Terapi 2

8 0 0
                                    

Candy'nin ağzından:

  -Evet hayat bazen çok acımasız olabiliyor.Mesela çok küçük bir bedende kocaman bir adam yahut kadın olmanız gerekebiliyor sizden.Beklentiler,istenilenler sizin boyunuzu aşabiliyor ama elinizden gelen hiçbirşey olmuyor.Evet parlak bir çocukluk geçirmedim ama ailemi hep sevdim taki evi terkettiğim güne kadar.Aklım almıyor,nasıl bir nefret çocuğunu tek başına yalnız kimsesiz bırakabilir.Lucke olmasaydı ne yapardım bilmiyorum ve şimdi o yok bundan sonra ne yapıcağımı bilmiyorum acı çekiyorum.Fiziksel olarak bi yana ruhsal olarak paramparçayım ve bu dünya çok boş geliyor bana artık.

-Candy

-Efendim Ketty hanım.

-Hanımı bir kenara koy biz arkadaşız artık ama sana şunu sormadan edemeyeceğim ailenin sağlığında bir problem olmadığından nasıl emin olabiliyorsun.Ya başlarına bişey geldiyse.

-O ihtimali düşünmeyi hiç istemedim,böyle olması daha iyi bence 

-Peki bunu araştırmamda bi sakınca yoksa ilgilenmek istiyorum konuyla.

-Bence zamanınızı boşa harcamayın

Ketty hıhı anlamında başını sallamıştı ancak bu işin peşini bırakmayacaktı.Duygusal anlamda bir bağ vardı Candy'le arasında.Nededini anlayamadığı bir şekilde aşırı üzülüyordu onun için.Oysa işini profesyonel yapan duygularını işine karıştırmamayı iyi öğrenmiş biriydi.Belkide gelen notlar onu böylesine etkilemişti.

Notlarda Lucke'un öldüğü yazıyordu ve Nani'nin ve Candynin ailesinin...

GÖLÜN ARKASINDAKİLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin