHIL BUMALIK SYA! T_____T

"Can the relatives come out first?” Utos naman ng doctor sa amin.

I THINK THEY NEED SPACE PARA MAISAGAWA NG MAAYOS ANG MGA DAPAT NILANG GAWIN PARA MAILIGTAS SI LISA.

“Let’s go outside.” Anyaya sa amin ni ROSÈ habang hawakhawak nya si UNNIE.

Inalalayan naman ako ni IRENE palabas ng ICU.


I’M SO GLAD! 😭


AND I’M SO HAPPY THAT SHE HEARD ME! T____T



LUMABAN KA LANG LISA T____T


“JENNIE!!T_____T” Agad akong niyakap ni UNNIE pagkalabas namin ng ICU. Bagkos sa aming dalawa ang labis na saya. 😭 Akala namin iiwan na kami ni LISA T_____T

"SHE'S BACK UNNIEE!" T_____T sambit ko habang patuloy akong umiiyak nang nakayakap sa kanya.

"YES 😭 I KNOW SHE CAN DO IT!"

SHE'S A WOMANIZERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon