Uni
"မိုးမခ"
သေချာပြီ ဂငယ်ဘယ်လောက်ဒေါသထွက်နေလဲဆိုတာ
အသံတင်မဟုတ် နံမည်တောင်အပြည့်အစုံခေါ်ပြီဆိုတော့
ဒေါသရဲ့ အတိမ်အနက်ကို မှန်းကြည့်တာနဲ့သိပြီလေ
ဒါပေမယ့်သိတယ်မလား မိုးမခပဲ ရုပ်ကမှင်သေသေနဲ့
"နင်ကလည်း ဖြေးဖြေးခေါ်ပါဟ ငါကဘယ်မှလျှောက်မပြေးဘူးပြောဘာတုန်း"
"နင် နင်မေဖူးဖူးကိုဘာတွေသွားပြောလိုက်တာလဲ "
"အိမ်စာပြီးပြီ လားလို့လေ ဒီနေ့သခ်ျာတွေထပ်ရမှာဟ နင်ကမနေ့ကကျောင်းမတက်တော့ မထပ်ရဘူး ငါတို့ကထပ်ရမှာ"
ကကြီးကတော့ ဂငယ်နဲ့ခခွေးကိုကြည့်ပြီး ခွီးခနဲမြည်အောင်ရယ်ပြီး ခေါင်းမှောက်ကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်
သူမပါဘူးပေါ့ ဟုတ်တယ်လေ ခခွေးပဲမွှေတာ သူကနဲနဲလေးဝင်ညှောင်ယုံလောက်ပဲ
ဂငယ်မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲလို့ ဒေါသကြောင့် ပြောရမယ့်စကားတွေတောင်မေ့ကုန်တယ်
မနက်တည်းကကျောင်းရောက်တော့ မေဖူးဖူးကအရင်ကဆို သူ့ဆီကို အကြောင်းမရှိအကောင်းရှာပြီး စကားလာပြောနေကြ ဂငယ်ကလည်း သူ့ကိုကြိုက်နေတာတော့မဟုတ်ပေမယ့် ဒါပေမယ့် ငါ့ကိုကြိုက်နေတဲ့သူရှိတယ်ဆိုပြီးဂုဏ်ဆာတဲ့သဘောလောက်ပဲ
ဒီနေ့မှမေဖူးဖူးက သူ့ကိုကြည့်လည်းမကြည့် ဘာအဖက်တောင်မလုပ်တော့
ဂငယ်တစ်ယောက် အကြောင်းအရင်းရှာပြီး သူ့ကိုစိတ်ဝင်စားမှုရအောင်ဆိုပြီး မေဖူးဖူးဆီက ပေတံသွားငှားတာ
"မေဖူး ငါ့ကိုပေတံလေးငှားပါလား"
"နင် နင်သက်သာရဲ့လားဟင်"
ဟယ် မေဖူးဖူးကငါ့ကိုဂရုစိုက်သားဟ ငါလည်ချောင်းနာနေတာတောင်သတိထားမိပြီးသက်သာလားတဲ့
ဒီကောင်မလေး ငါ့ကိုတော်တော်ကြွေနေပြီပဲထင်တယ် ဒါတောင်ဒီနေ့မှလာမူနေသေး
"အသံဝင်သွားတာပါဟ ခုတောင်တော်တော်ကောင်းနေပြီ"
"ဟင့် ဟုတ်လား ဒါပေမယ့် နောက်ဆိုရင် နင်အသံကညှောင်ညှောင်လေးပဲထွက်တော့မှာပါလေ "
أنت تقرأ
ကခဂ
أدب المراهقينသော်က မိုးမခ အဂ္ဂ ဆိုတဲ့သိပ်ချစ်ကြတဲ့သူငယ်ချင်းသုံးယောက် သူတို့ထဲကို အချစ်ဆိုတဲ့ဝေါဟာရမပေါ်လာခင်ထိတော့ ပျော်ခဲ့ကြပါရဲ့
