Chapter 29

244 12 0
                                    

Uni

ရှောင်းကျန့်လဲသတိရလာတော့ရိပေါ်ကသူ့လက်ကလေးကိုကိုင်ပြီးမွေ့ယာပေါ်မှာမှောက်အိပ်နေလေသည်

"ဝမ်"

ရိပေါ်လဲရှောင်းကျန့်အသံကြားလို့ထကြည့်လိုက်တော့တကယ်ကြီးရှောင်းကျန့်ကသူ့နာမည်ကိုခေါ်နေခဲ့တာ

"ဝမ်ဒီကိုဘယ်လို...အင့်

ရှောင်းကျန့်စကားတောင်ပြီးအောင်မပြောလိုက်ရဘူးရိပေါ်ကသူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲထည့်ပြီးတင်းနေအောင်ဖက်လိုက်တာကြောင့်ဘဲမသိရင်လွတ်ထွက်သွားမှာကြောက်တဲ့အလားတင်းကျပ်နေအောင်ပွေ့ဖက်ထားတယ်

"ဝမ်ခဏလောက်လွှတ်ပါအုံး"

"ကျန့်နောက်ဆုံးတော့ကိုယ့်ကိုမှတ်မိပြီပေါ့နော်"

"ကျန့်ကဘာဖြစ်လို့လဲ"

"ကျန့်ဘာဖြစ်သွားလဲတကယ်မမှတ်မိတော့ဘူးလား"

"အင်းပြီးတော့ဒီကိုဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ"

"ကျန့်ကကိုယ့်ကိုမေ့သွားတာ......."

ရိပေါ်လဲအကုန်လုံးရှင်းပြလိုက်ခါမှရှောင်းကျန့်တစ်ယောက်မျက်ရည်တွေရောနှပ်ချီးတွေပါထွက်တဲ့အထိငိုနေလို့ဘာလုပ်ပေးလို့လုပ်ပေးရမှန်းမသိဖြစ်သွားတယ်

"ကျန့်မငိုနဲ့လေပြီးခဲ့တာတွေပြီးသွားပြီဘဲ"

"ဝမ်ငါအရမ်းဆိုးတာဘဲနော်ငါ့အပေါ်အရမ်းကောင်းတဲ့ဝမ့်လိုလူမျိုးကိုတောင်မေ့ပြစ်ရက်တယ်"

"ကျန့်မေ့ပြစ်ချင်လို့မှမဟုတ်တာအဲ့တာတွေစိတ်ထဲမထားနဲ့တော့နော်"

"ရှောင်းလေးသတိရပြီလား"

"အော်ယွီကောကျွန်တော်ဘာမှမဖြစ်တော့ပါဘူး"

"အင်းပါနှစ်ယောက်သားအဆင်ပြေအောင်နေကြ"

"တောင်းပန်ပါတယ်နော်ကောဒုက္ခပေးမိသလိုဖြစ်သွားတယ်"

"ရပါတယ်တောင်းပန်စရာလိုတဲ့သူတွေမှမဟုတ်တာ"

"ကောကိုအနှောင့်ယှက်ပေးတာတွေများနေပြီကျွန်တော်တို့ပြန်တော့မယ်နော်"

Deep[Completed] (U&Z)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora