Neden sebepsizce benden öc alırsın ki..
Senki benim sözde merhametlim..
Yağmurlu günlerin toprak kokan meleği..
Gözlerinin soğuğu işler ilmek ilmek tenime...
İhanetler ard ardına, benliğime kendi kendime...
Sözlerim kısa, bir günün işleyişi kadar..
Yolda gördüğün tanıdığına verdiğin selam kadar..
Bir merhaba veya hoşçakal kadar..
Veya gördüğüm bir rüya kadar...
Gözlerimi kapattığımda gördüğüm yüzün kadar...
Sana iltifatlar sürer, bu dudaktan.
Belkide sözlerime yama yapmaktan..
Saçlarına uzun uzun bakıp dalmaktan..
Hızlı geldi bu son kirpik kadar..
Yine odamdaki masamda sana yazıyorum..
Halbuki bu günlerin gelmemesi için,
Her gece ağlarcasına yalvarıyordum...
