Paper Flight

Kabanata 18

I opened my eyes and was greeted by a white ceiling. I tried to move my hand but something was holding it. I looked over to see Pierre sleeping while holding my hand tightly.

Ngumiti ako at inangat ang isang kamay at hinawakan ang ulo niya. I slowly caressed it and I looked over to see his eyes.

"How long are you going to place your hand on my head?" Nagulat ako ng nakitang gising na siya.

"I'm just playing with it." Sabi ko sabay tanggal sa may ulo niya. Bago ko pa mababa yung kamay ko nakuha niya na ito.

"Why were you so close to the pool when you know na hindi ka marunong lumangoy?!" Shit, galit siya.

"I'm sorry. My friends wants to see the race up close so I agreed." I told him while slowly reaching up to his face.

Lumapit siya sa akin bago yinakap ako, at sumubsob sa may balikat ko.

"Don't do that again please...paano kung wala kami doon?" I can hear his voice trembling. I caressed his back before nodding.

"I won't..."

Tumango siya at yinakap lang ako ng mahigpit.

"Sino nanalo?"

"Hindi ko rin alam." Sabi niya sabay tayo at inayos ako.

"Halika na, gusto mo manood ng volleyball?" Tumango sa kanya at sinuot yung sandals na nasa baba.

Tinignan ko yung suot kong damit at napansin ko na ito yung sa kanila. I tugged at his sleeves.

"Paano damit ko? Sayo ito diba?" Tumango siya bago inayos yung damit.

"Okay lang, sinabi ko na sa mga kaklase ko. Nagprint sila ng dalawa."

Tumango ako at sumunod sa kanya na lumabas. Naglakad kami patungo sa may court at naupo sa may bleachers.

He's angry at me, I can feel it. I sighed and my mind wandered off. I didn't know that there's a ball coming this way.

Hinawakan ko ka agad yung damit niya at napayakap sa kanya. Buti nasalo nung may receiver bago tumama sa amin.

"I'm sorry." Sinabi ko sa kanya, at sabay tumayo paalis. I walked away and wandered off until I found a good spot to just read a book.

Minutes passed by and I felt a presence beside me. When I was about to turn and look who was it, he pushed my head to lean on his shoulder.

"Kala ko galit ka sa akin?"

Bumuga siya ng hangin bago hinila papalapit sa kanya. He made circular motion on my waist and placing his cheeks on my head.

"Kelan ba ako nagtagal magalit sayo?"

Tumawa ako bago siniksik yung sarili ko sa kanya. I look at my book again and decided to close it and sleep.

"I know...I'll just sleep Adi."

"Okay...I'll stay here until you wake up, mi cielo."

As I closed my eyes, and sleep pulled me. I was in a dream.

(Dream)
"Aislin, pupunta na kami sa mag Filipino Department sama ka?" Aya sa akin ni Caroline, kapatid ni Pierr. Tango ako at umalis na kaming tatlo.

Nagpababa na kami sa hagdanan may nakita ako at hindi ko napansin na may dalawang hagdan pa. Nahulog ako at na sprain yung paa ko. I sat there and tried to feel my feet but failed.

Umiiyak ako ng tinulungan ni Kian at pinaupo sa pinakababa ng hagdan. Dinala ako sa clinic kahit na umuulan. As I sat there while holding the ice pack, I heard some shuffling.

"Okay ka lang?" Nanigas ako sa may inuupuan ko at inangat ang aking tingin. Tumango ako.

"Okay lang naman...kahit na medyo masakit pa." Sabi ko sa kanya, umupo siya sa tabi ko.

"Bakit nandito ka Pierre?"

Umiling lang siya at dahan dahan na kinuha yun compress sa kamay ko at siya na ang gumawa.

"Nagstart na yung laban sa may Science Slogan... nandoon na sila.." Dahan dahan niyang sinabi sa akin, ngumiti ako ng mapait.

"Hindi...nasiguro ako pupunta."

Gulat siyang napatingin sa akin.

"2 hours ang timer nila doon."

"May Tower of Hanoi pa, Pierre...hindi na ako makakaabot."

Huminga siya ng malalim bago ipikit yung mata niya. Tumango siya.

"Kung yun lang naman Pierre, pwede ka na umalis kaya ko naman sarili ko."

Tumayo na siya.

"Mag-ingat ka next time, Asteria."

Tumango ako sa kanya at sumandal. Ilang minuto narinig ko boses ni Ivy.

"Oh, ano nangyari? Tatanga tanga ka kasi minsan." Tumawa siya sa akin at nakisabay ako.

Umupo siya sa may kama at nawala na yung ngiti.

"Okay ka lang?" Tumango ako sa kanya bago sumandal sa kanya.

"Nauna na yung mga kaibigan mo sa may contest."

Nagbalik bigla yung pagkapait. Umiral ako sa kanya.

"Alam natin na hindi na friend ang turung nila sa akin."

"Hoy..."

Ngumiti ako ng malungkot sa kanya.

"Hindi man nga nila ako naisipan na puntahan dito...tignan lang man kung okay ako. Pero mas nauna ka pa. Thanks Ivy."

Tinignan niya lang ako bago nahiga.

"Welcome...Lina."

Nagngitian kami at biglang dumating yung nurse.

"Puwede ka na lumabas at maglakad lakad dahil mukhang yung bumisita sayo makakatulog na."

Nagtawanan kaming tatlo at nagpaalam na sa kanga. Inalalayan ako ni Ivy na maglakad papunta sa may room namin. Pagkadating ko doon, may mga pagkain at notes yung nasa may lamesa ko.

I slowly walked towards it and read a note.

"Be careful next time...Medyo mulala ka kasi. Thanks for always lending your notes to me."

I felt something covering my eyes from the light. I slowly opened my eyes and looked up to see him covering my eyes from the light. Sumiksik ako sa kanya bago yinakap ult siya.

Pinat niya yung ulo ko bago nilagyan ng halik yung taas ng ulo ko bago pinatong yung chin niya sa akin.